AFSUN ♤ (Ab-ı Hayat Serisi 2)

EFSUN 14 ~ Bi öpersem muck muck!

Uzunnnn süredir Afsun gelmediğinin farkındayım ama ufacık bir meselemiz var...

*Efgan'ı yazarken Afsun'un da kurgusu azcık değişti. Bu nedenle önce düzenlemeyi yapayım sonra da size bölüm atayım dedim ama pek acelecisiniz :)

*Afsun'un adı değişti bu arada. EFSUN oldu çünkü hem aynı anlama geliyorlar hem de Efgan'la seri oldukları için daha uyumlu olacağını düşündük...

*Ayrıca kitap kapağında olmaları için 2 kişiyle anlaştık. Artık Eren'imiz 'Muzaffer Kuytu' ve İrem'imiz de 'Çağla Öztürk' olmuştur. Bölümün duyurularında instagram hesap adreslerini vereceğim ki sizde onları benimseyin ;) Ayrıca sevgili Eren'imiz yani Muzaffer Kuytu vine fenomeni olduğu için tam bir şapşirik :)) Videolarıni izleyince Eren karakteri gözünüzde canlanacak resmen :*

Muzaffer Kuytu İnstagram -- muzafferkuytu1

Çağla Öztürk Instagram -- caglaoztrk

*************

Gözlerini kırpıştırıp yavru köpek bakışları atmaya başladı ama yemezler! Kendim de yalan söylememe rağmen kalbimi gümbürdeten tek insan yalan söyleyince canım acıdı. Kim lan o Aytaç? Bak yine sinirlendim!

"Yalan söylemek istemedim sana."

İyi bari kabul ediyor. Sözlerimin üstüne bir de yok ben yalan söylemedim filan deseydi basacaktım küfrü.

Gözlerim yan tarafta ışıkları yanan yurda kaydı. Burda kalmasını istemiyordum! Gel demeye de kalbimde ki sızı izin vermiyordu. Bok vardı yalan söyleyecek!

"İrem, başım ağrıdan patlayacak. Şimdi konuşmak istemiyorum. Git hadi."

İrem önce başını çevirip yurda baktı sonra da ona arabaya bindiğimizden beri çaktırmadan bakan bana döndü.

"Yok ben seninle geleceğim."

Şimdi kalbimin ters takla atıp sevinç nağraları atması gerekiyordu dimi? Niye sinirlendim ki?

"Hadi in."

"İnmiyorum ya!"

Sinirle elimi direksiyona geçirdim.

"İnadını sikeyim! İn şu arabadan!"

İrem başını iyice koltuğa yaslayıp gözlerini kapattı.

"Kızım insene şu arabadan!"

Koltuğu yavaş hareketlerle geri ittirip arkaya yatırdı. Hatun baya uyku moduna geçti iyi mi... Sinirle karışık gülümseyerek arabayı çalıştırdım. Eve gitsek arabadan inmez ve kaçacak delik bulurdu, ben de arabayı sakin bir yere çektim. Güneşin doğuşunu izleyebileceğimiz bir tepede arabayı park ettiğimde İrem gözlerini hafif aralayıp bana döndü.

"Beni dinleyecek misin?"

Başımı yasladığım yerde hafifçe ona döndüm.

"Yalan söylemeye devam edecek misin?"

İrem tam başını iki yana sallıyordu ki telefonum çaldı. Sıkıntıyla telefonu cebimden çıkartıp açtım.

"Söyle birader?"

Efgan derin bir nefes aldı.

"Iyi bari ölmemişsin."

Sonra Dilhun'a bağırmaya başladı.

"Hayatım ölmemiş."

Yahu hadi bunlar evlendi filan da biz bunlara düğün dernek de yapmadık be! Ulan ben kız tarafıyım o it oğlu itin düğün yapması gerekiyor. Ama bir yerde de erkek tarafına da giriyorum. Ben mi yapsam düğünü acaba? Ben yapayım en iyisi. Simdi evi de düzmek lazım. Erkek tarafıyım bir yerde... Ama bir yandan da kız tarafıyım, kendimi biraz naza çekmem de lazım. Şimdi iki tarafta ben olunca kendi kendime mi trip atmam lazım acaba? Bunları en iyisi ayık kafayla düşüneyim ben.