Dayı Oluyorsun (11. Bölüm)

1.2K 57 3
                                    

|Sevgili Okuyucularım, yeni bölüm biraz gecikti biliyorum ama yaz tatilindeyiz malumunuz😊 Size yepyeni ve güzel bir bölüm armağan ediyorum. İyi okumalar✌🏼 Bölüm yorumlarınızı bekliyorum. (Not: Lütfen okuyan herkes yoruma düşüncelerini belirtsin.)|

(Bölüm Müziği: Aydilge-Haberin Yok)👈🏻

^NİSAN^
Kendine bira ısmarlayacakmışmış da çok sevinmişmiş de! Nisan bunları yutar mı? Yutmaz canım. Ayla da ne yapmaya çalışıyor anlamıyorum. Bu aşk meşk işleri çok karışık çok! Hii- aşk meşk mi dedim ben? Hıh, Ayla orada işte. Gidip göstereyim ona gününü. Bu nedir canım!
-Ayla!
-Nisan, dur.
Diyerek beni Ayla'dan uzaklaştırdı Berzan Abi.
-Ne oluyor Berzan Abi? Sen de mi bana kumpas kuranlardansın?
-Aşkolsun Nisancığım. Ayla'nıın asla öyle bir niyeti yoktu. Sadece mutlu olun istiyor.
-Mutlu olalım mı istiyor? O zaman sussun ve karışmak yerine olacakları izlesin!
-Biliyorum Nisancığım ama Ayla da böyle işte. Böyle bir şeyi anlayınca havada kalsın istemiyor. Size kabul ettirmek istiyor.
-Neyi anlıyor ya? Anlayacak bir şey yok ortada. Ayrıca affedersin ama ne bu böyle? Ben Ayla'yla konuşmaya geldim. Seninle değil Berzan Abi.
-Evet ama--
-Ama falan yok. Ben Ayla'yla konuşacağım.
Nisan tekrar Ayla'ya doğru yürümeye başladı. Berzan Nisan'ı kolundan tutarak geri çekti.
-Nisan aslında seninle bir şey konuşmam gerekiyor.
-Nasıl ya? Şimdi konuşmasan olmaz mı? Önemli bir işim var da bildiğin üzere!
-Evet ama bu tam da konuyla ilgili..
***
Berzan Abi bana söyledi tahmin edemezsiniz. Bizim Ayla..Hamileymiş! Şok üstüne şok geçirmeye alışkın bir insan olmadığımdan o anda koridorun ortasında "Ne?!" diye bağırdım. Tabi herkes bize baktı.
-Berzan Abi bu şimdi mi söylenir! Bu kadar önemli ve güzel bir haberi niye ben Ayla'ya bağırıp çağırmadan önce söylemediniz anlamıyorum.
-Ya bu akşam hep bir araya gelip söylemeyi düşünüyorduk. Ama işte sen uzatma da Ayla üzülmesin diye sana mecburen söylüyorum. Lütfen gidip ona bağırma.
-Ya ben ona nasıl bağırabilirim böyle bir durumda? Deli misin sen? Yani şey--
-Tamam tamam..
Dedi Berzan Abi ve güldü. O sırada içeri Sinan girdi. Yanımıza doğru yürümeye başladı. O gelmeden ben oradan sıvıştım ve Ayla'nın yanına gittim.
-Ayla..
-Nisan?
-Şey, ben senden özür dilerim. Galiba çok sert çıkıştım.
Aslında bunu o hamile olduğu için değil, gerçekten öyle düşündüğüm için söyledim. Çünkü insan sinirlenince gözü hiçbir şeyi görmüyor. Ayla:
-Ben de özür dilerim. Çok karıştım işinize. Ama söz bundan sonra böyle olmayacak.
-Tamam tamam.
Dedim ve ikimiz birden gülmeye başladık.
-Bu arada ben de bir şey öğrendim Ayla Hanım.
-Ne öğrendin?
-Aşkolsun bana söylememişsin ya. Bu güzel haberi niye çocukcağızımın teyzoşuna söylemiyorsun?
-Nisan?! Nereden biliyorsun?
-Kuşlar yumurtladı desem?
Ayla gözlerini kıstı ve Berzan Abi'ye baktı:
-Berzan...
Gülümsedim. O sırada Sinan'la Berzan Abi yanımıza geldi. Sinan:
-Ne oluyor kızlar? Sabahtan beri hastaneyi kaynatıyorsunuz.
-Sayenizde Sinan Bey, sayenizde...
-Sayemde mi? Nasılmış o Nisan Hanım?
-Nasıl olduğunu gösterirdim de--
-Çocuklar! Yeter artık bir susun. Size önemli bir haberimiz var. Gerçi Nisan önceden öğrenmiş de...
Sinan:
-Aa zaten aksi anormal olurdu değil mi abla?
-Sinan!
Sinan gülmeye başladı.
-Neyse hadi söyleyin bakalım önemli haberi.
Ayla:
-Ben..
Ben durur muyum. Hemen öne atıldım:
-Tebrik ederim. Dayı oluyorsunuz Sinan Bey.
Sinan önce Ayla'ya sonra Berzan'a baktı.
-Bu..Bu duyduğum doğru mu?
-Evet, dedi Ayla.
Sinan'ın suratı kızgın ifadesini aldı.
-Aaa buna da kızmayacaksınız değil mi hocam ya? Nedir bu böyle her şeye kız bağır çağır?! Bu insanlara da yazık değil mi? Bak insan dedim. Her insanın bir sınırı vardır değil mi?
-Nisan! Bir sus ya bir karışma!
-Ay tamam.
Berzan'la Ayla Sinan'ın tepkisini bekliyorlardı.
-Bebek kaç aylık? Diye sordu Sinan buz gibi bir sesle.
Ayla:
-1 aylık.
-Siz ne zaman öğrendiniz? ,diye sordu Sinan.
-1 hafta önce, dedi Berzan.
Sinan:
-İnanmıyorum size. Bunu da yaptınız ya! Artık bir şey söylemiyorum.
Ayla'yla Berzan'ın hayal kırıklığı yüzlerinden okunabiliyordu.
Sinan:
-Bunu da yaptınız ya, bu güzel haberi bir an önce bana söylemediniz ya! Ben bir şey demiyorum size.
Sinan gülmeye başladı.
Ayla derin bir nefes aldı. Nisan'la Berzan ise kızgın kızgın Sinan'a bakıyorlardı.
-Ay ama aşkolsun hocam ya. Bu eşek şakası resmen. Eşek şakası yapılır mı hamile kadına? Yapılmaz. Ay hamile deyince bile bir şaşırıyorum. Ay hala inanamıyorum. Ne ara-- Ay yani şey, eee ne ara öğrendiniz ya?
Sinan, Ayla ve Berzan gülmeye başladı. Sinan:
-Kıvırmayı hiç beceremiyorsun Nisan.
-Siz de beceremiyorsunuz hocam...
Dedi Nisan ve gülümsedi. Sinan da asansördeki 'o anı' hatırladı...

#Yazarın Ağzından#
*1 Saat Önce Asansörde*
Asansörde kalalı 30 dakika olmuştu. Birden asansör sallandı ve tam Nisan'la Sinan asansör çalışacak kurtulduk diye düşünürken asansör tekrar durdu. Bir de o yetmemiş gibi sallantıdan Nisan Sinan'ın yanına yuvarlanmıştı.. (multimediadaki fotoğraf)
Birbirlerine bakakaldılar. Sinan:
-Nisan..Bu kadar güzel olmak zorunda mısın..
Nisan'ın kalbi yerinden çıkacakmış gibi atmaya başladı. Nisan:
-Hı?
-Yani şey ee-- Diyorum ki bu kadar güzel düşmek zorunda mısın? Gerçi normal bir şey. Çünkü artık üstüme düşe düşe alışkanlık kazandın. Bu bir iltifat değil anlamışsındır herhalde.
Nisan gözlerini devirdi. Sonra Sinan'ın kollarının arasından sıyrılıp yere oturdu. Sinan da karşısına...
~Bölüm Sonu~

Hayat Sevince GüzelHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin