The Run

Hoofdstuk ~ 2

3 weken later

"Alice! Het is jou beurt om af te wassen!!" schreeuwde Teun van de trap af. Ik rolde met mijn ogen.
met slenterende voeten liep ik langzaam naar de berg vaat die zich na 3 dagen toch gevaarlijk hoog had opgestapeld. Ik zuchtte diep.

Ik liet de wasbak vol lopen en goot er een flinke scheut Dreft bij in. Waarom hebben we niet gewoon een vaatwasser!? dacht ik terwijl ik even op mijn telefoon keek. Niet veel bijzonders.

"Ga die afwas nou maar doen, dan kunnen we zo in het bos gaan rennen."

"Ehh ja.. nee dat gaat niet want we hebben huis arrest omdat we dankzij Teun worden beschuldigd worden van de kapotte UPC kast."

Ze liet een diepe zucht. Mijn wolfgeest was soms nogal vergeetachtig. Maar we konden het altijd met elkaar vinden.

"En daarbij is het ook helemaal niet verstandig, The Black Wolves zijn hun territorium flink aan het uitbreiden, ik denk niet wat ze het zo heel erg op prijs gaan stellen als er opeens een wild vreemde wolf binnen dringt. Plus het feit dat er weet-ik-veel hoeveel Hunters hier rond kunnen lopen. We kunnen geen risico's nemen."

Het was stil.

Ik draaide met mijn ogen. Maar goed dat ik hier de controle nog had. De wasbak was bijna overgelopen. Snel draaide ik de kraan uit en begon ik met de afwas. Na een uur was ik klaar en plofte ik vermoeid op de bank neer.

"Enwat denk jij hier een beetje niks te gaan doen?" hoorde ik de meest irritante stem uit dit huis zeggen. "wat moet je Teun?" zij ik verveeld. "ehm, volgens mij moet de keuken nog geboend worden, en de WC boven is ook al niet..." "ja hallo! Jij mag hier ook wel eens wat doen! Ik doe hier altijd het werk en jij loopt alleen maar commentaar te geven!" riep ik nu boos en verontwaardigd, ookal weet ik dat het toch geen zin zal hebben.

"jij moet niet zo'n grote mond tegen mij optrekken. Jij bent hier de jongste en dat is nou eenmaal niet het leukste." Zij hij koeltjes en met een brede grijns. Boos stampte ik naar boven. Ik liep mijn kamer in en smeet de deur in het slot.

Ik was ontzettend pissig. Ik zat hier met 5 grote andere broers in het huis en ik was de dupe van alles. Als er iets kapot was gegaan kon ik er weer voor opdraaien. Het weeshuis -dat eerder een gevangenis was-, was mijn 2de pleeggezin sinds ik 5 was. Na de aanval op mijn roedel ben ik gevonden door een reiziger en werd wakker in het ziekenhuis. Ik heb 4 maanden niet gesproken. Ik was dicht geklapt door al het geweld wat ik heb gezien. Mijn vader die voor mijn ogen werd vermoord. Ik werd in die tijd overgeplaatst naar meerdere ziekenhuizen waar ze probeerde om met me te praten. uiteindelijk heeft mijn oom mij gevonden. Bij hem heb ik voor het eerst weer gesproken. Maar hij vertelde mij dat ik niks mocht zeggen over de aanval, zelfs niet over thuis. Ik heb gezegd dat ik niks meer wist en dat het door mijn val moest zijn gebeurd. Precies zoals mijn oom het mij had voorgeschreven. Ik zou bij hem intrekken, maar op een mistige zaterdag nacht gleed hij uit met zijn auto over de brug en verdronk. Daar ging mijn laatste familie lid. Zo ben ik in mijn vorige huis terrecht gekomen. Maar door die stomme jeugdzorg moest ik overgeplaatst worden omdat er niet genoeg ruimte meer in het huis was.

Ik kreeg mijn wolfgeest een paar maanden geleden. Op mijn 16de verjaardag. Ik heb mijn pleeg ouders nooit iets verteld over mijn echte ouders, of wat ik werkelijk ben. Niet alleen het feit dat er een wolf in mij schuilhoud, ook heb ik nog een groter geheim. Ik heb namelijk geen bruine of zwarte vacht zoals iedereen, ik heb een spierwitte vacht.

blijkaar heel zeldzaam want toen ik voor het eerst verandere kwam ik 2 Hunters tegen. Die helemaal verbaasd naar hun wapens zochten. Gelukkig was ik zover gerend dat ze nooit in de buurt van mijn leefomgeving hebben gezocht. Maar ik zal altijd moeten oppassen met wat ik doe en waar ik heen ga. Wit betekend afwijkend, een mutatie in je genen. er zijn geen wolven meer die het gen van een witte vacht dragen, en anders heb je twee wolven met datzelfde gen nodig. Iets waarvan het bestaan al miljoenen jaren is uitgestorven.