NÂRİN - Delicado | Yalı Çapkını

22.Bölüm | KIZ İSTEME

| Seyran Korhan Anlatımı: |

Bakışlarımı bir an bile olsun karnımdan ayırmıyordum. Benim, bizim bebeğimiz olacaktı. Bu gerçek heyecanıma heyecan katıyordu. Direksiyonu mutluluktan sıkan adama çevirdim bakışlarımı. Bazen kornoya basıyor, bazen 'baba oluyorum' diye durup dururken bağırıyordu.

Ferit baba olmayı hakediyordu. Ondan bana iyi bir eş, bebeğimizeyse iyi baba olacaktı. Bebeğimiz. Bizim bebeğimiz.

"Baba oluyorum lan. BABA!" bininci kez aynı kelimeyi söylemesine gülümseyerek yanıt verdim. "Evet Ferit. Ama lütfen arabayı dikkatli kullan. Artık bizden önce düşünmemiz gereken bebeğimiz var." Ferit uslu çocuklar gibi kafasını 'tamam' anlamında sallayıp 160'la gittiği hızı 120'ye indirdi. "Bu kadar yeter mi?"

"Yeter sevgilim." çoğu şeyde toydu Ferit. Bu yüzden uslu uslu ne dersem yapıyordu. Hastaneden çıktığımız gibi ünlü bir tatlıcıya gidip içi ıslak üstü çikolatayla kaplı bir pastayla çay içmiştik. Pasta o kadar güzeldi ki Ferit evde canım çekerse diye her ihtimal üç tane almıştı.

Evet. Artık neye gözüm düşse fikrimin değişmesine fırsat vermeden havada alan bir kocaya sahip olmuştum. "Kurban olurum kızım sana. Kurban."

"Deme öyle Ferit ya."

Mutluluktan titreyen elleriyle kucağımdaki elimi kavrayıp derin bir öpücük kondurdu. "Heyecandan içim içime sığmıyor güzelim. Seni o kadar çok seviyorum ki..."

"Bende. Bende seni seviyorum canım benimde. Yola mı baksan?"

Kafasını hızla sallayıp önüne döndü. Yerdim ben bunu. "Bizimkilere şimdi mi demek istersin? Yoksa sonra mı?"

"Bence söylelim Ferit. Hem belki evdeki sorunlarda durulur böylece."

"Bencede karıcım. Haklısın." yolun geri kalanı havadan sudan konuşarak geçerken nihayet yalıya varmıştık. Odaya geçip hızlı bir duşun ardından Feritin dakikalar önce herkesi topladığı salona indik.

Herkes endişeli bakışlarla beni soru ateşine tutarken bunalmış bakışlarımı Ferite çevirdim. Ferit 'merak etme bende' der gibi bir bakış atınca konuya kendinin gireceğini anladım. Zaten Halis ağa buradayken yüksek sesle 'hamileyim' diyecek cesarete sahip değildim.

"Durun artık. Görünen o ki söyleyecek birşeyleri var çocukların." Halis ağanın konuşmasıyla sessizliğe bürünen salonda bu defa Feritin sesi duyuldu. "Evet. Size söyleyeceğimiz önemli bir konu var aslında."

"Oğlum çatlatmasana insanı. Doktor ne dedi? Seyranın nesi v-"

"HAMİLEYİZ!" ortamda bomba etkisi yaratan bağırtıyla yüzüm buruşurken söylediği kelimenin saçmalığına gülmemek için bakışlarımı halıya çevirdim. Bu çocuk gerçekten deliydi.

"Hadi canım?"

"Şaka?"

"Abi?"

"Hamileyiz derken?"

"Şimdi hamile olan senmisin yoksa yenge mi?"

"Kuşum?"

"Oha."

"Babanne mi oluyorum?"