Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
lütfen oy vermeyi unutmayın aşk bahçeleri ❤️
(26) Başka Bir Masal
Hayat akarken, saat kadranı dönmeyi hiç bırakmazken bazen öylece dururdun, durmak isterdin. Betül'ün elini tutan Buğra abiyi görünce duraksadım. Haftalardır ortada yoktum ve değişen bir takım şeyler olmuştu. Zihnimin bir kıyısında mektubun sahibinin o olduğunu düşünsem de bir kanaat kılamamıştım.
Zihnim siyah beyaz bir fotoğraf rulosu gibi geriye sararken yaşadığımız o anların görüntüsünü aktarıyordu bana. Her zaman kibar olmuştu, demek ben yanlış anlamıştım.
Gülümsemeye çalıştım.
"Gönül kuşum, çok şükür gözlerini açtın. Her gün dualar ettim, kuranlar okudum başında. Oh, benim güzelim, içimizi delmedin ya başka ne isterim."
Betül, benim nahif arkadaşım. Cümlelerinin canı gönülden olduğunu biliyorum ama bunca zamandır onu bizden saklamanı anlayamıyorum.
Elimi tuttuğunda hafifçe sıkmaya çalıştım. Boğazım mı elverişli değildi yoksa ben mi konuşmak istemiyordum?
"Geçmiş olsun Leyla, biz seni çok yormayalım," deyip elindeki çiçek buketini yanı başıma bırakıp gülümseyerek çıktı.
"Yine geleceğim güzelim benim, sana anlatmam gereken o kadar şey var ki..."
Evet, o kadar şey vardı ki, ne olduğunu çözemiyordum. İki ayda bir hayat nasıl böyle değişebilirdi?
"Kızım, Leyla'm, var mı bir isteğin annem? Yemek için gidip doktorla konuşacağım. Sıvılarla başlangıç yapabiliriz duruma göre demişti."
Başımı salladıktan sonra gözlerimi kapattım. Neler olduğu keşke zihnime şöyle bir süzülseydi. Abim ve çocukların şakalaşmasını, babamın dudakları arasından çıkan sessiz sureleri duyarak yeni bir uykuya daha daldım.
Ne kadar uyudum bilmiyorum ama karanlık sadece gözlerimin içinde değil dışında da bastırmış gibi hissediyordum. Odamın kapısı açıldı ve sessizce kapandı. Kimseyle konuşmaya mecalim olmadığı için uyuyormuş gibi yapmaya devam ettim. Sessiz adımlar yatağımın yanına doğru gelince iyice merak ettim. Kimdi bu niye konuşmuyordu?
