Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm 5. Ördekli Zarf
Kızlarla birbirimize bakarken bir sessizlik oldu. Sanıyorum ki şaşkınlıktan ne diyeceklerini bilemiyorlardı. Aynı zamanda ben de okşanan gururum ve içime bir yerlere dokunan sevgiyle ne yapacağımı şaşırmıştım.
Onlar sessizlik içinde beklerken mektubu ikinci kez hızlıca okudum. Kimdi? Nasıl böyle sevebilirdi? Asıl ben nasıl böyle heyecanlanabilirdim?
"Kızlar böyle ılık bir çikolata boğazımdan aşağı akıyor, hem içimi ısıtıyor hem de tadıyla hoş ediyor gibi." dedim bir yandan da çikolatayı içiyormuş gibi yutkunurken.
Sessizliği bozan Betül oldu. "Kim bu ince düşünceli şair? Kim bu cevherin sahibi?"
"Mektup aklımı başımdan aldı sanırım. Kızım şu sözlere bak. Nasıl erimezsin çikolata gibi. İnanamıyorum durdun durdun turnayı gözünden vurdun."
Berfin'in söylediklerine gülmeden edemedim. "Dün gece gözüme zor uyku girdi."
"Ee gece boyu gözünü ayırma kapıdan kimmiş görürsün?" diye bir fikir sundu Betül.
"Olmaz. O zaman tüm gizem bozulur. Hem önce ruhunu okuyacağıma söz verdim. Bakalım nereye kadar gidecek. Ayrıca rahatsız olursam yazmayı bırakacağımı biliyor."
