Günler kendi akışına geçip gitmişti. Her şey güzel, sorunsuz ilerliyor derken bu sabah güne sorunsuz bir şekilde uyanamamıştık
Arslan'ın telefonu, benim telefonum durmadan çalıyordu. Sabah sabah bile uyumaya izin vermiyorlar diye düşünürken komodinin üzerindeki telefonlarımızı elimize aldık
İkimizde bir birimizin yüzüne baktık.
"Kim?" diye sordum ilk ben ona
"Babam..sende?"
"Annem" dedim
"Hayır olsun" dedi ve ilk Arslan açtı telefonunu. Onun ardındanda ben.
"Efendim anne?" dedim aklımdan bin tane şey geçirirken. Malum anne sabahın erken saatinde hiç aramazdı
"Kızım benim canıma tak etti artık, nedir bu çektiğim senin abinden"
Yine abim...
"Ne oldu yine?" diye sordum titrek sesimle
"Kızla kaçtı evlendi, onca herkesi bir birine kattı, şimdi anlaşamıyoruz ana diyor" dedi kızgın ses tonuyla. Ayrıca sesi ağlayacakmış gibiydi
Ben ağzımı açıp bir şey söyleyecekken Arslan'ın bağırıp yataktan fırlamasına irkildim
Anlaşılan aynı konular hakkında konuşuyorduk
"Babam konuşmadı mı abimle?"
"Konuştu konuşmaz olur mu? Ortalık yangın yeri" dedi
"Bu adam ne yapıyor ben anlamıyorum ki..tüm herkesin hayatını mahvetti, şimdi gelmiş anlaşamıyoruz mu diyor? Saçmalık. Hani deli gibi aşıktı? Ne oldu herkesi hiçe saydığı sevdasına? Rüya ne diyor? O da mı aynı şeyleri söylüyor?"
"Kızın bir şey dediği mi var? Ağlıyor hep"
Ağlıyor...
Bir kadının ağlaması..bugün duyduklarım arasında en çok canımı yakan bu olmuştu. Abim neden böyle yapıyordu? Hani ne oldu o büyük sevdasına? İlk kavgada böyle sarsılacak bir hiç olan aşkları için mi herkesi yok saymıştı?
Arslan'a gitti bakışlarım. Kaşları çatılmış, kızgın bir şekilde bir şeyler konuşuyordu
Arslan'ın en son 'Geliyorum' dediğini duydum. O konuşmasını bitirince ben anneme sonra arayacağımı söyleyip telefonu kapattım. Aklıma başka bir şey takılmıştı çünkü
Arslan banyoya girmişti, kapının karşısında onun çıkmasını bekledim. Banyonun kapısı açılır açılmaz benimle karşılaşınca şaşırmıştı
"Annen aynı şeyleri mi söyledi sanada?" diye sordu. Hâla öfkeli olduğu belliydi
Kafamı salladım
"Hayır anlamıyorum bu adam ne yapıyor? Ya da ne yaptığını sanıyor? Öyle ilk kavgada hemen anlaşamıyoruz ayrılıyoruz derler? Ne oldu o aşkına?" dedi öfkeyle
"Demek ki, sandığı kadar gerçek değilmiş. İnsanlar bazen kendilerini bile kandırabiliyorlar"
"Oyuncak sanıyorlar herhalde bu işi" dedi bavulunu alırken. Bavulunun kapağını açacakken elimi elinin üzerine koydum. Tek kaşını kaldırıp sorgularcasına yüzüme baktı
"Az önce 'geliyorum' dedin?"
"Niran şimdi ortalık karışık, gitmek mi istiyorsun?"
"Söz konusu olan ikimizin ailesi, neden yalnız gidecekmişsin?"
"Ama-"
"Aması falan yok Arslan ağa, bende geleceğim" dedim
Böyle bir meselede bende orada olmalıydım. Tabii abimin yüzüne vuracağım o büyük aşkı vardı..
İlk kavgada kızı böyle yalnız bırakmak, terk etmek adamlığa sığar mı? Aşkı için savaşan taraf olmamıştı, güçsüztü belkide.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Niran/ Berdel✔️(Ateş Serisi 2)
Romance"O zaman evlen benimle" dedi düz sesiyle. Bakışlarım anında onu buldu. Gözlerim gözlerine kenetlenmişti sanki.. İşte yine birileri berdele kurban gidiyordu.. Hayat onu bir şeylere zorluyordu Biz yine bir şeylere doğru sürükleniyorduk..
