ဗီလိန်အ​မြှောက်စာ ဇာဂ့်အထီးအဖြစ်သို့ကူးပြောင်းပြီးနောက် (ဘာသာပြန်)

အပိုင်း (၅၀)

အပိုင်း(၅၀) - မြေပုံ

လု့မော့သည် လက်ထဲ၌ဘောလုံးလေးကိုကိုင်ထားပြီး ဂရုတစိုက်အကဲခတ်နေသည်။

၎င်းသည် ကြည်စင်သော ဖန်နှင့်တူသည့် ကျောက်ဘောလုံးတစ်လုံးဖြစ်သော်လည်း  ဖန်နှင့်လုပ်ထားခြင်းမဟုတ်မှန်း သိသာသည်။အမြင့်က ပြုတ်ကျလာသည့်တိုင် ထိခိုက်ရာများ သို့မဟုတ် ခြစ်ရာတစ်ခုတောင်  အပြင်ခွံတွင် မတွေ့ရပေ။

ဘောလုံးသည် လက်မအရွယ်အစားလောက်ဖြစ်ပြီး ဖောက်ထွင်းမြင်နေရသော အကာခွံမှတဆင့် အပြာရောင်အမှုန်သေးသေးလေးများစွာကို လှပသောလမ်းကြောတစ်ခုအတိုင်း ကွေ့ကောက်စီးဆင်းပုံကို မြင်နိုင်သည်။ 

သူလင်းဘက်ကိုလှည့်ပြီး မေးလိုက်သည် “ဒါကဘာလဲ”

သူ့စိတ်နေသဘောထားသည် လင်းက အကုန်လုံးကိုသိသင့်ထားသလိုမျိုး အတော်လေး သဘာဝကျသည်။

လင်းသည် ခပ်ပါးပါးပြုံးပြလာပြီး လု့မော့၏မျှော်လင့်စောင့်စားမှုကို တုန့်ပြန်လိုက်သည်။

လင်း : “ငါမသိဘူး”

သူတို့နားကြားလွဲလျှင် သိချင်စိတ်ဖြစ်သွားတတ်သော လု့မော့ထက်တောင် သူ့စိတ်သဘောက ပို၍  စိတ်မပါဟန်ပေါက်သည်။

လု့မော့ပါးစပ်က သူ့ကိုယ်တိုင် တိတ်တဆိတ်တွေးခေါ်နေသောကြောင့် မဲ့နေသည်: ကောင်းပြီ။အဲ့ဒါက ယုတ္တိကျတယ်။ရှုပ်ထွေးတဲ့လက်ရေးမျိုးရေးနိုင်တဲ့ တပ်မတော်က ကွန်မန်ဒါတစ်ယောက်က တည့်တံ့ပြီး ပညာရှိမယ့်သူနဲ့ မတူနိုင်ဘူးပေါ။

သူသည် တကယ့်ကိုပင် လင်းအား ကြေးထူသောအမြင်ဖြင့် ဖော်ပြနေလေသည်။

သို့သော် အပေါ်မှ ဘောလုံးငယ်ပြုတ်ကျစဉ်တည်းက လု့မော့သည် သူ့ခေါင်းနောက်ကို တိမ်းစောင်းပြီး ကွဲသွားသောပြတင်းကိုကြည့်နေခဲ့သည်။

လေပြင်းထဲ လွင့်ပါးနေသော အနီရောင်လိုက်ကာအထူသည် ဗန်ပိုင်းယားများ၏ဝတ်ရုံလို လေထဲကခုန်နေပြီး ခပ်ဖျော့ဖျော့မြင်နိုင်သည်မှာ အခန်းထဲက မှုန်မှုန်မွှားမွှားပုံရိပ်များပင် ဖြစ်သည်။