အချိုပွဲရောင်းရန်ရှေးခေတ်ကိုကူးပြောင်းသွားခြင်း

22

အားချိုး တစ်ခါတစ်ရံ လျိုရီ့မျန် ရဲ့အသွင်အပြင်ကို မကြိုက်ပါ။ ဘယ်သူနဲ့မှ စကားမပြောနိုင်ခင်မှာ သူ့မျက်နှာက နီရဲလာပြီး စကားပြောတဲ့အခါ ယုံကြည်မှုကင်းမဲ့ပြီး အသံတိုးပါတယ်။ ဒါက ကောကို လူတွေကနှိမ့်ချစေဖို့ သက်သက်မဟုတ်လား။

လျိုရီ့မျန် ထိုနေရာမှာရပ်နေဆဲဖြစ်ပြီး သူ ဘာလုပ်ရမှန်း မသိသဖြင့် "အိမ်မှာ ပန်းကန်ခွက်ယောက် အနည်းငယ်ပဲရှိတော့ နည်းနည်းထပ်ထည့်လို့ရတယ် " လို့ ပြန်ဖြေလိုက်တယ်'

"ကြီးကြီးမားမား ဈေးကြီးတာလည်းမဟုတ်ပါဘူး အိမ်မှာဘာမှမရှိဘူးဆိုရင် ကိုယ့်ဘာသာကိုဝယ်လို့ရတယ် ဒါကြောင့် အရာရာတိုင်းက ပြောပြနေဖို့မလိုပါဘူး။" ကျီဝိန် ဂရုမစိုက်စွာ ပြောလိုက်တယ်။

သူ့လက်ထဲက မြေအိုးကို တစ်နာရီရဲ့ လေးပုံတစ်ပုံကျော်လောက် လှုပ်နေခဲ့တယ်။

ကျီဝိန် အဖုံးဖွင့်ပြီး နို့ကို အိုးထဲသို့ လောင်းထည့်လိုက်တယ်။

အလွန်အကျွံ မွှေထားသော ဆိတ်နို့သည် အလွန်ပျစ်ပြီး ဇလုံထဲသို့ လောင်းထည့်လိုက်ရာ ပုံသဏ္ဍာန်မှာ အဆီများ ကွဲထွက်သွားသည်မှာ ထင်ရှားပါတယ်။ အဝါဖျော့ဖျော့ဖြစ်ပြီး အရည် မျက်နှာပြင်ပေါ်မှာ အဆီလွှာတစ်ခုရှိနေသည်။

ဒါက မူရင်း လတ်ဆတ်တဲ့ ခရင်မ်ပါ။

ကျီဝိန် ဆိတ်နို့ကို ဇလုံငယ်တစ်ခုထဲသို့ ထည့်ကာ အခြားမြေအိုးတစ်ခုမှ ဆိတ်နို့ကို ထုတ်ယူပြီးနောက် ပန်းကန်လုံးနှစ်လုံးကို ပေါင်းထည့်လိုက်တယ်။

သူလုပ်ခဲ့တာတွေကို အားချိုးရော လျိုရီ့မျန်ပါ မမြင်ဖူးဘူး၊ ဘာတွေလုပ်နေတာလဲဆိုတာ သူ့ကို မမေးရဲတော့ ဘေးကနေပဲ စောင့်ကြည့်နေရတယ်။

သူပြီးသွားတဲ့အခါ လျိုရီ့မျန်ကို စတင်မေးဖို့ပြင်လိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ အားချိုးရှိနေတယ်လို့ ခံစားမိပြီး သူတို့စကားမပြောသေးဘဲ အိမ်ပြန်ဖို့ အကြံပြုလိုက်တယ်။ မထွက်သွားခင်မှာ သူက ကျီဝိန်ကို စူးစူးရှရှ ကြည့်ပြီး ချီးကျူးခဲ့တယ်။ အဲဒါကိုကြားတော့ သူ့ဘေးမှာရပ်နေတဲ့ လျိုရီ့မျန်က သူ့ဆံပင်တွေ တင်းကျပ်သွားသလို ခံစားရပြီး မကြာသေးခင်က ကျီဝိန် ရှင်းရှင်းလင်းလင်းပြောခဲ့တာကို သတိရသွားပြီ သတိကပ်သွားတယ်။