ELEO SEBASTIAN
PINASOK ko ang banyo kung san naliligo si Lilly. Kakatapos lang namin ngunit tila hindi ako nasisiyahan. Gumuhit sa labi ko ang pilyong ngiti ng masilayan ko ang kabuohang hubad niyang katawan. I stared deeply into her eyes
“Baste—” I caressed her cheeks and kissed her deeply.
“Marry me‚ Lilly” I whispered against her mouth. Inilayo niya ang kaniyang mukha sakin.
“T-tama ba ang narinig ko?” Tanong niya at tila gulat na gulat sa narinig. Tumango ako “P-pero why so sudden? Sure ka ba talaga?” he asked‚ confused
“Why? Don’t you want to spend the rest of your life with me?”
“O-of course‚ I do” Sagot niya kusang gumuhit ang malapad na ngiti saking labi
“Isasama kita sa dinner ko with fam mamaya‚ so they can meet you” Saad ko saka binigyan siyang muli ng halik.
TALA EUGENE
KANINA pa masama ang pakiramdam ko pero pinatawag na ako ni Sir Simon at Tita Elijah ayun kay Ate Senya na katulong nila kakain na daw.
Ayaw kong magtaka sila kung bakit hindi ako kakain‚ at ayaw ko ding ipaalam sakanila na masama ang aking pakiramdam dahil ayokong mag alala sila sakin
Naabotan ko silang kompleto na sa lamesa. Nabuhayan ako ng loob ng makita kong andoon din si Eleo. But as I got closer to the dining area‚ I noticed he was sitting next to a woman na hindi pamilyar sakin‚ pareho silang may ngiti sa labi. Habang sina Tita at sina Eleigh at Tian ay animo’y inis na inis sa nakikita.
“Kuya‚ we’re not impressed by your cheap thrills. Keep them to yourself o kaya’y itago mo kaban” Nai-imbyernang sabi ni Eleigh‚ dahilan para mawala ang ngiti sa labi ng babaeng kasama ni Eleo.
“Kung mag f-flex ka nalang din samin‚ Kuya. At least choose classy one‚ hindi yung sa itsura palang malalaman—” dagdag naman ni Tian ngunit hindi niya iyon natapos
“That’s enough! Nasa harap tayo ng pagkain. Show some respect” Sabad ni Sir Simon.
Dumapo sakin ang tingin ni Tita‚ may pag aalala sa mukha niya akong tinignan. Umupo na ako sa tabi ni Eleigh.
Maganda ang babae‚ maputi at makinis ang balat nito at mukha namang mabait. Ngunit ramdam ko ang kirot saking dibdib ng makita kong iba ang ngiti nila sa isa’t isa. Dumapo sakin ang malamig na tingin ni Eleo.
Ibinaling ko na lamang ang atensyon sa pagkain ngunit kakaiba ang sakit na aking nararamdaman ngayon.
“Mom‚ Dad. Magpapakasal na kami ni Lilly”
Natigil ako sa pagnguya I closed my eyes trying to hold back the tears—ngunit bigo ako‚ fresh tears leaked out my eyes. My body shivered listening to him. Ramdam kong muli ang paninikip ng aking dibdib.
Eleo’s words were like a bomb that shattered my heart‚ my body into peices.
Inilapag ko ang hawak kong kubyertos saka tumayo ngunit nakayuko parin ako “Tita‚ b-busog na po ako” saad ko bago tinahak ang pinto palabas.
“Eugene” tawag sakin ni Tita ngunit tuluyan ng nilamon ng sakit ang aking buong katawa.
Nang tuluyan na akong nakalabas ng bahay‚ ay tuluyan na ding bumigay ang aking katawan. Napahawak na lamang ako sa poste sa may beranda upang hindi ako matumba‚ habang ang aking isang kamay ay naka takip saking bibig upang pigilan ang aking paghagulgol.
“Kuya pwede ko bang hiramin ang sasakyan? May b-bilhin lang ako” Pinilit kong huwag bumasag ang aking boses.
“Ipagd-drive nalang po kita‚ sir” pag p-presenta niya.
“Huwag na po‚ kaya ko na. P-pakibukas nalang ng gate”
“Okay po‚ sir” Aniya saka tinungo ang gate at binuksan iyon. Papasok na sana ako sa sasakyan—
“Tala!” That voice was painfully familiar.
Rinig ko ang papalapit na yapak saking kinaroroonan. My heart broke into a million peices but I’ve managed to keep my head standing. Itinaas ko ang aking tingin upang pantayan ang kaniyang tingin sakin.
Namumula ang paligid ng kaniyang mata. I smiled bitterly. Hinawakan ko ang kaniyang pisngi‚ kasabay ng pagbagsak ng butil sa kaniyang luha sa pisngi.
Hindi man niya sabihin ay nakikita ko ang takot at sakit sakaniyang mga mata “Y-you look so happy with her” Tumango siya at kapansin pansin ang nagbabadyang luha.
“S-sguro nga tama si Ate Tally‚ Eleo. I m-must learn to accept reality‚ no matter how p-painful it was —” hindi ko natapos sasabihin ko ng yaposin niya ako ng yakap. Hindi ko mapigilan ang mahihinang hikbi ko. I love to be in his arms‚ I felt secured and it feels home.
I just realized how much I missed him. God I missed him so badly
“S-sya pala si Lilly? Ang g-ganda niya pala” may bahid na lungkot sa boses kong sabi.
“Puntahan mo na siya‚ E-eleo”
“Kaya ko na ang sarili ko‚ m-magiging m-masaya ako— para sayo‚ Eleo. Lagi mong tatandaan na mahal na mahal kita—I love you so much t-that I can’t express it n-nor explain it—” I said‚ stuttering and sobbing. Bumitaw ako ng yakap sakaniya
“And I w-will never stop loving you” hinawakan ko ang kaniyang pisngi saka binigyan siya ng damping halik saka pumasok sa sasakyan.
