Zawgyi
ေဝဟင္တို့ ကြန္ဒိုျပန္ေရာက္ေတာ့ အခ်ိန္ေတာင္အေတာ္လင့္ေနျပီ။ေရမိုးခ်ိုးျပီး သန့္စင္လိုက္ေတာ့ လူကအားျပည့္လန္းဆန္းသြား၏။ထိခိုက္မိတာေတြကို ငယ္ငယ္ကေဆးလာထည့္ေပးလို့သာေတာ္ေတာ့သည္။မဟုတ္ရင္ ဒဏ္ရာေတြကိုလည္း ဘာြဖစ္ြဖစ္ပစ္ထားမဲ့သူ။
အိပ္ရာေပါ္ပစ္လွဲကာ အားရပါးရနားခ်င္ေပမယ့္ အေြခအေနကမေပး။ေမးလ္ထဲ တန္းစီဝင္လာတဲ့လုပ္ငန္းကိစ္စေတြက တစ္ပုံတစ္ပင္။ေဝဟင္ laptop ဖြင့္ကာတစ္ခုခ်င္းစစ္ေန၏။လိုအပ္တာေတြကိုလည္းမွတ္ထားကာ ျပန္ေထာက္ျပေန၏။သူ့ကုမ္ပဏီက သူမရွိလည္း စိတ္ခ်ရလို့သာေတာ္ေတာ့သည္။မဟုတ္ရင္ CEO ရုံးမွာမရွိလို့ ပ်က္ရမဲ့ကုမ္ပဏီဆိုရင္ သူ့ကုမ္ပဏီေရွ့ဆုံးကပ်က္မွာ...
"ဘယ္ဆိုးလို့လဲဟ..."
ေဝဟင္လုပ္ငန္းကိစ္စေတြကို အားရတာမို့ တစ္ခ်က္ေရရြတ္လိုက္သည္။ျပီးေတာ့ ဖုန္းတစ္ခ်က္ေကာက္ေခါ္ကာ...
"Hello...ေအး...လင္းသန့္..."
"ဟုတ္...CEO..."
"ေအး...ခုတစ္သုတ္အေြခေနေရာ ဘယ္လိုလဲ..."
"ေနာက္ ၃ ရက္ေနရင္ training ျပီးလို့ သင္တန္းဆင္းမဲ့ရက္ပါခင္ဗ်ာ။CEO တက္ေပးနိုင္ပါ့မလား..."
"အေြခအေနအရပဲ...ငါခုအဲ့နိုင္ငံထဲမွာ မရွိဘူး..."
"ဟုတ္ကဲ့..."
"အဲ့အဖြဲ့ထဲက အေကာင္းဆုံး ၅ ေယာက္ေရြးျပီး သင္တန္းဆင္းမဲ့ရက္ျပီးရင္ ငါ့ဆီလြွတ္လိုက္..."
"ဟုတ္ကဲ့...ဟိုေလ..."
"အင္း...ဘာလဲ..."
"လက္မွတ္ထိုးစရာကိစ္စေတြေတာ့ရွိေနပါတယ္။တစ္ခ်ို့က အျပီးလာဝယ္ြကျပီး တစ္ခ်ို့က ငွားခ်င္ြကတယ္...က်ြန္ေတာ္ဘယ္လို လုပ္ထားေပးရမလဲ...CEO လည္းမရွိေတာ့ေလ..."
"ထုံးစံအတိုင္းေပါ့...စာခ်ုပ္စာတမ္းကိုေသခ်ာလုပ္...ငါ ေနာက္မွ စကားအမ်ားြကီးမေျပာခ်င္ဘူး..."
"ဟုတ္ကဲ့..."
"ေအး...တီ..."
ကိုယ့္နိုင္ငံထဲမွာဆို ဘာြဖစ္ြဖစ္ေတာ္ရုံျပဿနာကေတာ့ ပ;မြွားပဲ။သူမ်ားနိုင္ငံထဲေရာက္ေနေတာ့ သြားသတိ၊လာသတိထားေနရတာ။လိုလိုမယ္မယ္ ၅ ေယာက္ေတာ့လွမ္းေခါ္လိုက္၏။မ်ားရင္လည္းစိတ္ရွုပ္မွာ ကိုယ့္အေြကာင္းကိုယ္အသိဆုံး...
YOU ARE READING
🍀Prince's Husband (or)ရွှေမျက်နှာတော် ညှိုးမှာစိုး🍀{Ongoing}
Romanceအချစ်တစ်ခုသာ လိုပါသည်...🍀 စိတ်ကူးယဉ်ဝတ္ထုတစ်ပုဒ်ပါရှင်။
