safe & sound | aslaz

5

Canlarım bölümde bir sahne var ve okuması da yazması da rahatsız edici olacağı için detaylı yazmadım ama zaten mevzuyu anlarsınız. Yine de umarım tetiklenenler olmaz. 

Keyifli okumalar. 

---------------------------------------------------------------------------

Ertesi sabah Asi içinde garip bir heyecanla sokağın köşesinde kendisini bekleyen Alaz'a doğru yürüdü. Cesur ve Yaman işlerinden izin alamadığı ve Umut da okulda olduğu için DNA testine giderken yanında sadece Alaz olacaktı.

''Günaydın Alaz.''

''Günaydın... Tek gelmezsin sanıyordum.''

''Umut okulda diğerlerinin de işi vardı.'' Alaz kafasını olumlu anlamda salladı. ''Hem tek değilim ki... Sen varsın.''

Alaz kocaman gülümserken Asi çantasından minik bir paket çıkardı. ''Bu senin için.'' Alaz Asi'nin elinden aldığı hediye paketini incelemeye başladı. ''Özür için.''

Alaz yüzünde aynı gülümsemeyle paketi nazikçe açtı. İçinde boncuklu bir bileklik vardı. ''Erkek olduğun için boncuklu şeyler hoşuna gider mi bilemedim ama çoğunlukla siyah kullandım. Umarım seversin-''

''Bayıldım,'' diyerek araya girdi Alaz. ''Maskülinitenin toksik kırılganlığını aşmış biriyim ben, boncuklu bileklik takabilirim yani.''

Asi kafasını geriye atıp kahkaha attı. Alaz bileğini Asi'ye uzatırken diğer eliyle de bilekliği kıza verdi. ''Sen takar mısın?''

Asi'nin yüzündeki gülüş anında silindi. ''Kendin de takabilirsin aslında-''

''Tek elimle takamam ki.''

Asi derin bir nefes alıp bilekliği Alaz'ın elinden aldı. Bilekliği Alaz'ın bileğine geçirdikten sonra elleri titreyerek kancayı delikten geçirdi. Neyse ki tek seferde takabilmişti. ''Taktım.''

Alaz bileğini karşıya doğru uzatıp bilekliğini tekrar inceledi. ''Çok güzel oldu. Asla çıkarmayacağım.''

Asi gülümserken yanaklarının ısındığını hissediyordu. İkili birbirlerine kaçamak gülüşler atarken Adem'in siyah arabasının yanlarına yanaştığını gören Asi'nin gülüşü anında yüzünden silindi. Refleks olarak bir adım geriye gitmesi Alaz'ın gözünden kaçmadı.

''Sakin ol. Aracımız yok deyince ben gelir sizi alırım beraber gideriz dedi. Hem ben buradayım.''

Asi kafasını sallarken arabada Adem'in yanında orta yaşlı bir kadının oturduğunu fark etti. Asi bu detayı hiç düşünmemişti ama DNA testi için ebeveynlerden birinin de gelmesi gerekiyordu - demek ki Adem yanında annesini getirmişti. Araba yanaşınca Adem ve yanındaki kadın arabadan indiler.

Kadın beyaz tenli, tombul yanaklı ve başörtülü bir kadındı. Asi kadına baktığında ister istemez benzeyip benzemediklerini düşündü ama kendini kadına hiç benzetemedi. Aynı şekilde Adem'e de pek benzemediğini fark etti.

''Merhaba canım.'' Kadın yüzünde kocaman bir gülümsemeyle Asi'ye yaklaştı. ''Elmas ben. Adem'in annesiyim... Her şey yolunda giderse senin de annenim tabi.'' Kadın son cümleyi adeta fısıldayarak söylemişti ama herkes duydu. ''Oğlumun o gün yaptığı şey için senden çok özür dilerim bu arada.''

''Tanıştığıma memnun oldum,'' dedi Asi sessizce. Hala Alaz'ın bir adım gerisinde duruyordu. ''Sorun değil.''

''Ben senin o kadar korkacağını düşünmemiştim. Hakkını helal et bacım.''

''Dört tane adam beni zorla arabaya bindirmeye çalıştınız – korkacağımı nasıl düşünemedin?''

Adem ağzını açmaya niyetlenirken Alaz araya girdi. ''Tamam bu konuyu kapatalım artık oldu bir kere... Sonra tüm bunları detaylı konuşursunuz zaten.''