Savaşçı&Cevher

27.Bölüm : Keklik Siması

* Ne yana dönsem nafile yüreğim sana çevrili *

Çok minnoş bi bölümle geldim keyifli okumalar. Sizden ricam lütfen beğeni ve yorum yapmayı unutmayın. O kadar emek veriyorum vakit ayırıyorum takdir edersiniz ki sizi seviyorum☘️
———————————&—————————

Zeynep'ten

Sabah kocamla kahvaltı yaptıktan sonra dergaha uğurlamak için kapıya kadar eşlik ettim. Cübbesini askıdan alıp giyinirken takkesini kafasına taktım. Bu yeni hallerimizin huzuru tüm bedenimizde dolaşıyordu sanki. Yüzümüzden gülümsemelerimiz hiç eksik olmuyordu. Uykusu gelmiş halde esnediğimi gören Cüneyd gülerek takılmıştı bana.

"Hayırdır Zeynep'im uykunu alamadın galiba."

"Gece beni hiç uyutma sonra bir de dalga geç bu halimle Cüneyd efendi aferin."dediklerime kıkırdayarak gülüyordu Cüneyd. Belinden tutup kendine çekti beni. Dudaklarımız buluştuğunda hemen karşılık verdim. Kendimiz geri çektiğimizde gülerek baktık birbirimize.

"Kıyamam karıma biraz uyu istersen dinlen kendine gelirsin. Akşama enerjik görmek isterim seni. O yüzden bol bol dinlen." Demesine kahkaha ile güldüm.

"Bugün işim çok evde canım bakarız artık akşama halim kalırsa."

"Zeynep'im bugün napacaksın ki evde? İstersen dergaha gel kızları da görmüş olursun."

"Çok iyi olurdu canım da daha evde işlerim bitmedi Bir de iş bulmak için bakınacağım. Üniversitemle iş birliği içinde olan okullar var onlara mail yazarım. Bir okulda öğretmen de olabilirim projelerin yapan kurumlarda da çalışabilirim araştıracağım bakalım."

"Rabbim kolaylık versin Zeynep'im hakkında en hayırlısı olur inşallah."

"Amin sevgilim. Müsait olduğum bir zaman uğrarım dergaha inşallah. Akşam annemlere gideceğiz kaçta gelirsin?"

"Çok geç kalmam ben çıkmadan haberdar ederim seni hazırlanırsın."

"Anlaştık tamamdır. Rabbim kolaylık versin sana da Allah'a emanet ol." Deyip karşılıklı olarak yanaklarımızı öptük. Gözlerimi üzerimden çekmeden derin derin bakan Cüneyd'e merakla baktım.

"Niye öyle bakıyorsun Cüneyd?"

"Karımın beni dergaha öperek dualarla uğurlaması rüya gibi geldi bir an Zeynep. Kalbim yerimden çıkacak gibi oldu bak." Deyip elimi kalbine götürdü.

"Artık her günümüz öyle geçecek. O kalplerimiz hep böyle atacak. Hadi git artık amcanı dergahtakileri bekletme."

Alnımdan öptükten sonra ayakkabılarını giydi. Kapıdan çıkarken de bana bakarak ilerleyen haline gülerek bakıyordum. Ardından kapıyı kapatıp evde yapılacak işlerime koyuldum.

—————————&—————————

Cüneyd'den

Dergaha girer girmez gören herkesin tebriği ile karşılaşmıştım. Evliliğimiz için dua eden yoldaşlarımızı görmek çok sevindirmişti beni. İçeri doğru ilerlediğimde sedirde Arif'le konuşan amcamı gördüm. Beni görür görmez ikisi de ayağa kalkıp yanıma geldiler.