Bugün yeni okulumuzda ilk günümüz.Ailelerimiz işleri yüzünden farklı yerlere taşınmak zorunda kaldılar. Ama biz tabiki de birbirimizi bırakıp ayrılmadık.
Bu sene 12.sınıfız ve gıda bölümü okuyoruz. Hedeflerimiz aşçılık hayalimiz lüks bir kafe açıp işletmek adı bile hazır. Bu okul , tuhaf ne kadar insan varsa toplamış gibi görünüyor.
Bu okulun yarısından çoğu erkek.
Hepimizi şuan boş gözlerle herhangi bi hocanın yanımıza gelip bize okulu tanıtmasını bekliyoruz.
Kısaca herkesin düşüncelerini tahmin edeyim.
Savaş ve Hira ikilisi kaçamak yapacak mekan arayışı içindeler.
Atarlı Arya etrafta dövecek kız arıyor yüzde bi milyon.
Eda egoisti desen face'ye yeni okul selfisini atmakla uğraşıyor .
Pınar ' da etrafta pembe renk arıyor, tam da kendisinfen beklendiği gibi.
Ada deseniz ne ara oldu bilinmez okulun genç edebiyat öğretmeniyle çok samimi muhabbet ediyorlar.
Bu hocayı hiç gözüm tutmadı tıpkı bu okuldaki herkes gibi.
Ve ben ise bi dakka ya 1,2,3,4,5,6,7..
" Oha lan Fanfic Kayla yok" dememle hemen arayışa başladık . Bu okul kocaman ve bu kız kesin kaybolur.
Ada'nın konuştuğu hocanın yardımıyla okulda dağılıp mal kankamızı aradık.
Genç Hoca ve Ada bahçeye bakarken , Arya ve Pınar lavabolara bakmaya başladılar.
Bu arada ben Hira Savaş ve Eda tabikide gidebileceği ilk yer olan kütüphaneye bakmaya gittik.
" Vampirellam iddiaya girelim mi " dedim Hira'ya o kargaşada.
" Ne iddiası sırasımı prenses" dedi.
" Bence kütüphaneden çıkıcak " dedim.
" Tamam girelim bence de lavabolardan birinden çıkıcak "
" Görücez "
" Görüceez "
Vee bingo kütüphanede yığınla kitabın arasına oturmuş bir adet Fanfic Kayla .
Daha kazanmama sevinemeden Kayla'ya kaydılar bi güzel.
" Kızım şizofren misin sen ? He D&R mi lan burası ne kafana esip çekip gidiyosun " dedi Atarlı Arya.
Tam cevap verecekken azarlama sırası Pınar'a geçti.
" Pembe panterlere yem olasıca nerelerdesin lan sen çok korktuk " diyip sıkıca sarıldı Kayla'ya.
Oh be rahatladık en azından bişey olmamış ona. Bi gün bu kitap hastalığı onun sonu olucak.
Derken Pınar suratını astı;
" Lanet olası kocaman şu okulda bi tane pembe klozet yok " dedi . Düşündüğü şeye bak şimdi .
Bunun cevabını sessizliğimi bozarak ben verdim.
" Sanki pembe klozet olsa içine sıçıcan. Başında nöbet tutar kimselere vermezsin sen onu " dedim ve kafama çok pis kitap darbesi yedim. Beynim sulandı bi saniye.
Kimin bana acımasız hunharca ve zalimce vurduğuna bakmak için kafamı çevirdiğimde bi kitap darbesi daha yedim Ada' dan.
" Napıyon lan ne vuruyon kafama hemde kitapla hayır git sırayla vur ne bilim bi masayla vur ama can düşmanım olan kitaplarınla neden vuruyosun nöron beyinli ergen !" diye kükredim.
Ve bi tane daha vurdu.
" Terbiyesiz hoca var burda " dedi hocaya hayranlıkla bakarken.
Tekrar küçük bi darbe Eda' dan geldi bu sefer.
" Hayır anlamıyorum şu ergen hocanın gözüne giricem diye bana niye eziyet ediyonuz neden ben , niye ben heeee!! "
dedim hocanın duyamayacağı şekilde.
Allah'ım şunlara bak ya iki dakkada sattılar hocanın karşısında nasıl eriyolar aminoasitin yüz karaları sizi.
Hoca ise sadece kıkırdamakla yetindi.
Ve hepimiz olay mahalini terk ettik.
