" Tuğçe..! " dedi Ayaz.
" Senin ne işin var lan bu okulda pis sürtük " dedi Arya kızın üstüne yürüyerek.
" Ulan ben senin " dedi Eda ve bizim kızların hepsi Tuğçe'nin üstüne yürüdüler.
" Kızlar o misafir oturun yerinize hemen" dedi Murat hoca.
" Hadi ama ben misafirim canlarım sizinle çok iyi anlaşalım olurmu. Ne dersin Deniz. " dedi Tuğçe.
Sakinliğimi korumaya çalıştım ve sınıftan çıktım. Bizimkilerle bahçede oturuyorduk.
" Nerden çıktı bu kaşar şimdi" dedi Ada.
" Ne yüzle gelebiliyor " dedi Pınar.
" Onda yüz ne arar. Yavşak işte . " dedi Arya.
" Kanka o kızı öldürsem kaç yıl yatarım " dedi Hira.
" Kızlar yeter. Ne olursa olsun. Bende o kızdan nefret ediyorum. Ama karnındaki bebeğin bir suçu yok. " dedi Savaş. Evet haklıydı.
" Tamam sustuk. " dedi Pınar.
" Şimdi napıcaz " dedi Eda.
" Sınıfa gidicez. Kaldığımız yerden devam edicez. O kızı da görmezden gelicez. Savaş haklı eğer kıza bişey yaparsak o bebeğe yazık olur. " dedim.
" Ayaz'ın bebeğine " diye düzeltti Kayla. O an sadece Kayla nın gözlerine baktım. Nefret doluydu. Biraz da hüzün.
Sınıfa girdik. Artık yavaş yavaş toparlanıyorduk. Espriler yapıp gülüyorduk. Ne bide yas mı tutacaktık. Gayet iyiydik.
Eda bir dergi gösterdi.
" Kanka bu deri ceket nasıl " dedi.
" Oha " diyip öksürük krizine girdim.
" Kaç sıfır var lan orda " dedi Kayla.
" Bin lira abartmayın "
" Abartmayın mı. Lan ben bin liraya o ceketi alsam, ceket üşümesin diye sokakta giymem lan " dediğinde Pınar krize girmiştik. Bütün sınıf gülüyordu.
" Ben sana alırım bende para çok " dedi birisi. Kafamızı bir çevirdik ki o kız Tuğçe karşımızda duruyordu. Artık patlama noktasına gelmiştim.
Tuğçe nin kolundan tutup Ayaz'ın yanına kadar sürükledim.
" Bana bak lan. Al şu kızı elimden bi kaza çıkıcak şimdi. " dedim kızı Ayaz'a doğru iterken. Ayazın yüzüne bakmadan konuştum.
Hemen canı yanmış gibi davrandı ve karnını tutup yere çöktü kaşar." Kalk lan yerden numara yaptığını biliyoruz" dedi Hira.
" Oscar'lık oyuncusun " dedi Eda sırıtarak.
Kız yerden kalktı. Amino boyların yanına gitti. Kızlar ve ben sinirle karşımızda dikilen çocuklara büyük bir öfkeyle bakmaya başladık. Ne kadar süre birbirimize sinirle baktık bilmiyorum. Çok uzundu. Çocukların hepsi hüzünlü gözlerle bizim kızlara bakıyorlardı. O ları öyle gördükçe içimde Ayaz'ın karşı büyük bir kin büyüyordu. Ayaz'ın gözünde sadece acı vardı. O kızı sevmediğini biliyorum. Ama bu gerçeği değiştirmez.
" Hadi bahçeye kızlar. Nefes alamaz olduk " dedi Savaş bizi sınıftan çıkartırken.
Bahçeye çıktığımızda birden kahkaha atmaya başladım. Sinirlerim bozuldu. Benden sonra tek tek kızlarda kahkaha atmaya başladı. En son Savaş da bize katıldı ve durup durup kahkaha atmaya başladık. Sonra susunca birbirimize tip tip bakıp tekrar gülüyorduk.
Sebepsiz yere sadece gülüyorduk . Ama çok iyi gelmişti.
Cidden keyfim yerine gelmişti.