" O BENİM SEVGİLİM "
Ne diyeceğimi bilemez halde Ayaz'ın ağlayışını içim parçalanarak seyrettim. Ne demem gerekli bilmiyorum. Teselli etmelimiyim onuda bilmiyorum.
Ayaz'ın sevgilisi mi vardı gerçekten.
Neden söylemedi ki.
Ona aşık mıydı yani.
Neden sakladı.
Neden neden..
Ambulansın srenleri beni kendime getirdi. Ayaz'da o kızla beraber ambulansa bindi. Aminoboylar kendi arabalarına binip Ayaz'ın peşinden gittiler. Bizde hemen arabamıza atlayıp hastaneye gittik.
Hemen ameliyata alınmıştı o kız.
Durumunun kötü olduğunu hemşireden duyduk.
Ölüm sessizliği içinde olan bu hastanede ikinci sefer bekleyişimizdi. Ama bu kez içerde yatan bizden biri değildi. En azından aminolardan biri değildi. Ama Ayaz'ın sevgilisiydi.
Hiçbirimiz konuşmuyorduk. Sanki avazımızı çıktığı kadar susuyorduk. Ayaz sesizce ağlıyordu. Hepimiz ondan uzaktık napmalıyız bilmiyorduk. Sessizliği bozan Savaş'ın sinirli sesi oldu;
" Özgür o kız kim. Gerçekten Ayaz'ın sevgilisi mi ? " diye sorduğunda hepsi susup kafalarını eğmişlerdi. Bende ağlamaya başladım. Arya birden bağırdı;
" Konuşsanıza lan. Kim o kız neden bize söylemediniz " diye resmen boş koridorları inletmişti.
Sonunda Arda cesaret toplayıp konuşmaya başladı;
" Evet o kızı tanıyoruz. Adı Tuğçe"
" Gerçekten Ayaz'ın sevgilisi mi Ayaz aşık mı yani ona" dedi Hira.
" Evet sevgilisi ama aşk konusunda eminim ki Deniz'e aşık"
" O zaman neden lan" diye kükredi Ada.
" Sakin ol Ada. Bize de anlatmadı. Sadece bunun bir sır olarak kalmasını istedi." dedi Umut Ada'ya sarılırken.
" Lanet olsun ya" dedi Savaş sinirle kapıyı yumruklarken.
Bir süre daha sessizce bekledik.
Ve Ayaz yaval yavaş ağlamayı bırakıp güçlü olmaya çalıştı.
Kafasını kaldırıp bana baktı. Ama ben ona bakmıyordum. Bizim kızlara bakmaya çalıştım.
Arya Savaş ve Ada çok sinirliydi.
Eda ve Pınar üzülüyorlardı.
Hira ise bir an önce bu hastaneden kurtulmak istiyordu.
Ben ise duygu patlaması yaşıyordum.
Hepimiz sandalyelere oturup beklemeye devam ettik tekrar. Kafamı ellerimin arasına alıp düşünmeye başladım.
Nerden çıkmıştı ki bu kız.
Adı Tuğçe'ymiş. Kim ki bu Tuğçe.
Ben yeri incelerken bir çift ayakkabı göz alanıma girdi. Kafamı hafif kaldırdığımda Ayaz tepemde dikilmişti. Aminolar ise merakla bize bakıyorlardı.
" Deniz " dedi kırgın ve incilmiş bir sesle.
Sadece kafamı kaldırdım. Ama yüzüne bakmaya cesaretim yoktu.
" Siz gidin. Boluna beklemeyin " dedi bizimkilere dönerek. Savaş ;
" Hayır anca beraber kanca beraber. O kız kim bilmiyorum. Ama bir bir anlatıcaksın. Sana aşırı sinirliyim. Sevgilin olduğu için değil. Bizden saklayıp bizi mahvettiğin için " dediğinde Ayaz kafanı mahçup bi şekilde eğdi.
" Savaş kızları da al gidin. Çocuklar sizde gidin. " dedi kararlı bir ses tonuyla.
Onlar kalmak isterlerse kalabilirler. Ama ben kalmam. Kalamam. Ayapa kalktım ve arkama bakmadan çıktım hastaneden.
Kolarak sahile geldim. Bankın birine oturup ağlamaya başladım. Aminoasit de gelmişti. Çocuklarda hastenede Ayaz'ın yanında kalmışlardı.
" O kız kim ya. Deliricem lan kim o kız. Ayaz neden söylemedi bana. Lanet pislik nesen sakladı. " diye bizimkileri azarlamaya başladım.
Savaş yine o abi sarılışından yapıp sarıldı bana. Kızlarda bir bir geldiler. Birbirimize sarılıp öylece bekledik.
" Üzülme Deniz, bi açıklaması varsır mutlaka" dedi Hira. Her zamanki iyimserliğiyle.
" Ayaz yapmaz öyle şey kızım ben kefilim ona ya " dedi Arya.
" Azına sıçarız onun. Bizi biliyon " dedi Ada sırıtarak.
" Bence hastaneye dönmeliyiz. Ne olursa olsun. O bizim arkadaşımız " dedi Pınar. Onu onayladık ve hastane yolunu tuttuk.
Hastaneye vardığımızda hepsinin ağzı kulaklarındaydı.
" Noldu Rüzgar " dedi Kayla.
" İyi haber mi " dedi Eda.
" Evet iyi haber. Ameliyattan sağlam çıktı. Yarına kadarda uyanırmış " dediğinde gözlerim Ayaz'la buluştu.
Ama kendi kendime söz verdim.
Ayaz anlatmadan ona hiçbir ley sormayacaktım.
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
Geceyi burda geçirdik.
Sonunda bir hemşire yanımıza geldi;
" Tuğçe Hanım uyandı " dedi.
Hemen arkasından kasının biri bağırarak hastaneyi birbirine kattı.
" Kızımmmmm Tuğğçee'mm nerdee ooo naptınız kızımaa " diye bağırdı. Ve Ayaz'ın üstüne yürümeye başladı.
Kızın babasıda bağırmaya başladı ve hızla Ayaz'ın üstüne yürüdü.
" Lan piç kızım senin yüzünden hastanelere düştü" diyip tam Ayaz'a vuracakken bizimkiler engel oldular.
Ve ikisini sandalyeye oturttular.
" Sakin olun lütfen. Ayaz'ın hiçbir suçu yok. Ona boş yere bağırmayın " dedi Hira yumuşak sesiyle.
Serdar ' da yumuşak dilini kullanarak onları ikna etti ve durumu anlattı.
" Kızım Tuğçe'm nasıl" dedi annesi. Sınra gözleri benimle buluştu. Bana çok sert bakmaya başladı. Sandalyesinden fırladı ve üstüme yürümeye başladı. Kızşar da hemen önüme dizildiler.
" Durun napıyosunuz " dedi Umut.
" Kızım onun yüzünden hastanede. Bu kız için mi kızımı üzdün " dedi babası Ayaz'a bakarak. Ayaz hemen savunmaya geçti.
" Saçmalamayın Deniz'le ilgili hiçbir sorun yok. Bu bizim meselemiz. Deniz'i karıştırmayın. Hepinizi öldürürüm " dedi ve benim önüme geçti oda.
O sırada Hemşire gelip Tuğçe'nin Ayaz'la görüşmek istediğini söyledi.
Ayaz hepimizin içerde olmasını istedi. Hepimiz içeri girince konuşmaya başladı. Ben ise sadece Tuğçe'nin cılız bedenini izliyordum.
" Bu Tuğçe 20 yaşında. Benden bir yaş büyük. Ailesinin zoruyla kendisi ile sevgili oldum. Neden mi. Ailem ölmeden önce , Tuğçe'nin ailesine yüklü bir miktarda borçlanmış. Ailem bu borcu ödeyememiş. Benim de Tuğçe'yle sevgili olursam borcun silineceğini söylediler. Olmazsam hayattaki tej varlığım olan dedeme zarar vereceklerini söylediler. Bunu size anlatamazdım ki. Tuğçe'den ve ailesindeb hesap sorardınız çünkü. Tıpkı dedemi öldürdükleri gibi sizi de öldürürler diye anlatamadım. Size bişey olmasın diye bu saçma oyuna katlanmak zorunda kaldım. " dedi ve sessizce ağlamaya devam etti.
" Ayaz ben sana aşığım , beni bırakma aşkım " dedi Tuğçe.
" Kızım ne aşkı lan. Zorla güzellik mi olur " dedi Arya kıza bağırarak.
" Arya o hasta sakin ol biraz" dedi Hira.
" Özür dilerim Tuğçe. Babana olan borcumu ödedim. Dedemi öldürdünüz ama onun tüm misarı bana kaldı.Beni affet Tuğçe. Bunca zaman seni seviyormuşum gibi davrandım. Ama sevmiyorum. Ben sadece Deniz'e aşığım " dedi elimden tutarak.
" Öylemi " dedi sadece .
Sırıtmaya başladı.
Birden içeri iki doktor girdi ve hayatımı mahveden o sözleri söylediler.. ;
" Tuğçe Hanım siz haklıydınız Üç aylık hamilesiniz ve dna testinin sonucuna bebeğinizin babası Ayaz Yılmaz..."
23. Bölümün sonu...
