De vuurprinses (Dutch Nederlands)

Hoofdstuk 12.

‘We moeten uw haren weer verven, uw rode haar komt er weer door.’ Meldde Anna haar toen ze in de namiddag in de tuin van hun gehuurde huis zaten en thee dronken. 

Ze moest gemiddeld een keer in de week haar haren verven, door het oefenen met haar krachten kwam het vuur in haar haren elke keer weer door de zwarte verf heen.

Ze knikte en zei. ‘Dat hoeft wat mij betreft niet meer. We zijn hier veilig en de kleur was enkel als vermomming. Is de brief voor Ledesia al op de post gedaan?’ Ze had het niet over haar hart verkrijgen om haar beste vriendin in de waan te laten dat ze overleden was en het was tijd dat Lanius en het koninklijk echtpaar geïnformeerd werden over het feit dat ze wel in leven was, de geruchten waren redelijk uitgedoofd en het dagelijkse leven had zijn intrede weer gedaan.

In de brief had ze alles uitgelegd.

‘Ja. Ik zal hem straks weg laten brengen door Meron met de specifieke instructie dat hij het aan niemand mag afgeven behalve Lanius, als iemand erop staat dan moet hij de naam onthouden en dit samen met de brief doorgeven aan Lanius. Ik ben blij dat het nog goed gaat, lady Constance heeft haar taak goed gedaan en niemand vermoed iets.’

Anna had een bijzondere status gekregen na haar ontsnapping en tijdens de periode bij lady Constance. De bediende van toen was uitgegroeid tot een vriendelijke gezelschapsdame van wiens gezelschap ze genoot.

Ze waren inmiddels een aantal weken op Ilaris en ze volgde al haar lessen met groot enthousiasme. De leraren die Constance voor haar had gevonden waren uitermate bedreven in hun vak en allen waren zichtbaar verheugd met de vooruitgang die ze maakte.

Het feit dat ze nog geen actie had ondernomen en door Constance tot voorzichtigheid gemaand werd beviel haar niet, het huis was prachtig en het omringende land ook maar ze miste de vrijheid van echt buiten zijn.

Anna was op de hoogte van haar rusteloosheid en stond op.

‘Ik heb een verrassing voor u.’

Ze keek verbaasd op. ‘Voor mij? Anna, dat had je niet hoeven doen hoor.’

Die glimlachte alleen en stak haar hand uit. ‘Kom.’

Ze nam de uitgestoken hand aan en volgde Anna naar binnen. ‘Trek dit aan.’ Anna gaf haar een bundeltje kleren die verdacht veel leken op normale burgerkleding.

Het begon haar te dagen en ze keek Anna glunderend aan. ‘Oh dank je, ga je wel met me mee?’

‘Natuurlijk, er is vandaag een dorpsfeest aan de gang, ik dacht dat u het wel leuk zou vinden om weer eens even te dansen en onder de mensen te zijn in plaats van elke keer maar in en om huis te zijn.’

‘Je bent geweldig. Kom.’

Snel kleedden ze zich om en verlieten via de achterdeur het huis. Ze had wel een briefje voor lady Constance achtergelaten anders zou die zich constant ongerust maken over haar veiligheid.

Het bleek een uitstekend idee van Anna te zijn, het was zo druk dat ze elkaar goed in de gaten moesten houden maar ze vond het heerlijk om er even uit te zijn.

Ze genoot van het dansen en de uitbundigheid ervan. Allerlei willekeurige dansen werden er gedanst en er werd met iedereen gedanst.

Tijdens het dansen raakte ze Anna kwijt. Ze ging zo op in het praten met de mensen met wie ze danste dat ze dit in eerste instantie niet opmerkte en had haar net weer gezien toen de dansende paren ophielden.

Ze zwaaide naar Anna en die wenkte haar.

Er werd een nieuw nummer ingezet en werd ze op haar schouder getikt. ‘Mag ik deze dans van u?’ Vroeg een stem achter haar en ze draaide zich om antwoord te geven maar de woorden stierven op haar lippen.