De vuurprinses (Dutch Nederlands)

Hoofdstuk 14.

Om klokslag half negen stond ze bovenaan de trap in haar baljurk en ze zag Brennen bij de deur staan. Hij zag er geweldig uit in het smetteloze zwarte kostuum en zijn donkere haren glansde in het kaarslicht. 

Wilde ze dit echt gaan doen? Kijken of ze zich ook zo voelde bij andere mannen van adel die haar zo aankeken zoals Brennen deed.

Ze was nog nooit eerder ingegaan op de avances van een man en geen enkele zigeuner had er uitgezien zoals Brennen eruit zag.

Daarom vond ze het niet raar dat ze zichzelf niet vastpinde op een persoon terwijl ze de rest nog niet eerder had gezien of gesproken.

De koetsrit was niet lang, ze vroeg hem naar zijn familie en hoe hij was opgegroeid en ze waren nog steeds druk in gesprek toen de koets stil hield en ze moesten uitstappen.

Hun binnenkomst in de balzaal was niet onopgemerkt. De muziek stopte kort en alle ogen in de zaal waren op hen gericht.

Langzaam liepen ze de trap af en hij vroeg. ‘Wil je dansen Elisara?’

Ze keek hem glimlachend aan en antwoordde. ‘Ja graag.’

Samen liepen ze naar de dansvloer en ze zag de jongedames kijken. ‘Waarom kijken ze me zo aan?’ ‘Omdat je de eerste bent die ik te dansen vraag en ze allemaal weten dat ik de kroonprins ben.’ Daarna vervolgde hij. ‘En waarschijnlijk omdat ze jou niet kennen, je de mooiste van hen allemaal bent en ze ontzettend jaloers zijn.’

Ze lachte en zei. ‘Nu moet je niet overdrijven prins Brennen.’ ‘Gewoon Brennen, we hoeven niet formeel tegen elkaar te zijn.’ Glimlachte hij terwijl hij haar naar de dansvloer leidde en de muzikanten een wals inzetten.

‘Je kunt walsen?’ Vroeg hij haar

Ze grinnikte en zei. ‘Volgens mijn dansinstructeur is het belangrijkste tijdens het dansen dat de man kan leiden en dat de vrouw volgt. Helaas voor hem was ik niet zo’n goede volger.’

Hij ging dichter bij haar staan en terwijl hij haar hand pakte en in de houding ging staan zei hij. ‘Dan ligt het eraan wie er leidt en in hoeverre deze jou op koers kan houden.’

En met die woorden nam hij haar mee over de dansvloer en ze kon niet meer nadenken.  

 Hij was langer dan zijzelf en hij leunde een beetje naar voren waarbij zijn borstkast haar borsten raakten en tijdens het dansen schuurden deze twee tegen elkaar aan, het was een erg prettig gevoel, ze kreeg het er warm van.

Overal raakten hun lichamen elkaar en ze was zich van niets anders bewust.

Brennen was een uitstekende danser en ze had geen moeite om zijn leiding te volgen. In vergelijking met hem leek de dansinstructeur die ze bij baron Lacombe had een beginner.

Ze verloor zichzelf in het dansen en in die prachtige reebruine ogen die haar intens aankeken.

Ze was een mysterie voor hem, soms was ze ad rem en gevat, het volgende moment leek ze zich te generen door iets was ze dacht en kreeg ze een charmante lichtroze blos op haar wangen.

Tijdens het dansen bemerkte hij dat ze het heerlijk vond om in zijn armen te bewegen. Hij gebruikte maar de helft van zijn gebruikelijke charme uit angst dat hij haar misschien angst aan zou jagen als hij verder ging.

Toen de dans was afgelopen gebaarde hij de muzikanten om door te spelen zonder ook maar van partner te wisselen, ze had het niet eens door aangezien hij met haar verder danste zonder te stoppen.  

Hij was er niet zeker van of ze wist wat dat betekende en welk signaal hij naar de rest van de aanwezige mannen stuurde aangezien het algemeen bekend was dat wanneer een man meerdere malen met een vrouw danst hij het serieus meent met haar.