De vuurprinses (Dutch Nederlands)

Hoofdstuk 19.

De wind waaide om haar heen en de zon scheen helder aan de horizon. De bewegingen van het schip maakten dat ze haar balans constant moest zoeken maar ze vond het heerlijk.

De Valira was een prachtig en snel zeilschip en de enige die niet buiten was om van het heerlijke zonnige weer te genieten was Ledesia die verschrikkelijk last had van zeeziekte.

‘Het blijft prachtig.’ Hoorde ze een stem naast zich en wist dat het koning Marius was.

De kust van Veloria was inderdaad beeldschoon. Hagelwitte stranden gevolgd door duinen en velden gevuld met bloemen was wat ze zag. Daarachter waren groene bossen en heuvels die zich zover uitstrekten dat ze het einde vanaf hier niet kon zien.

Het zou niet lang duren voor ze zouden aanmeren en naar het kasteel zouden reizen.

‘U bent vast trots dat dit het resultaat is van uw goede zorgen voor dit land.’ Glimlachte ze.

In de afgelopen week had ze Marius en koningin Eugina beter leren kennen en de twee mensen waren vriendelijk, eerlijk en vrolijk naar haar toe.

Eugina had herinneringen opgehaald en haar de meeste prachtige verhalen verteld over haar moeder. Koning Marius vertelde over haar vader en hoe hij zich had uitgesloofd om het hart en de hand van haar moeder te winnen. Hij had grijnzend gezegd dat Victoria hem Mauritius niet makkelijk had gemaakt en dat zijzelf in veel opzichten op haar moeder leek.

De verhalen hadden haar ervan overtuigd dat ze uit een goed gezin kwam met liefhebbende ouders die naast dat ze van elkaar hielden ook van hun kinderen hielden en van het land wat ze bestuurden.

Over haar broers had het koninklijk echtpaar ook verhalen over. Zelfs van Brennen had ze gehoord over haar oudere broers waar hij nog herinneringen aan had.

Het maakte haar trots op haar erfgoed en ze voelde zich er goed bij.

‘Absoluut, ik hoef niet in het kasteel te zijn om me thuis te voelen, dit hele land is mijn thuis.’ Zei hij met een glimlach.

‘Elisara, wanneer we in het kasteel zijn wil ik je vragen om te gaan trainen met de vrouwelijke lijfwachten en de lessen die je van lady Constance kreeg te hervatten. Brennen en ik zullen je opleiden in het beheersen van al je krachten. Het is belangrijk dat je jezelf kunt verdedigen wanneer het nodig is.’

Ze was blij dat hij dit naar boven bracht. Zelf wilde ze er ook al over beginnen.

‘Dat zou ik prettig vinden.’ Zei ze met een glimlach en haar gezicht betrok toen ze zichzelf iets bedacht.

‘Wat is er?’ Vroeg Marius die haar uitdrukking natuurlijk ook had gezien.

‘Brennen.’ Ze wist niet goed hoe ze verder moest gaan.

Marius keek haar geduldig aan en wachtte tot ze verder ging.

‘Hij…, hij stelt zich bloot aan vele gevaren door mijn verloofde te zijn of niet?’ Deze gedachte had ze eerder gehad maar in haar irritatie over het gebrek aan overleg met haar was deze gedachte naar de achtergrond gedrongen.

‘Ja, dat doet hij inderdaad.’ Zei Marius en vervolgde. ‘Hij weet waar hij aan is begonnen en ik moet eerlijk bekennen dat ik hem nog nooit zo ontspannen en blij heb gezien ongeacht welk gevaar hij in zal kunnen zijn. Hij is oprecht in je geïnteresseerd Elisara.’

Dat wist ze inmiddels al. De afgelopen week was ze vrijwel constant in zijn gezelschap geweest. Voor de aankondigingen moesten er dingen gebeuren maar hij had haar vraag om hem beter te leren kennen serieus opgevat en tijd voor haar vrijgemaakt ongeacht alle verplichtingen die hij dagelijks moest vervullen.