Nervous
"Ate, is kuya Travis okay? What happened to him? How? Why? I need to see him! Let's visit him, ate!" - sigaw ni Nathan.
"I can't today, Nathan. Kung gusto mo magpahatid ka na lang kay manong Jay or something." - sagot ko.
"Why? Are you doing something today?" - sabi nya at uminom ng tubig.
"Yup." - sabi ko at agad kong nakita na napadpad si dad sa kusina.
"Dad." - tawag ko sa kanya.
"What." - sabi nya at inaayos na naman nya ang necktie nya.
"Are you free tonight?" - tanong ko.
"I don't know. Why?" - tanong nya at nagmadaling kainin ang almusal na hinanda ni manang.
"Benj wants to meet you also tonight." - sabi ko at agad nag iba ang mukha nya.
"Then okay, okay. I'll make a space. Tonight at 8 pm, perhaps?" - sabi nya.
"Perfect." - ngiti ko at umalis na sya.
"What?!" - sigaw ni Nathan. - "Pupunta dito si kuya Benj?!"
"Yep. Bakit? I thought you were friends?" - sabi ko.
"Yea he's cool and all that but he's still your boyfriend so I need to be hard to him." - sabi nya kaya binatukan ko.
"He's just meeting dad. You don't even need to be in that dinner." - asar ko.
"But I want to be in it. It's like an interview, right?" - taas nya ng kilay.
"Yea but you won't ask questions. Just dad." - sabi ko.
"Why naman?" - tanong nya.
"Stop asking questions na nga. Basta huwag kang gumawa ng kahit anong bagay na alam mong ayaw namin na gawin mo." - utos ko.
"Like?" - tanong nya.
"Yung mga kabulastugan mo." - sabi ko.
"What is kalubustagan?" - confused nyang tanong.
"I think it's a synonym of kalokohan? I dunno. Narinig ko lang sa tv." - kibit balikat ko. - "You should learn a little bit of tagalog, by the way."
"I understand it naman ah?" - sabi nya.
"But you don't speak that much in tagalog. And when you speak, you seem like an american boy na kakarating lang dito sa Philippines." - sagot ko.
"Kuya James and ate Joana are also like me." - kibit balikat nya. - "And if kuya Benj is coming tonight, tapos may taekwondo classes ako this afternoon, then I'll go na to the hospital to visit kuya Travis." - sabi nya. - "Sige na, ate! Tonight pa naman ang dinner! Please come with me!" - hiling nya na parang maliit na bata.
"You look like a kid." - asar ko sa kanya.
"I'm still a kid." - sabi nya.
"Ilang taon ka na nga ba?" - tanong ko.
"Twelve." - sabi nya.
"Next year teen ka na. So hindi ka na bata." - sabi ko.
"I don't understand it but I don't want to discuss it kaya i'll shut up na lang." - sabi nya at umakyat na papunta sa kwarto nya.
Nang nakarating na kami sa ospital, nilipat na pala si Travis sa taas kaya umakyat kami.
Nadatnan namin na maraming nakaupo sa labas. Mostly girls. Umiiyak pa sila.
"Ay ang cute! Gwapo!" - tumigil sila sa pag iyak nang nakita si Nathan.
"Ilang taon ka na?" - tanong nung isa.
BINABASA MO ANG
Remember Me
Teen FictionAng ugali ng isang Samantha Jimenez ay parang sa isang aso lang. In a good way, huh. Matapang sa una, pero mahina rin pala sa huli. Yung tipong at first, laging beastmode, maldita, walang pakialam at walang respeto sa mga tao na hindi nya lubusang k...
