Raveolution
Nagising na lang ako nang narinig kong tumutugtog ng gitara si Max.
"Uy, gising ka na pala! Sorry ah." - sabi nya.
"Marunong ka palang tumugtog." - sabi ko habang tinitignan kung may muta ba ako.
"Yup. I took many classes." - sabi nya.
"Of guitar?" - tanong ko.
"Not just that. Pati na rin of dancing and singing. I want to learn also to play the ukelele." - ngiti nya.
"Pinush mo talaga yung kagustuhan mong maging sikat no?" - ngiti ko.
"Yea." - sagot nya. - "OMG, OMG, OMG!" - sigaw nya kaya nagulat ako.
"Why?" - natatawa kong tanong.
"Naaalala mo! Naaalala mo na ginusto ko talagang maging sikat!" - sigaw nya.
"OMG!" - sigaw ko rin at tumalon talon kami.
And yes. I'm really sure na walang nakabanggit nun sa akin after the accident. Kahit sino. Yey! I'm so happy!
"Sorry ah, I need to go na. May taping pa kasi kami at mall tours, eh. See you tonight?" - paalam nya habang nagaalmusal ako.
"Yea. Sure! Thanks." - ngiti ko at nagbeso beso na kami.
"Ask manang everything you need okay? Feel at home! Bye!" - sabi nya at umalis na. Buhay artista nga naman.
But I can't chill right now. May trabaho pa ako. Yup. First day so I need to prepare na.
"Good morning, ma'am Samantha!" - bati sa akin ng secretary ni dad.
"Good morning!" - bati ko. - "Where's dad?"
"Nasa loob po ng office nya. Sabihin ko po ba na dumating na po kayo?" - tanong nya.
"No, no, no. Thanks." - ngiti ko at pumasok na sa office ko na katabi ng kay dad. Baka mapagalitan pa ako dahil sa nangyari kahapon, eh.
Ang office ko ay kasing laki ng kay dad, may dalawang light pink couches, syempre table ko na may computer at sa harap naman ay may dalawa pang chairs and swivel chair ko. Mula dito ay kitang kita rin ang buong Maynila. Ang walls nito ay white at may iba't ibang frames dito. Ang isa ay picture namin ni dad and Nathan, ang isa naman ay picture namin magpipinsan at ang pinakamalaki naman ay picture ko.
Umupo ako sa swivel chair at binasa ang tambak na papers na nasa table ko.
Nabigla ako ng biglang bumukas ang pinto ng office ko.
"Can you please knock first-" - kalmado kong sinabi pero naputol ito nang nakita si dad.
"Samantha Brooke Jimenez!" - sigaw nya at sinarado ang pinto.
"Hello, dad." - tamad kong sinabi sabay baling ulit sa mga papers.
"Anong hello dad? Where were you yesterday night?" - sigaw nya.
"I told you, di ba? I was at Maxine's house so don't be hysterical." - kalmado kong sagot.
"Yea, yea. At Maxine's house with that De Guzman." - sagot nya.
"What's wrong with him?" - tanong ko at binaling na ang buong atensyon ko sa kanya.
"I don't like him for you." - sagot nya.
"What if I like him for me, huh?" - sagot ko at sumandal sa swivel chair ko.
"Don't tell me you like that guy?" - sigaw nya.
"Kakasabi ko lang di ba, dad?" - sagot ko.
"Hindi pwede!" - sigaw nya. Oh my god. Ganyan na ganyan din ang reaction ni Nathan nung sinabi kong crush ko si Benj.
BINABASA MO ANG
Remember Me
Teen FictionAng ugali ng isang Samantha Jimenez ay parang sa isang aso lang. In a good way, huh. Matapang sa una, pero mahina rin pala sa huli. Yung tipong at first, laging beastmode, maldita, walang pakialam at walang respeto sa mga tao na hindi nya lubusang k...
