รักร้าย พันธนาการใจ(yaoi)

ตอนที่ 1

ณ มหาวิทยาลัย
ผมมองไปที่ตึกสูงใหญ่ตั้งเด่นอยู่หลังรั้วกั้น ภายในเป็นพื้นที่กว้าง ขวางมาก คงจะไม่น่าตื่นเต้นซักเท่าไหร่ สำหรับคนรวย ที่ผมสามารถเข้ามาเป็นอาจารย์ของที่นี่ได้ก็เพราะผมเคยได้รับเกียรตินิยมนักเรียนดีเด่นมามาก บวกกับ
ความสามารถที่ผมมี เลยถูกเลือกให้มาสอนในวิทยาลัย
แห่งนี้ได้ว่าดีใจก็ดีใจอยู่หรอกครับ แต่ผมกลัวว่าผมจะสามารถทำหน้าที่ครูได้ดีแค่ไหนซะมากกว่า
ผมขยับแว่นแล้วเดินขึ้นไปชั้นสามของตึก ตึกนี้สูงกว่าตึกอื่นๆอยู่มากครับ ทั้งขนาดความสูง คงจะสูงไม่ต่ำ
กว่า 20 ชั้น ไม่นานผมก็เดินมาถึงห้
องเรียนที่อยู่สุดมุมของชั้นสาม พอ
มาหยุดยืนอยู่หน้าห้อง เสียงคุยก็
ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ผมสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ แล้วก็เดินเข้าไป แต่เสียงคุยก็ยังไม่เงียบแต่อย่างใด ถ้าให้พูดง่ายๆ พวกเขาไม่ได๋สน
ใจผมเลยสักนิด ผมวางเอกสารที่
เอาไว้สอนบนโต๊ะ แล้วกวาดสาย
ตามองทุกคนในห้องอย่างพิจรณา
"นักเรียนทุกคนครับ.."
"%#$&*--+((&$-+())*'"!:-'!$"
"เงียบก่อนได้ไหมครับ.."
":/%*-'"&-+/+$*%$*"
กึก!!!!! เสียงเดินของใครบางคนได้ก้าวเท้าเดินผ่านหน้าผมไป ทุกคนพากัน
เงียบเหมือนกดรีโมตสั่งการ ผมยืน
งงเป็นไก่ตาแตกเมื่อคนที่เข้ามาใหม่ เมื่อกี้ทำเอาผมอึ้งไปเหมือนกัน คนๆ นี้มีออร่าความน่ากลัวแผ่กว้าง
หรือผมคิดไปเองนะ
เขานั่งอยู่หลังห้องสุดติดกับหน้าต่าง ผมมองใบหน้าหล่อของเขาอย่างอึ๋งๆ ผมสีดำเงาปะต้นคอ จมูกโด่งเป็นสัน กับดวงตาสีน้ำตาล
เข้มเป็นประกายเมื่อถูกแสง ใบหน้าขาวเนียนด้านข้างทรงเสน่ห์
ที่แม้แต่ผมยังไม่อยากจะระสายตา
ได้เลย
เฮ้ย! คิดอะไรของผมอยู่เนี่ย ผมสลัดความคิดนั้นออกไปอย่างเร็วแล้วหันไปสนใจนักเรียนที่พึ่งสงบเสียงไปหมาดๆ
"สวัสดีครับ ผมเป็นอาจารย์ คนใหม่ที่จะมาสอนทุกคนตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปผมชื่อลันครับฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ"
"ทำความเคารพอาจารย์ครับ"
"สวัสดีครับ/สวัสดีค่ะ"
ผมยิ้มรับ ก่อนจะเปิดตำราเรียนที่ผมเตรียมมาสอน ผมรู้สึกเกร็งแปลกๆเหมือน
ว่าผมถูกจ้อง!? แต่ทุกคนก็ต้องมองตอนผมสอนอยู่แล้วนิ ผมคงจะคิดมากไปเองจนผว
าไปเองละมั้ง.
"อาจารย์ค่ะ!"
"ครับ มีอะไรหรือครับ?"
ผมหันไปมองตามเสียงเรียก เธอเป็นผู้หญิงที่น่ารักมากเลยล่ะ ผมยิ้มให้เธออย่างเป็นมิตร
"อาจารย์สูงเท่าไหร่เหรอ?"ทุก
คนหันมามองผมเป็นตาเดียว ที่จิงผมเป็นคนสูงมากคนนึงอะนะ
ครับ แต่สองปีแล้วล่ะครับที่ผมไม่สูงขึ้นไปกว่านี้
" 178 ซ.ม ครับ"
"อุ้ย!! สูงเท่ากับดิลเลยค่ะ ^_^ " แล้วดี้ด้าเกินไปไหมครับ แล้วดิลนี่ใครอ่ะ? ผมเกาหัวงงๆ กับ
ท่าทางของเธอ
"ครับๆ งั้นเรามาเริ่มเรียนกันเถอะครับ"
"อาจารย์ มีแฟนยังครับ!!" ผม
ถึงกับสอึกกับคำถาม ตลอด 25ปี ผมไม่เคยคิดเรื่องแฟนเลยสักครั้ง
ผมหันไปหาเจ้าของคำถาม เป็น
ผู้ชายผมทองที่นั่งใกล้กับผู้ชายผมดำที่ผมบอกว่ามีออร่าอันตรายแฝงอยู่ เขายิ้มเจ้าเล่ห์มาให้ผม ขนลุกแปลกๆ เหมือนผมเป็นเหยื่อ
ของสายตาเขาเลยครับ แต่ที่ผมทำได้ตอนนี้คือยิ้มอะนะ
"ยังไม่มีครับ"
"ไอ้ไนท์ อาจารย์เขาจะสอนแล้
วมึงไปขัดจังหวะทำไมว่ะ"ผู้ชายที่นั่งข้างคนที่ชื่อไนท์พูดขึ้น
"ก็อยากรู้นี่ว่ะ.."
"มึงเงียบไปเลย"
"ดิลโด้ ช่วยกูที" คนที่ชื่อไนท์หันไปหาคนข้างๆที่นั่งแผ่ความน่ากลัวอยู่ก็เหลือบมองเพื่อนอย่างรำคาญ แล้วก็หันไปมอง
นอกหน้าต่างต่อ..-.-!
แล้วผมก็สอนต่อโดยปล่อยให้ทั้งสองเถียงกันอยู่แบบนั้น วันแรกของผมไม่ได้สงบสุขอย่างที่คิดเลยล่ะครับ......