"หวัดดีค่ะ ครูลัน วันนี้คงเหนื่อย
แย่เลยนะค่ะ" อาจารย์สาวผมน้ำตาลยาว เข้ามา
ทักผมอย่างเป็นมิตร คล้ายๆว่าเธอ
จะชื่อ รัศมี ถ้าผมจำไม่ผิดนะ
"ก็นิดหน่อยครับ"
"สู้ๆนะค่ะ อาจารย์" พูดจบเธอก็
หันหลังจะเดินออกไป ผมก็นึกขึ้น
ว่าอยากจะถามเกี่ยวกับ ดิล
"เดี๋ยวก่อนครับ ผมมีเรื่องต
จะถามอาจารย์หน่อยนะครับ"
"ได้สิค่ะ อยากถามอะไรเหรอ
ค่ะ"
"ผมอยากรู้เรื่องเกี่ยวกับนักเรีย
นที่ผมเป็นที่ปรึกษาหน่อยนะครับ เ
ขาชื่อว่า ดิล อาจารย์พอจะทราบ เรื่องเกี่ยวกับเขาหรือป่าวครับ"
"ค่ะ ก็พอจะรู้นะคะ.."ครูรัศมีทำ
หน้าคุ้นคิด
"อ้อ!!! ใช่แล้วๆ ดิล เป็นลูกชาย
ของมาเฟียที่มีอิทธิพลมากในตอนนี้ ฉันได้ข่าวมาว่าธุรกิจที่ทำ
ผิดกฎหมายหลายอย่างเลยละค่ะ ส่วนเรื่องอื่นๆนี่ฉันก็ไม่รู้แล้ว ล่ะค่ะ แล้วก็ไม่อยากจะรู้ด้วยค่ะน่ากลัวจะตาย" ถึงผมจะกลัวขึ้นมาบ้างแล้วก็เถอะ ยังไงซะดิลก็ได้ชื่อว่าเป็นลูกศิษผมแล้ว อย่างน้อยก็ต้องใจดีสู้เสือเอา ไว้ล่ะนะ!
"ครับ ขอบคุณที่บอกนะครับ ครูรัศมี"
"ไม่เป็นไรค่ะ อ้อ!! ลืมบอกไปว่ะ อาจารย์หน้าเด็กมากค่ะ ^_^ ไปก่อนนะคะ"
ผมยิ้มแล้วหัวเราะเบาๆ ก่อนจะเข้า
สู่ความคิดของตัวเอง
ผมคิดว่าผมจะตามไปที่ผับที่พวกเขาไปกัน ถึงจะบ้าบิ่นไม่กลัวตาย ไปซักหน่อย แต่ในฐานะอาจารย์แ
ล้วผมจะลองเสี่ยงดู
แล้วเมื่อเช้าผมไม่เห็นพวกเค้าสามคนเข้าเรียนวิชาของผม พอผมถามคนที่น่าจะรู้ แต่ต่าง ก็ตอบว่าไม่รู้กันทั้งนั้นเลยทำให้ผมคิดว่าผมควรจะหาคำตอบด้วยตัวเอง...
____________________________แล้วผมก็ได้มายืนอยู่หน้าผับ FXH
จากที่ผมเที่ยวไปถามนักเรียนในห้อง ก็ได้ตัวช่วยเป็นอิว ที่ถามส่วนสู
งผมตั้งแต่เจอหน้ากันวันแรกนั่นแหละครับ เธอจะอาสาจะพาผมมาเอง
แต่ผมห้ามไว้ก่อน
ผมมองป้ายหน้าผับที่มีชื่อย่อว่าFXH ตัวใหญ่ติดไว้ แถวนี้ก็เปลี่ยวซะ
จนผมเริ่มขนลุก แถมก็ไม่มีคนมา
เดินให้เห็นซักคน ผมตัดสินใจผลักประตูร้านเข้าไปก็
มีเสียงปืนดังมาจนผมชงักเท้าไว้ทันที
ปัง ปัง!!!!
ผมเบิกตากว้างเมื่อเห็นดิลกำลัง
ถือปืนจ่อไปที่หัวของชายฉกรรที่นั่งคุกเข่าต่อหน้าเขา และผู้ชายอีกสี่
คนก็โดนไนท์กับปอปคุมอยู่"พะ พวกเธอ"
"อ้าว หวัดดีครับอาจารย์" ไนท์หันมาทักทายผมแบบชิลเกินคาด แล้วผมควรทำอะไรต่อไปดีล่ะ
"พวกเธอกำลังทำอะไรกันนะ "
ผมไม่เห็นคนอื่นเลยนอกจากพวกเขาในตอนนี้"มาเคลียร์คดีกันนิดหน่อยอ่ะ คับ ดิลแล้วมึงจะเอายังไงต่อว่ะ"
"เก็บมันซะ!"
ผมอึ้งกับคำพูดของดิล เขาจะฆ่าคนเหรอ ตอนนี้ผมคิดได้
อย่างเดียวคือต้องห้ามพวกเขา
"เดี๋ยวก่อนๆ พวกเธอฆ่าคน ไม่ ได้นะ!!"
"Shit!!!" ดิลสบถคำอะไรสักอย่างออกมาก่อนจะหันกระบอกปืนมาทางผม!! เขาจะฆ่าผมยังงั้นเหรอ ตะ ตายแน่
ผมหลับตาปี๋เมื่อดิลเตรียมจะลั่นไกลผมปัง!!!
อึก!
ตุ๊บ!!ผมรู้สึกเจ็บจี๊ดที่ต้นแขนรู้สึกเหมือนของเหลวไหลลงมาตามแขน แล้
วรู้สึกว่ามีอะไรหนักๆล้มอยู่ข้างหลังผมด้วย
พอผมหันไปก็เจอผู้ชายชุดดำนอนจมกองเลือดมือข้างซ้ายถือปืนไว้ด้วย ดิลช่วยผมงั้นเหรอ!!?
"แม่นว่ะแต่ดันโดนอาจารย์ซะได้ ทุกทีมึงเฉียบกว่านี้ไม่ใช่เหรอว่ะ"
"มึงไม่น่าถามเนอะ มึงก็รู้ว่ามันจงใจ"ผมฟังคำที่ปอปพูดทิ้งท้ายก็รู้สึกน้อยใจชอบกล คงไม่แปลกซักเท่าไหร่หรอกถ้าเขาจะตั้งใจยิงโดนผมแต่ตอนนี้ผมรู้สึกเจ็บแขนมากจนรู้สึกว่าน้ำตาดันไหลออกมาซะได้ ผมเม้มปากแน่นกลั้นความเจ็บไว้จนเลือดเริ่มไหลไม่หยุดจนตาผมเริ่มมัวขึ้นทุกที
ผมอยากจะเดินหนีไปให้พ้นจากตรงนี้จัง แต่ร่างกายของผมตอนนี้ดัน
สั่นจนก้าวขาไม่ออกปัง ปัง ปัง ปัง!!!
เสียงปืนดังขึ้นมาติดๆ ไม่บอกก็รู้ว่า
พวกเขายิงใคร ผมหลับตาลงช้าๆก่
อนที่ทุกอย่างจะมึดลง.....................................................
![](https://img.wattpad.com/cover/46147817-288-k387587.jpg)
VOCÊ ESTÁ LENDO
รักร้าย พันธนาการใจ(yaoi)
Romanceพึ่งแต่งครั้งแรกนะฮะ แสดงความคิดเห็นกันได้นะ :) ชอบหรือไม่ชอบบอกกันได้ฮะ. ผมจะได้หยุดแต่ง(ล้อเล่น) 555 ฝากอ่านด้วยน้า ผมจะพยายามแต่ง..^_°