Blue
ผมถูกชายแปลกหน้าพามาที่โรงพยาบาลตอนแรกกะจะไม่ยอมมา แต่พวกนี้พูดออกมาว่าจะพาไปหาเพื่อน ซึ่งที่ผมคิดได้เลยว่าต้องเป็นลันแน่ๆ ผมเลยยอมมาดีๆแบบไม่ขัดขืน
ถึงจะระแวงว่าจะถูกลักพาไปฆ่าก็ตามที"ห้องนี้แหละครับ"
เมื่อมาถึงหน้าห้องผู้ป๋วยพวกนี้ก็หยุดบอกให้ผมเดินเข้าไป ผมพยักหน้าเล็กน้อย เท่านี้ก็มั่นใจแล้วว่าจะไม่ถูกฆ่าอย่างแน่นอน
ผมเปิดประตูเข้าไปก็พบว่าลันนอนบนเตียงผู้ป๋วยกับผู้ชายสูงๆใส่เสื้อเชิ้ตสีดำกำลังหันหลังให้ผมอยู่ ผมรีบเดินเข้าไปหาลันทันที พร้อมกับสงสัยเล็กน้อย
''ลัน ค่อยยังชั่ว ที่นายยังปลอดภัย"
"อ้าว!! บลู มาได้ไง ใครบอกนายว่าฉันอยู่นี้"
"ก็ไม่เชิงว่าบอกหรอก ถูกเชิญมาแบบไม่ทันตั้งตัวอ่ะ"
ผมเหล่ไปมองดิลนิดๆ รู้เลยทันทีว่าเป็นพวกของเจ้าหมอนี้แน่ๆ
"ว่าแต่นายเถอะ ไม่ได้เป็นอะไรมากใช่ป่าว"
"ดีขึ้นแล้ว ขอบใจนะ"
"ฉันละโมโหมันนัก!! เพื่อนฉันต้องมาเจ็บตัวก็เพราะไอ้บ้า หน้าปลาช้อนแท้ๆเล้ยย"
ผมทำฟึดฟัดแบบไม่พอใจ ถึงยังงั้นก็เถอะ
ผมก็ทำอะไรมันไม่ได้หรอก ไม่วายคงจะโดนฆ่าเสียปล่าว
"555+ ฉันก็ไม่เป็นอะไรแล้วไง เรื่องมันก็ผ่านมาแล้วนะ""ค้าบๆ พ่อคนดี ถึงยังไงก็ไม่ยกโทษให้หรอก"
"กินข้าวมารึยัง?"
ผมพยักหน้าให้แปลว่ากินแล้วก่อนจะหันไปที่ชายร่างสูงที่มีใบหน้าหล่อละลายที่ยืนอยู่ฝั่งขวามือผม
"นี่ พาฉันมา ก็พาฉันกลับด้วยล่ะ"
"ครับ.."
ดิลตอบผมนิ่งก่อนจะอ้อมไปอีกฝั่งของเตียงแล้วถือถ้วยข้าวต้มไปด้วย
"ถึงเวลาคนป๋วยทานข้าวครับ ส่วนคุณผมจะให้คนไปส่ง เชิญกลับได้"
![](https://img.wattpad.com/cover/46147817-288-k387587.jpg)
YOU ARE READING
รักร้าย พันธนาการใจ(yaoi)
Romanceพึ่งแต่งครั้งแรกนะฮะ แสดงความคิดเห็นกันได้นะ :) ชอบหรือไม่ชอบบอกกันได้ฮะ. ผมจะได้หยุดแต่ง(ล้อเล่น) 555 ฝากอ่านด้วยน้า ผมจะพยายามแต่ง..^_°