ตอนที่ 35

2K 48 9
                                    

Blue

ผมถูกชายแปลกหน้าพามาที่โรงพยาบาลตอนแรกกะจะไม่ยอมมา แต่พวกนี้พูดออกมาว่าจะพาไปหาเพื่อน ซึ่งที่ผมคิดได้เลยว่าต้องเป็นลันแน่ๆ ผมเลยยอมมาดีๆแบบไม่ขัดขืน
ถึงจะระแวงว่าจะถูกลักพาไปฆ่าก็ตามที

"ห้องนี้แหละครับ"

เมื่อมาถึงหน้าห้องผู้ป๋วยพวกนี้ก็หยุดบอกให้ผมเดินเข้าไป ผมพยักหน้าเล็กน้อย เท่านี้ก็มั่นใจแล้วว่าจะไม่ถูกฆ่าอย่างแน่นอน

ผมเปิดประตูเข้าไปก็พบว่าลันนอนบนเตียงผู้ป๋วยกับผู้ชายสูงๆใส่เสื้อเชิ้ตสีดำกำลังหันหลังให้ผมอยู่ ผมรีบเดินเข้าไปหาลันทันที พร้อมกับสงสัยเล็กน้อย

''ลัน ค่อยยังชั่ว ที่นายยังปลอดภัย"

"อ้าว!! บลู มาได้ไง ใครบอกนายว่าฉันอยู่นี้"

"ก็ไม่เชิงว่าบอกหรอก ถูกเชิญมาแบบไม่ทันตั้งตัวอ่ะ"

ผมเหล่ไปมองดิลนิดๆ รู้เลยทันทีว่าเป็นพวกของเจ้าหมอนี้แน่ๆ

"ว่าแต่นายเถอะ ไม่ได้เป็นอะไรมากใช่ป่าว"

"ดีขึ้นแล้ว ขอบใจนะ"

"ฉันละโมโหมันนัก!! เพื่อนฉันต้องมาเจ็บตัวก็เพราะไอ้บ้า หน้าปลาช้อนแท้ๆเล้ยย"

ผมทำฟึดฟัดแบบไม่พอใจ ถึงยังงั้นก็เถอะ
ผมก็ทำอะไรมันไม่ได้หรอก ไม่วายคงจะโดนฆ่าเสียปล่าว

"555+ ฉันก็ไม่เป็นอะไรแล้วไง เรื่องมันก็ผ่านมาแล้วนะ"

"ค้าบๆ พ่อคนดี ถึงยังไงก็ไม่ยกโทษให้หรอก"

"กินข้าวมารึยัง?"

ผมพยักหน้าให้แปลว่ากินแล้วก่อนจะหันไปที่ชายร่างสูงที่มีใบหน้าหล่อละลายที่ยืนอยู่ฝั่งขวามือผม

"นี่ พาฉันมา ก็พาฉันกลับด้วยล่ะ"

"ครับ.."

ดิลตอบผมนิ่งก่อนจะอ้อมไปอีกฝั่งของเตียงแล้วถือถ้วยข้าวต้มไปด้วย

"ถึงเวลาคนป๋วยทานข้าวครับ ส่วนคุณผมจะให้คนไปส่ง เชิญกลับได้"

รักร้าย พันธนาการใจ(yaoi)Where stories live. Discover now