รักร้าย พันธนาการใจ(yaoi)

ตอนที่ 26

"อะ โอ้ย! ปวดหัวชมัด"

ผมรีบกุมหัวไว้ด้วยความปวด พร้อมกระพริบตาถี่ๆเพื่อปรับแสงภายในห้องรู้สึกปวดเนื้อปวดตัวไปหมดเลยอ่ะผมมองไปรอบๆแล้วมองตัวเองที่มีเสื้อผ้าใส่อยู่เรียบร้อยดีแต่คนที่ควรจะอยู่กับไม่มีวี่แววผมเลยลุกออกจากเตียงเดินดุ่มๆไปที่ประตู
ปรากฎว่ามันไม่ได้ล็อกไว้อย่างที่คิด ผมเลยบิดประตูเปิดออกก็ไร้วี่แววสิ่งมีชีวิตภายนอกก็ว่างปล่าวแบบนี้ก็ทางสะดวกนะสิถึงร่างกายจะเพลียๆอยู่บ้างแต่ผมก็จะต้องหนีออกไปให้ได้

ตั้งแต่ผมเดินจนมาถึงชั้นล่าง สุดของบ้านก็ไร้วี่แววคนแบบไม่น่าเชื่อ หรือว่ามีเรื่องกันหรือปล่าวนะ แต่ช่างเถอะ
หนีออกไปได้ก็ดีสุดแล้ว

แล้วผมก็ต้องสดุดกึกเมื่อไปเห็นชายชุดดำ 2 คน เดินเข้ามา ผมเลยรีบไปหลบที่เสาบ้านที่ใหญ่พอที่จะบังผมได้มิดที่สุด

"นายออกไปสมทบกับนายน้อยที่ท่า เรือก่อนละกัน ฉันจะเป็นแนวหลังให้"

"อืม แต่ฉันว่าศึกนี้มันจะรุนแรงไปไม๊ว่ะ ท่า
นายน้อยพลาดขึ้นมา แก็งเราได้จมลงดินเลย
นะ"

"ก็ทำยังไงได้ล่ะ คู่อริของนายน้อยก็ธรรมดาซะที่ไหน ไม่ฝ่ายไหนก็ฝ่ายนึงที่ต้องแตกยับ"

ผมฟังบทสนทนาไปก็ไม่ได้เอะใจสักเท่าไรตอนนี้ผมคิดได้แค่ว่า ต้องหนี!!!

"เออ แล้วคนที่นายน้อยสั่งให้คอยตามดู
ล่ะ ที่ชื่อลันอ่ะ นายน้อยบอกอะไรบ้างไม๊ว่ะ"

"แล้วข้าจะไปตรัสรู้ไม๊ละ แต่ที่รู้ๆอยู่บ้างก็
คือนายน้อยเริ่มจะชอบคุณคนที่จับมาซะแล้วว่ะ"

"เฮ้ย!! งั้นก็หมายความว่านายน้อยจับคุณ
คนนั้นทำ........แล้วสิ"

"ข้าไม่ขอพูดอะไรมากดีกว่า เอาเป็นว่าหาคนไปเฝ้าที่หน้าประตูด้วยละกันส่วนที่เหลือข้าจะพาไปที่จุดนัดพบ"

"อ่า ได้ๆ"

จนพวกนั้นเดินผ่านไป ผมเลยเดินออกมาจากที่ซ้อน จากที่ได้ฟังทำผมหน้าร้อนแปลกๆ แล้วพาน
นึกถึงเรื่องที่หมอนั้นทำกับผมแล้วยิ่งใจเต้น
เข้าไปอีก ไอ้เด็กบ้าเอ้ย!! ฉันไม่ยกโทษให้นายแน่!!