.....
ไม่ๆ ไม่เอาน่ะ!!! หัวใจของผมเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ เค้า
เริ่มกัดต้นคอผมแรงๆ ย้ำอยู่หลายที่จน
เจ็บ จบด้วยการเลียปลอบประโลมช้าๆ
แต่กลับทำให้ผมยิ่งแสบเข้าไปอีก"หัวใจเต้นแรงจังนะครับ..."
เสียงเย็นดั่งไอหมอกเอ่ยออกมาพร้อมจับต้นคอผมให้รับจูบหนักหน่วง และร้อน
แรงจนผมแทบจะขาดอากาศหายใจมือ
หนาจับกางเกงผ้าขายาวสีดำของผมออก จนเหลือแต่บ็อกเซอร์สีขาวแล้วยกขา ผมขึ้นพาดข้อพับแขนของเค้าไว้ ทั้ง สองข้าง ก่อนจะถอนจูบออกไปช้าๆ แขนผมที่พาดคอของเค้าล่วงลงดังตุบ
พอผมมองอะไรชัดขึ้นก็เห็นใบหน้าของ
ดิลอยู่ตรงหน้า ทำผมอึ้งไปเลย..."ดะ ดิล"
ผมเปร่งเสียงออกไปอย่างรำบาก เหมือนปากมันเกร็งไปหมด ดิลมองเข้า มาในตาผมนิ่งก่อนจะถอดแว่นของผมออกไป จนผมเห็นทุกอย่างพร่ามัวจนน่า กลัว
"ยังไม่ต้องมองผม เพราะผมจะมองคุณเอง"
มือหนาถอดบ็อกเซอร์ชิ้นสุดท้ายออกแล้วกัดที่ซอกขาของผมจนเจ็บ และจูบไปทั่วจนผมขนลุก ผมสดุ้งเฮือก
เมื่อเค้าจับที่แก่นกายของผมแล้วบีบเบาๆ แต่กลับทำให้ผมยิ่งใจสั่นเข้าไปอีก
เขาจับช่องทางข้างหลังของผม ผมเบิกตากว้างเมื่อรู้สึกว่ามีอะไรสอดเข้ามามันเจ็บจนผมน้ำตาล่วง มันเพิ่มขึ้นเรื้อยๆ จนผมอยากจะร้องดัง
ๆ แต่ก็ทำไม่ได้"อึก ฮึก!!"
ผมสอื้นเบาๆ จนบางอย่างขยับ ผมกัดปากแน่นจนเจ็บ
"อย่าเกร็ง"
เขาถอดมันออกไปจนผมรู้สึกโล้งเเปลกๆ เค้าจับขาผมพาดบ่าไว้ก่อนจะพูด
"ต่อไปมันอาจจะเจ็บกว่านี้..."
น้ำตาผมล่วงออกมา ดิลเช็ดออกเบาๆ
ก่อนก้มลงจูบผมอย่างหนักหน่วงแล้ว
เอวผมไว้แน่นแล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็ทำให้ผมอยากร้องดังๆออกไป"อึก ฮึ อ้ะ จะ เจ็บ"
เค้าใส่เข้ามาทีเดียวจนผมจุก ผมร้องไห้ออกมาแต่ไม่มีเสียงใดใด เขา
หอบเบาและกัดฟันแน่น เหมือนพยายามกั้นอารมณ์เอาไว้ มือหนาจับมือผมกางไว้ทั้งสองข้างและจับไว้แน่น ดิลยื่นหน้ามาใกล้ผมก่อนจะไซร้คอผม
แล้วเลื่อนมาที่หน้าอกแล้วดูดแรง จนมันแดงระเรื้อ
พอดิลเริ่มขยับตัวผมกัดปากตัวเองไว้แน่น ตัวผมโย้กไปตามแรง ดิลเริ่มกระแทกผมแรงขึ้นจนเจ็บ ผมสะอื้นในลำคอเบาๆ ดูเหมือนเขาจะรู้
เลยจูบหน้าผากผมรากลงมาซับน้ำตาให้ดวงตาผมเต็มไปด้วยน้ำตาที่ทลักออก มาไม่หยุดพัก แขนแกร่งรวบเอวผมขึ้มมานั่งจนหัวผมต้องล่วงพาดที่หัวไหล่ของเขา ดิลลูบหัวผมเบา แล้วเริ่มขยับผมก็ได้แต่ร้องในใจเท่านั้น
ดิลกอดผมเอาไว้ แล้วจูบไหล่ของผมหนั
กๆ จนผมกระตุกเบาแล้วปลดปล่อยออ
กมาพร้อมๆ กับดิล
ดิลถอดแก่นกายออก ก่อนจะอุ้มผมไปอาบน้ำ เขาวางผมลงใน
อ่าง ผมนอนพิงแล้วหายใจแรงๆ เค้าเปิดน้ำใส่อ่างก่อนจะเข้ามานั่งฝั่งตรงข้ามกับผมแล้วดึงผมเข้าไปหาอกแกร่ง เค้ากอดผมไว้เบาๆ ผมก็ไม่รู้หรอกว่าเค้าคิดอะไร แต่หัวใจผมกลับเต้นแรงกับการกระทำของเขาไปซะแล้ว....
"คุณคงเจ็บละสินะ แล้วไอ้หมอนั้นมันวางยาคุณ.....
แต่ก็ดีเหมือนกัน ผมจะได้ฆ่ามันแก้เซ็ง..หึ!!"ผมแทบจะสดุ้ง มะไม่นะ เค้าจะฆ่าคนไม่ได้เด็ดขาด....
"ผมรู้ว่าคุณคิดอะไร ถึงผมจะไม่ฆ่า...แต่ก็ใช่ว่าผมจะไม่ทำอะไรมัน..."
รังสีอำมหิตแพ่ออกมาจนผมขนลุก เขา
จะทำอะไรกันแน่....ผมเดาความคิดเขาไม่ออกจริงๆพอเค้าร่างตัวให้ผมกับตัวเองเส็ดก็อุ้มผมไปที่บนเตียงก่อนจะห่มผ่าแล้วมานอนกอดผมไว้ เค้าหลับไวมากเสียงหาย ใจสม่ำเสมอมันบอก. ผมก็รู้สึกง่วงขึ้นจึงหลับไปในความมึด
พรุ่งนี้ จะเป็นยังไงกันนะ............................................ .....
.... ..................แต่ง nc ยากนะ แต่ก็ว่านะจินตนาการมันพาไปครับ 55#
BẠN ĐANG ĐỌC
รักร้าย พันธนาการใจ(yaoi)
Lãng mạnพึ่งแต่งครั้งแรกนะฮะ แสดงความคิดเห็นกันได้นะ :) ชอบหรือไม่ชอบบอกกันได้ฮะ. ผมจะได้หยุดแต่ง(ล้อเล่น) 555 ฝากอ่านด้วยน้า ผมจะพยายามแต่ง..^_°