ตอนที่ 14

4.5K 103 6
                                    

.............
.....

"ถึงแล้ว ผมแค่จะมาปลุก"

พูดจบเขาก็เดินมาหยิบกระเป๋าสัมภาระของผมแล้วเดินออกไป ผมนั่งมองเขาเดินผ่านไปอย่างงงๆ ผู้ชายอะไรเข้าใจยากชมัด!! ผมไม่รอช้ารีบเดินตามเขาออกไปพอผมมองไปด้านหน้าก็เห็นเป็นตึกสูงใหญ่ ยาวเข้าไปสุดตา ด้านหน้าที่รถจอดเป็นประตูต้อนรับแขก
ที่มีระดับ ก็จากที่ผมดูจากการตบแต่ง
แล้วอ่ะนะ
ผมหันไปยิ้มให้พนักงานสาวที่ยืนมองผมอยู่ก่อนแล้ว.

"ยินดีต้อนรับค่ะ ทางโรงแรมได้จัด
เตรียมห้องพิเศษไว้แล้วนะค่ะ "

"ครับ แล้วจะมีอาจารย์ท่านอื่นมาอีกหรือป่าวครับ"
ผมถามด้วยความสงสัยเพราะน่า
แปลกที่ทำไมถึงให้ผมมาดูแลคนเดียว
ทั้งๆที่ปีอื่นก็ไปกันสองคนแท้ๆ

"ไม่มีค่ะ แต่ว่าแจ้งให้พนักงาน คอย ช่วยดูแลน่ะคะ ไปเถอะค่ะ ฉันจะพา ไปที่ห้องพัก"

ผมพยักหน้าให้พนักงานสาว ก่อนจะมองพาดิล ก็เห็นว่ากำลังยืนคุยอะไรกับยีนอยู่ แต่
สองคนนี้สนิทกันไวไปไม๊เนี่ย...
!!!!ผมเห็นดิลมองยีนด้วยสายตาน่ากลัวจนขนาดผมยืนอยู่ห่างกันขนาดนี้ ยังทำให้ผมขนลุกได้

"อาจารย์ครับ!!''

ผมหันไปมองที่ต้นเสียงก็เห็นว่าเป็นผู้ชายหน้าหวานยืนยิ้มให้ผมจากทางด้านหลัง

"นี่เป็นตารางกิจกรรมที่จะทำกันครั
บ ผมเป็นคนดูแลกิจกรรมทั้งหมดนะครั
บ เลยเอาตารางมาให้อาจารย์ดูก่อนครั
บ"

"ขอบใจนะ ไปพักผ่อนเถอะ"

ผมยิ้มให้ก่อนจะหันไปมองฝั่งของดิล แต่ก็เห็นแค่ดิลกำลังเดินมาทางผมส่วนยีนไม่รู้หายไปไหน

"อ่ะ!!"

ดิลเดินมาจับแขนของผมแล้วดึงให้เดินตามไป เหมือนเขาจะหงุดหงิดอะไรซักอย่าง หรือเขาจะมีทะเลาะกับยีนกันนะ แต่จะเป็นไปได้ยังไงกัน พวกเขาไม่ได้
พึ่งเจอกันหรอกเหรอ หรือว่าสิ่งที่ผมคิด
ผิด ไม่แน่ว่าพวกเขาอาจจะรู้จักกันมา
ก่อนหน้านี้ก็ได้..

"นายเป็นอะไรหรือปล่าว"

ผมมองแผ่นหลังกว้างที่เดินไปข้างหน้าเงียบๆ ถ้าผมไม่ถามไปตรงๆ คงจะติดค้างในใจเสียปล่าวๆ

"คุณห้ามไปยุ่งกับไอ้ยีนเด็ดขาด!"

ผมขมวดคิ้วอย่างส่งสัยสองคนนี้มีปัญหาอะไรกันแน่นะ

"นายมีปัญหาอะไรกัน ให้ผมช่วย..."

"ไม่ต้อง คุณอยู่ห่างๆมันไว้ก็พอ แค่นั้นแหละที่ผมต้องการ"

เสียงเย็นหยุดเดินแล้วเหลียวมองผมแวบนึงก่อนจะวางกระเป๋าไว้ แล้วเดินจาก
ไป เขาเป็นอะไรเนี้ย ปัญหาของเขาแล้ว
มันเกี่ยวอะไรกับผมอ่ะ

"อาจารย์ค่ะ เชิญทางนี้ค่ะเดี๋ยวพาไปที่ห้องค่ะ"

ผมพยักหน้ารับก่อนจะหยิบกระเป๋าขึ้น
แล้วเดินตามพนักงานสาวไปตามทางเดินของตึก แต่ทางที่ผมตามไปมีพุ่มไม้บังไว้อยู่ เหมือนจะเป็นอีกฝั่งของโรงแรมที่แยกที่
พักไว้ เพื่อความสดวก เพราะที่นี่กว้างมากจริงๆครับ. ที่ๆผมตามพนักงานไปเป็นเหมือนบ้านพักต่างอากาศซะมากกว่า เพราะมองดูดีๆ
จะสังเกตเห็นสระน้ำขนาดใหญ่อยู่ ทีแรกผมก็คิดว่าเป็นทะเลจริงๆซะอีก

"เชิญพักตามสบายนะค่ะ มีอะไรก็เรียกได้เลยนะค่ะ"

"ครับ ขอบคุณครับ"

พอพนักงานสาวเดินออกไปผมก็ผลักประตูไม้อย่างดี ภายในถูกจัดเรียบร้อย ผมเดินไปนั่งบนเตียงนุ่มสีขาวที่ตั้งตระหง่านอยู่ชิดกับหน้าต่าง มองออกไปจะเห็นสระว่ายน้ำชัดมาก ผมยิ้มรับผมสักพักก่อนจะ เอาเสื้อผ้าออกมาจัดเข้าตู้จนเสร็จ ผมคงต้องรอเวลาก่อน เพราะตารางกิจ
กรรมมันเริ่มหกโมงเย็น ผมก็จะลองออกไปเที่ยวชมแถวๆนี้จนกว่าจะถึงเวลาสักหน่อยละกัน

ก็อกๆๆ

ผมเดินออกไปตามเสียงเคาะประตู ก็เห็นเป็นดิลที่ยืนมองผมนิ่ง พอผมจะ
ถามเขา แต่แล้วยีนก็เดินมาทางผม

"อ้าว จะไปไหนกันเหรอครับอาจารย์
ผมไปด้วยคนสิ"

หมับ!!

"ด ดิล!!"

ผมถูกกระชากแขนออกมาก่อนที่ผมจะเอ่ยปากตอบยีนไป

"ดิล รอด้วยดิว่ะ"

.............................................................

รักร้าย พันธนาการใจ(yaoi)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora