Opgesloten 2

16

De maan komt op, de middag is snel voorbij gegaan.

Ik loop samen met Saar de eetzaal in. Ik help Saar op een stoel, en ga daarna zelf naast haar zitten. Zwijgend word er eten voor onze neus gezet. Ik snijd het stukje vlees voor Saar in stukjes, en geef haar daarna de vork. Saar begin zwijgend met eten, terwijl ze de knuffel stevig vasthoud. Sinds ze de knuffel heeft, laat ze die niet meer los. Ik eet de wortels op, die ik voor m'n neus krijg geschoven. Langzaam eet ik het op. Sommige mensen doen het zelfde, terwijl anderen in gesprek zijn. Het lijkt niet eens alsof we gevangen zitten, alsof er niets aan de hand is. Ik stop een stukje wortel in m'n mond, terwijl Stefan op een van de tafels gaat staan. 'We gaan weer een battle houden!' brult hij. Ik kijk gelijk weg, hopend dat ik niet hoef. Gelukkig worden er twee mannen gekozen. Iedereen begint te juichen wanneer het gevecht begint, inclusief alle mensen die zijn ontvoerd net zoals mij. Ik kijk zwijgend toe, Saar draait zich naar me toe. 'Mama wat doen ze?' vraagt ze, terwijl ze naar de vechtende mannen wijst. Ik wil zeggen dat Saar zich moet omdraaien, maar uiteindelijk zal ze het toch ooit zien. 'Stoeien, net zoals jij soms met papa thuis deed' antwoord ik zachtjes,
ik voel hoe een brok zich in m'n keel vormt bij het woord 'papa'. Saar pakt haar knuffel, en begint er tegen te praten. Gelukkig vind Saar haar knuffel tien keer zo interessant dan het gevecht. Ik kijk naar het gevecht dat nog steeds aan de gang is. Na ongeveer 3 minuten schreeuwt Stefan dat ze mogen stoppen, de mannen worden uit elkaar gehaald. Ik slaak een diepe zucht, en sta op. 'Saar ga je mee naar de kamer?' Saar knikt, ik til haar op en loop de eetzaal uit.

'Wil je niet even douchen?' vraag ik aan Saar.  Saar schud wild haar hoofd. 'Nee' zegt ze daarna. Ik bijt op m'n onderlip, Saar is soms echt moeilijk. Haar dwingen gaat niet, ze zal er toch weer onderweg rennen. 'Wil je dan in bad?' vraag ik. Heel even lijkt Saar te twijfelen. 'Jawel' antwoord ze daarna.

Nadat ik kleren en een schone luier voor Saar heb gepakt, loop ik met Saar op m'n arm de kamer uit.

Ik loop zoekend door de hal. 'Mama
ik wil lopen' zegt Saar, terwijl ze naar de grond wijst. Ik zet Saar op de grond, en pakt daarna haar hand vast. Samen lopen we de eetzaal in, waar Stefan en Dennis de afwas aan het doen zijn. Ik haal diep adem, en loop samen met Saar naar hun toe. Saar klemt haar knuffel onder haar arm, en kijkt omhoog naar Stefan en Dennis. 'Mag ik in bad?' krijst Saar, terwijl ze me loslaat en naar hun toe rent. Wanneer ze Saar zien, beginnen ze allebei te glimlachen. 'Hebben jullie toevalling ergens een bad?' vraag ik. 'Jawel' antwoord Stefan. 'Mag Saar in bad'  vraag ik, terwijl ik Saar optil. Dennis knikt, en maakt een gebaar dat ik mee moet lopen. We lopen een trap op, en komen uit in een hal. Hier ben ik nog nooit geweest, dus waarschijnlijk zit hun kamer hier ergens. Dennis stopt bij een rode deur, en opent die met een sleutel. 'Kom binnen' glimlacht Dennis.

'Saar kom nou is hier' zeg ik boos. Saar rent door de kamer en springt op het bed van Dennis. 'Stacey, ik hoop niet dat je het erg vind dat Leon en Stefan straks ook komen want hun slapen hier ook' zeg Dennis. Geen probleem' zeg ik, ookal was ik nu het liefst de kamer uitgelopen. 'Mooi' glimlacht Dennis. Ik loop de badkamer in, en open de kraan van het bad. Langzaam loopt het bad vol, terwijl Stefan en Leon de kamer inkomen. 'Wat doet dat hier' mompelt Leon, terwijl hij naar Saar wijst. Ik loop de kamer in, en til Saar op. Ik geef Leon een dodelijke blik, en loop de badkamer in. Ik sluit de deur achter me, en doe de kraan uit wanneer het bad vol is. Ik help Saar met uitkleden, en help haar het bad in. 'Mama waar zijn de badeendjes?' vraagt Saar streng. 'Mama gaat het wel even vragen' zeg ik, terwijl ik de badkamerdeur opendoe. 'Hebben jullie o-' ik word onderbroken door een naakte Saar langs me rent. Saar rent door de kamer, terwijl Stefan en Dennis hard beginnen te lachen. Leon rolt boos met z'n ogen, maar zegt niets. Ik doe m'n armen over elkaar, en begin te praten. 'Saar Yara Kina Bloom!' schreeuw ik boos. Direct komt Saar naar me toerennen, terwijl het water van haar haar op het tapijt drupt.

'Sorry mama, ik wilde gewoon even een pasgeboren eenhoorn zijn. Want die worden naakt geboren, en dan rennen ze ook altijd rond'

Ik slaak een vermoeide zucht, en hurk bij haar neer. 'Saar je bent echt raar' lach ik, en druk een kusje op haar natte wang.