ŞANS KALBİ ÇALINCA (ARA VERİLDİ)

BÖLÜM 3- Kaçış Planı

***DÜZENLENMİŞTİR***

Multide çiftlerimiz var. Keyifli okumalar dilerim.

Sinirli bir Emre'nin gerçekten korkunç olduğunu merak etmeme hiç gerek yoktu. Çünkü şu anlarda onunla karşı karşıyaydım. Bana doğru sakince yürümeye başlayan Emre'yi tedirgince izledim. Çünkü bu sakinliğin sahte olduğunu biliyordum zira gözleri ateş saçıyordu. Korkarak bir adım geriledim. O üstüme geldikçe geriliyordum. Sonunda arkamdaki arabaya çarptığımda kaçacak bir yerim kalmamıştı. Emre önümde durup eğildi ve kulağıma fısıldadı.

"Hemen arabaya bin beni daha fazla sinirlendirmek istemezsin." Nefesini kulağımda hissedince omurgamdan aşağı bir ürperti yayıldı. Geri çekildiğinde korkuyla yüzüne baktım.

"Hemen!" diye öyle bir gürledi ki yerimde zıpladım ve hemen kapıyı açıp koltuğa attım kendimi. Emre de benim ardımdan hızlıca arabaya bindi ve alışveriş merkezinden ayrıldık.

Korkumdan yüzüne bakamıyordum. Sonunda cesaret edip ona baktığımda dişlerini sıktığı için çenesinde bariz bir şekilde belli olan gerginlikle yola kilitlendiğini gördüm. Gözlerim ellerine kayınca onların da direksiyonu sıkmaktan bembeyaz kesildiklerini fark ettim. Neden bu kadar çok sinirlendiğini anlayamıyordum.

Araba yolculuğumuz sessiz geçmişti. Emre sinirinden kudururken ben de eve varınca nasıl ondan kaçabileceğimi düşünüp durmuştum.

Tam biz eve geldiğimiz sırasında Haldun Dede'nin arabasından indiğini gördüm. Bizi fark edince içeri girmedi bizi bekledi. Allah'ın sevdiği kuluydum sanırım. Bu Emre'den kurtulabilmem için bir fırsattı. Arabadan büyük bir sevinçle indim. Emre'ninse bu durumdan hiç hoşnut olmadığı yüzünden belliydi.

"Hayırdır çocuklar nereden böyle birlikte?" dedi Haldun Dede merakla.

"Meyra arkadaşıyla buluşmuştu da onu aldım eve getirdim." Dedi Emre dişlerinin arasından.

Haldun Dede keyiflice konuştu. "Sen böyle centilmenlikler yapmazdın. Hayırdır Emre? Başına taş mı düştü evladım?"

Zaten centilmenliğinden değil Haldun Dedecim. Arkadaş anlamlandıramadığım bir şekilde kızgın ve intikam peşinde. Bu yüzden beni aldı.

"Aklıma esti dede ya, yakındım oralara aldım."

"Allah Allah ne işin vardı senin oralarda bu gün şirkette değil miydin? Geç çıkman gerekiyordu. Bana bak hayta işten mi kaytarıyorsun sen?"

"Ya ne çok sorguladın dede ya işim bitti gittim aldım. Canım istedi almak." Deyip dedesinin sorularından kaçmak için salona girdi Emre. Haldun Dede arkasından bilmiş bilmiş gülümsedi. Buna bir anlam veremedim.

"Geç kızım içeri sen de hadi kapıda kaldık." Haldun Dede'yi başımla onaylayıp ben de içeri girdim.