***DÜZENLENMİŞTİR.***
Multide Meyra ve Defne'nin şirket yemeğinde giydiği elbiseler. Keyifli okumalar dilerim.
NOT:Unutanlar için okuyunca anlarsınız ama ben yine de söyleyeyim Hasan Meyra'nın babası.
Emre'ye karşı yumuşadığımı hissediyordum. Bu beni korkutuyordu ama elimde değildi. Yine de inadım inattı. Direnebildiğim kadar direnecektim.
Üzerimdeki elbiseye hayranlıkla baktım. Çok kısa bir elbise değildi etek boyu tam kararındaydı. Beyaz dantelleri ve belindeki kemerle çok güzel duruyordu. Saçlarımsa sade örgülerle harmanlanmış bir topuzdu. Sanırım en çok sırıtan yerim dudağımdaki bordo rujdu. Kalın dudaklarım üzerine dikkati çekmişti.
Acaba beni görünce ne yapacaktı Emre. Beğenecek miydi? Şu anki durumuma inanamıyordum. Resmen kendimi beğendirmek için çabalamıştım. Benim için şaşılacak şeylerdi bunlar.
Heyecanla aşağıya indim. Umarım bu akşam güzel şeyler getirirdi.
Kapının girişinde beni bekleyen Emre'yi görünce derin bir nefes aldım rahatlamak ister gibi. Haldun dede çoktan gitmişti şirketinin yemeği olduğundan. Biz de erken gidiyorduk aslında baya.
Topuklularımın çıkardığı seslerle Emre varlığımı fark edip bana döndü. Heyecanla tepkisini bekledim. Bana önce uzun uzun baktı. Gözleri her tarafımı dolaştı hiçbir ayrıntımı kaçırmamak istercesine. Gözlerindeki hayranlık dolu bakış gururumu okşamıştı. Oysaki ne cüretkardım ne de iddialı. Ama o bana mükemmelmişim gibi bakıyordu.
"Çok güzelsin." Dedi yüzündeki hafif tebessümle.
"Teşekkür ederim." Utançla gözlerimi kaçırdım.
"Çok masumsun..." kulaklarıma gelen fısıltıyı duymayacağımı düşünerek söylemiş olduğu her halinden belliydi. Ama ben duymuştum. Bunu fark etmemesi için hemen konuştum. "Çıkalım mı?"
"Çıkalım güzelim çıkalım." Diyen Emre belime yerleştirdiği eliyle beni arabasına yönlendirdi. Tutuşundaki sahiplenmeyi iliklerime kadar hissettim. Ona tekrar güvenebilir miydim? Sanırım bunu zaman gösterecekti.
Gideceğimiz yere vardığımızda etrafa hayranlıkla baktım. Deniz kenarındaki bu harika yerde her taraf bembeyazdı ve her şeyin büyük bir özenle hazırlandığı bir bakışta kendini belli ediyordu.
Bir an için benim burada ne işim var diye düşündüm. Bu dünya bana çok yabancıydı.
"Meyra?"
Emre bana seslenince toparlandım ve ilerlemeye başladım. Ancak az evvelki düşüncelerimden dolayı birden gerginleşmiştim. Henüz daha az sayıda kişi olan mekanın bir yarım saate kadar insan kaynayacağından emindim. Bu da beni daha da gerginleştiriyordu.
Görüş alanıma giren Haldun dedeyle biraz olsun rahatladım.
"Ooo gençler hoşgelniz." Diyen Haldun dedenin keyfinin yerinde olduğu her halinden belliydi.
"Hoşbulduk dede."
"Her şey mükemmel olmuş Haldun dede" dedim ben de.
"Öyle mi çok sevindim kızım. Bu gece şirketimiz için çok önemli. Bir iş için bir başka şirketle ortak çalışacağız onu açıklayacağız."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞANS KALBİ ÇALINCA (ARA VERİLDİ)
RomanceYolda şans eseri açılan bir çanta hayatını değiştirdi. İçinden çıkan paralar değildi şansı ardından çıkan beklenmeyenlerdi. Şans eseri açılan çanta kalplerin de kapılarını açmıştı. ...