CHAPTER 38
KATHRYN'S POV
Nakita ko siya , nakatayo pa rin siya at ako rin , hindi ako makagalaw mula sa pagkakayakap ni Jon sakin .
Sinulyapan ko ulit siya at nakita ko ang unti unti niyang pag iling kasabay nang paglakad niya palayo . Mas lalo akong kinabahan .
I was suddenly curious and guilty at the same time . Curious kung anong iniisip niya . And guilty for i dont know what reason . I feel like I'm cheating this time like hell I'm not . We're not in a relationship but why I am having this feeling that I'm cheating on him because I'm with Jon ? It's really really really weird . Very weird .
Hindi naman kami ni Daniel and if I wanted to be with Jon at kahit kasama ko si Jon , I am free to do it ! I doesnt have any commitment with him but I dont know why Im feeling guilty over this ! I shoudn't , right ? I shouldn't ! Dammit !
Nabalik lang ako sa huwisyo ko nang kumalas si Jon sa yakap . Tinitigan niya ako , yung tinging sinusuri ka . I suddenly felt awkward .
"W-What ?" Tanong ko .
Umiling siya . "Nothing ... para ka kasing nakakita ng multo dahil sa paninigas mo ."
H-He did notice it ? Alam niya ba .. na ... nakita ko si Daniel kaya ako nagkaganon ? Hindi ako sumagot , pinanood ko lang yung ekspresyon niya pero wala akong makita . Walang galit , iritasyon , kasiyahan o hint ng pagdududa sa expression niya . Just that blank stare .
"A-Ah .. nagulat lang ako." palusot ko agad nang napansin kong medyo naging mabigat at tahimik yung atmosphere sa pagitan namin .
"W-Well .. I guess , sorry ." nagkamot siya nang ulo . And sa wakas , I saw that playful smile again sa mukha niya . Lagi niyang dala iyan , his playful aura and smile . Kaya ngumiti rin ako , para akong nabunutan ng tinik na wala siyang naiisip na masama sa amin ni Daniel . Wait what ? Anong masama ? Wala akong ginagawang masama . I'm single ! Bakit ba ko nagkakaganito !
"No its okay . Let's stroll , Jon."
Nagstroll kami around the park , it was fun . Pero minsan I cant help but space out . Sumasagi sa isipan ko lahat . Everything . Everything that Daniel told me ...
It was just too fast right ? Hindi ko nga namalayan how we reached here . We were the best of enemies back then , ni hindi ko siya kayang tagalan . And then sa isang iglap , inamin niya saking mahal niya ako . Paano kami umabot sa ganito? Matagal na ba ? Ba't di ko man lang namalayan .
Kung totoong matagal na talaga , he must have love his brother so much para pigilan ang kung ano mang nararamdaman niya . To sacrifice . I get it , nililigawan ako ni Jon and I'm not dumb . Alam kong makakasira ito sa relationship nila as brothers . I've seen their bond at sobrang close sila . Daniel might be a monster but he is really a good brother . Their bond is steady , madalang sa mga magkakapatid na lalaki iyan and I dont want to be the reason nang pagkakawasak nila . Hindi yun maaatim ng konsensya ko .
May biglang kumirot sa dibdib ko , literally . This is also hard for me . Naguguluhan nako . I just dont know where to stand . Either ways may masasaktan at masasaktan ako , I dont want to be selfish .
Hinatid lang ako ni Jon sa suite namin nang namalayan niya ang pagiging matamlay ko . Ayaw ko mang ipahalata sa kanya na medyo off ako , I cant help it .
Humingi lang ako ng sorry sa kanya at sinabing I am just really tired . Well, sort of . "No its okay .. You rest , alright ?" yun ang sabi niya sakin sa halik sa noo ko bago naglakad paalis .
