PLEASE READ!!!
Yung naupdate po na Chapter 45 ay putol, complete yun ng inupdate ko pero naputol bigla. Kaya pakibasa po ulit nito para di kayo maguluhan. Thank you!
***
KATHRYN'S POV
I took a glance on my phone for the nth time pero wala pa ring nagtetext. I am waiting for Daniel's text. Baka kasi sabihin niya sakin ang nangyari o baka maggood night man lang pero alas onse nalang ng gabi, wala parin.
Usually pinakamatagal na ang 10:30 ng goodnight text niya pero ngayon, alas dose nalang ay wala pa rin siyang ni goodnight text man lang.
I really dont want to be clingy or something. Ayaw ko yung oras oras ay pini-pressure ko siyang magtext o tumawag sa akin. Yes, I am his gilfriend but there are things na hindi ko dapat pakilaman dahil sa kanya yun.
But was he really so busy that he couldn't even text me? Alam kong maaring busy lang yun kay Jon pero ang hirap talaga kontrolin ang sarili na wag mainis o magtampo man lang.
Naitulog ang lahat ng mga pag iisip ko. Kinaumagahan ay medyo masakit ang mga mata at ulo dahil sa puyat. Di ako nakatulog nang maayos nung isang araw kakaisip at kahihintay ng text niya.
Bago maligo ay chineck ko pa ang cellphone ko kung may text na ba ni Daniel at bagsak ang balikat ko pagkakita kong wala siyang text.
Ako:
Good morning.
Hindi na ako nakatiis, tinext ko na siya. Baka sakaling magreply, baka hinihintay niyang una akong magtext. Naligo ako at naghanda para sa pasok ko.
I wore a white pants paired with a black polo shirt tapos nagvans nalang ako. I dont feel like wearing dresses or something fashionable today. Nawawala ako sa mood.
Bago ako bumaba para kumain ng breakfast ay chineck ko ulit ang phone ko. Baka sakaling may reply. Ngumuso ako nang wala ulit. Really? Ni hindi man lang niya naalalang magtext ni 'Goodmorning din.' . Umirap ako, I'm being clingy here and I dont want it.
Kumain ako pero hindi masyadong marami. Wala akong gan at medyo masama rin ang pakiramdam ko. If pwede lang mag absent ngayon ay gagawin ko kaso may Summative test kami ngayon, I dont like taking special tests.
Nang makarating ako sa school ay hinanap ko pa si Daniel sa mga madalas niyang pasyalan. Pero ni anino niya, wala. And still no text.
I went to all my morning classes for the day. I took all the tests and did all the activities even I'm not really feeling well.
Everything on my classes went well except that still no text from Daniel. Tiningnan ko ang relos ko at nakitang alas dose y media na.
Pumara ako nang taxi para pumunta ng mall, maybe I should just take my lunch there. Ayaw ko doon sa Cafeteria, maingay at maiirita lang ako.
Pumasok ako sa isang Asian Cuisine at umorder na ng kakain, 15 minutes pa daw bago maserve.
Wala pa ring text. Really? Almost 24 hours nang hindi nagtetext, ano bang kinabibisihan nito? He didn't even bother texting if I already ate something. Usually he's like that. Umirap ako.
Ako:
Hoy, pag di ka pa nagreply, break na tayo.
I tried to at least scare the shit out of him para magtext na yun pero dumating nalang ang pagkain ko ay hindi pa rin siya nagreply.
