Unbelievable || T.P. H.S ( zawieszone)

Rozdział 3

- A czemu chciałeś wrócić do Irlandi?- zapytałam, żeby podtrzymać tą dotychczas sympatyczną rozmowę.
- Miałem dość ciągłej jazdy po świecie i chciałem w końcu rozpocząć normalne życie i założyć kiedyś rodzine.- powiedział, a ja wzięłam łyka moje go zimnego napoju.
- Ja nie jestem taka jak ty.- zaśmiałam sie.
- W sensie?- zmarszczył brwi.
- Nie szukam rozgłosu i nie jestem rozchwytywana przez wszytkich na ziemi i gram tak dobrze na gitarze.- roześmiał sie.
- Wiesz w show biznesie zawsze trzeba szukać rozgłosu, a to ze wszyscy mnie chcą to nie moja wina...- zbliżył sie, a moje źrenice się rozszerzyły.-..., a jeżeli chodzi o gitarę, to możliwe ze grasz lepiej.- uśmiechnęliśmy sie do siebie.
- Nikomu tego nie powiem.- zaśmiałam sie.
- Nie uwierzyli by Ci.- zaśmialiśmy sie oboje.
- Najważniejsza jest zawsze własna opinia.- znowu wzięłam łyka.
- Może sie przejdziemy.- zaproponował wstając.
- Jasne.- również wstałam.
- Wiem, że to nie miała być randka, ale bardzo fajnie mi sie z Tobą rozmawia i mam nadzieje, że kiedyś to powtórzymy.- uśmiechnął się.
- Ja też.- rownież sie uśmiechnęłam.
- Chodzisz na imprezy?- zapytal, a ja sie odwróciłam.
- Wiesz, nie jestem jakaś wielką fanką, ale ze znajomymi wyjdę.- zaśmiałam sie.
- To się cieszę.- pokazał swoje równe i białe zęby.
- Muszę już wracać, mamy jutro sprawdzian z Anatomii człowieka.- powiedziałam i załamałam Nialla.
- A ja nie mam pracy na angielski i nawet nie wiem jak sie za to gówno zabrać.- złożył rece na karku.
- No to tez chyba musisz isc.- zaśmiałam sie.
- No to do jutra.- chciał mnie przytulić, ale sie odsunęłam.
- Koledzy.- powiedziałam i sama go przytuliłam po przyjacielsku.
- O twoja koleżanka.- pokazał za mnie, a ja sie odwróciłam i zobaczyłam Scotte i Kate.
- To jutra.- pomachałam i odeszłam.