Unbelievable || T.P. H.S ( zawieszone)

Rozdział 32

Jakiś tydzień po tym jak trochę poszperaliśmy postanowiliśmy wrócić do domu. Theo wrócił na następny dzień po pierwszym spotkaniu z bliźniakami, bo Scott potrzebował pomocy.
- Który tak samolot?- Jade szła za mną na lotnisku w New Mexico.
- Ten nie widzisz.- Jace mnie uprzedził i skierował się w stronę naszego samolotu.
- Dobra, dobra nie pierdziel tylko wsiadaj.- Jade powiedziała, a ja wybuchnęłam śmiechem, a Jace widząc moją reakcje też się uśmiechnął.
Weszliśmy do samolotu i usiadłam pod oknem, Jade obok mnie i Jace po zewnętrznej stronie.
Wracając do Scotta, to bardzo za nim tęsknie i bardzo chciałabym go zobaczyć, tylko czy on będzie chciał zobaczyć mnie po tym wszystkim, po mojej ucieczce i po tym jak zniknęłam bez wyjaśnień.
Wiem jedno: Nie wiem co stanie mi na przeszkodzie, ale zrobie wszystko, żeby móc go jeszcze raz przytulić.
- O czym tak myślisz?- szturchnęła mnie Jade.
- O powrocie do domu.- uśmiechnęłam się.
- I co sobie myślisz?- próbowała podtrzymać rozmowę.
- O mamie, czy mnie wyrzuci z domu czy nie. O przyjaciołach i szkole, i o...- nie chciałam dokończyć.
- I o tym całym Scotcie?- spojrzałam się na nią.
- Skąd wiesz?- zmarszczyłam brwi.
- Jace i trochę Theo.- uśmiechnęła się.
- Zginą.- zażartowałam.
- Słuchaj nie wiem jak między Wami jest i jak się macie, ale wiem jedno, że bez względu na wszystko powinnaś wierzyć w Was i pójść za głosem serca.- zamurowało mnie, jest taka młoda, a mówi jak moja mama, a moja mam nigdy nie mówi nic głupiego.
- Narazie to ja idę za głosem pęcherza.- przerwałam niezręczną chwilę i przeszłam nad śpiącym Jace'm do toalety.
Przejrzałam się dokładnie w lustrze i załatwiłam potrzebę. Wychodząc zauważyłam jak wózek z prowiantem jedzie w moją stronę, więc szybko odskoczyłam na bok i upadłam na jakiegoś mężczyznę.
- Przepraszam najmocniej.- powiedziałam i spojrzałam w twarz facetowi.
- Allison?- usłyszałam znajomy głos.
- Harry co ty tu...?- zrobiłam wielkie oczy na widok mojego ulubionego człowieka.