SIR GÜNLÜĞÜM

FİNAL

Şarkıyı söylediğim yerde dinleyin...
Daha güzel olur..:)

Amy dışında herkes çıktı. Ağlıyordu. Her an hıçkırıklara boğulabilirdi. Ancak kendini tutuyordu. Bana sarılarak:
-Çok güzel olmuşsun...dedi ve koptu. Amy'nin belini sıvazlıyordum.
-Umarım çok mutlu olursun Alexy.
-Olacağım, dedim gülümseyerek. Amy'nin gözlerinden gözyaşlarını sildim.
-Alexy, biliyorum zamanın yok ama sana bir sey söylemeliyim.
-Bir sorun yok ya, dedim.
-Alexandra senden özür dilerim, amacım yani amacımız kesinlikle seni üzmek değildi.
-Amy sorun ne?
-Bak aslında söylemeyecektim. Ama kendimi bir türlü tutamıyorum. Söylemezsem vicdan azabı çekerim.
-Amy ne olduğunu söyleyecek misin?
-Elliot ve ben evlenmeyi düşünüyoruz.
-Ne? Gerçekten mi? Dedim hem şaşırarak hemde sevinerek. Amy'e sarılarak:
-Çok sevindimmm, ayrıca çok da şaşırdım.
-Bana kızmadın mı? O senin için gelmişti.
-Saçmalama burada senin benim mi var? Ya tabi Elliot eşya değil...ama senin adına çok sevindim.
-Canım benim ya, dedi. Birbirimize sıkı sıkı sarıldık. (Burada açabilirsiniz)
☆Amy ile beraber odadan çıktık. Düğün saray bahçesinde olacaktı. Kapının önünde Leonardo bekliyordu. Beni görünce kıpırdamadan öylece kaldı. Gülümseyerek yanına gittim. Ardından koluna girdim. Muhafızlar kapıyı açtı. Yavaşça adımımızı atmaya başladık. Gloria halkı dışarıdaydı. Akşam karanlığı çökmek üzereydi. Beyaz halının üstünde yürüyorduk. Yakınımızda olan insanlar bize çiçekler atıyordu. Ayrıca tebrikde ediyorlardı. Leonardo'yla birbirimize bakarak gülüyorduk. Yaklaşık 15 metre yürüdükten sonra durduk. Düğün kamelyanın içinde yapılacaktı. Arkamızı döndük. Birbirimize bakarak yemin ediyorduk. Yüzüklerimizi taktık. Leonardo alnımdan nazikçe öptü. Daha sonra kral ve kraliçe geldi. Başlarında taçları yoktu. Çünkü taçları ellerinde taşıyorlardı. Her ikimizde eğilerek hafifçe diz çöktük. Kral ve kraliçe artık bizdik. Kraliçe olmuştum...buna hala inanamıyordum. Halk bizi bir yandan alkışlıyor, bir yandan da tezahürat ediyordu...
                           ♤♤♤
                  ...8 YIL SONRA...
Alex her yıl seyahat ediyordu. Yılda sadece 2 defa ziyaretimize geliyordu. Babam ve annem 3 yıl önce öldü. Babam benim için 20 yaşımdaki halimi de heykel yaptırmıştı. Öldükleri zaman ben de anne ve babamın heykelini yaptırdım. Onları arka bahçeye benim heykellerimin yakınlarına koydum. Leonardo ve benim 1 kızımız oldu. Adını April koyduk. Leonardo April için arka bahçeye küçük bir kamelya yaptırdı.
İşte bende o kamelyanın içinde oturuyordum. Günlüğümün son bir yaprağı kalmıştı. Son yaprağa hissettiğim duyguları yazarken yanıma April geldi.
-Anne.
-Efendim, tatlım?
-Sana bir resim çizdim, dedi göstererek. Resme baktım.
-Bu sensin, dedi. April'i kucağıma aldım. Yanağına büyük bir öpücük kondurdum.
-Çok güzel çizmişsin tatlım, çok teşekkür ederim. Onu komodinimin üstünde çerçeve yapıp saklayacağım, dedim.
-Gerçekten mi? Dedi o umut dolu turkuaz gözleriyle.
-Gerçekten, dedim. Sıkıca bana sarıldı. Bende karşılık verdim. Daha sonra masanın üstündeki deftere baktı.
-Anne bu ne? Kulağına fısıldayarak:
-Sır tutabilir misin? Diye sordum.
-Sen istersen, elbette tutarım, dedi. Gülümseyerek:
-O benim SIR GÜNLÜĞÜM, dedim.
-Sır günlüğümü? Diye sordu.
-Büyüdüğün zaman bu defteri okumanı istiyorum tatlım. Yazmayı öğrendiğimden bu yana hayatımda neler yaşadığımı SIR GÜNLÜĞÜME yazdım, bunu sır olarak sakla tamam mı tatlım? dedim. Heyecanla beni dinliyordu. Kalemi defterin üstünde çapraz bir şekilde bıraktım.
-Demek buradaydınız, dedi Leonardo. Ona doğru döndüm. Kamelyanın kapısına yaslanmıştı. April kucağımdan inerek Leonardo'ya doğru koştu.
-Babacım! Dedi. Leonardo onu kucağına aldı. Ayağa kalktım.
-Burada ne yapıyordunuz bakalım? Diye sordu. April bana baktı. Gülümseyerek göz kırptım.
-Bunu söyleyemem, bu bizim annemle sırrımız, dedi.
-Öyle mi? Dedi ve April'i gıdıklamaya başladı. Gülerek çığlıklar atıyordu. Daha sonra üçümüzde kamelyanın köşesinden gökyüzüne baktık. Leonardo bana ve April'a sıkı bir şekilde sarılmıştı...
   ...BİRLİKTE ÇOK MUTLUYDUK...
                   ❤...SON...❤

Arkadaşlar hikayenin sonunu inşallah beğenmişsinizdir. Başka bir hikaye ile görüşmek üzere...HOŞÇAKALIN...