KOKARCA

Bölüm 2

Oy ve yorumlarınıza ihtiyacım var ^^^

Sabah annemin bağırma sesiyle uyandım.Kötü bir şey oldu sanıp koşarak yanına gittim.Meğer televizyona bağırıyormuş.Peki neden?Şu kayıpları bulan ablayı izliyormuş,duygulanmış,bağırmış.

"Anne duygulandıysan ağla niye bağırıyorsun?" dedim gözlerimi devirerek.

"Sus kızım ya.Bir duygusallık yaşatmıyorsun." dedi bağırarak.Bu kadın niye bağırıp duruyordu ergenliğe yeni girmiş genç kız gibi?

"Neyse ben bugün lunaparka gideceğim." dedim.

"Kızım orda seni çarpışan arabaya koyarlar,biri arkadan biri önden ooo..." dedi annem.

"Anne ne diyorsun ne çarpışan arabası?Zaten Handeyle gideceğiz."
Mete'yi söylememiştim tabi.Annem bu programların etkisine bu kadar girmişken söylersem hayatta göndermezdi.

"Hıı,Hande olunca bişey yapmazlar mı?O zaman bir ona bir sana vay anammm!" dedi annem başına vurarak.

Gözlerimi devirerek odama gittim.Ondan izin almasını becerirdim,şimdi hazırlanmalıyım.Dolaptan siyah dar paça pantolonumu ve beyaz, baskılı T-shirt'ümü çıkardım.Kıyafetleri hızlıca üzerime geçirdikten sonra hafif bir makyaj yaptım.Ee dışarı dolmuşçu Mahmut Abi gibi çıkamazdım!

Hande beni arayıp sokağın köşesinde beklediğini söyleyince annemin öğütlerinden kurtulup kendimi sokağa attım.Hande duvara yaslanmış beni bekliyordu.Beni görünce boynuma sarıldı.

"Ah benim bahtsız arkadaşım!Bir öküz tarafından terkedilen arkadaşım.Elleri bomboş kalan arkadaşım!Kıyamam sana!

Onu kendimden uzaklaştırarak yüzümü buruşturdum.

"Bana acıma.Vallahi geri dönerim eve." diye çemkirdim.

"Tamam tamam pardon,hadi gidelim."dedi panikle.

"Hadi gidelim" diyince aklıma bir şey gelmişti ama bunu ona yapmayacaktım.

"Mete gelecekti hani?" diye sordum.

"Lunaparkın kapısında buluşacağız." diye mırıldandı.

Minibüse bindiğimizde buharlaşacağımı sandım.Tüm camları kapatmışlardı,millet zaten üst üsteydi.Bir an hiç inemeyecekmiş gibi hissetsemde Handeyle indik ve lunaparka doğru yürümeye başladık.Yaklaşık 5 dakikalık bir yürüyüşten sonra lunaparkın kapısında bekleyen Mete'yi gördük.Hande koşarak sevgilisine sarılırken ben başımı çevirdim.Fazlalık durumu yani!

Aslında Mete'yle Hande'yi çok yakıştırıyordum.İkisi de sarışındı ve uyumlulardı.
Ama yine de bu herkese nispet yapar gibi sarılmalarını gerektirmezdi.Olan var,olmayan var,olmuşu yeni kaybeden var örneğin ben.

Aşk böceklerinin sarılışması bitince içeri girdik.Ben tek takılmayı düşünüyordum.Onlar bir şeye binince arkalarından gitmeyi hiç düşünmüyordum.

Önce Balerin denen şeye bindim.İndirip kaldırıyordu insanı.Midem de kalkmıştı.Az kalsın kusuyordum,ama dayanabilmiştim.Herkesin önünde sabah yediklerimi sergilemeye niyetim yoktu.

Neye bineceğimi düşünürken biri omzuma dokundu.Arkama dönüp baktığımda Mete'yi gördüm.

"Neden yanımıza gelmiyorsun?Birlikte binelim." dedi.

"Yok ben sizin bindiklerinizi sevmiyorum." dedim büyük bir patavatsızlıkla.Aferin Asya,çok kibar reddettin(!)

"Hadi gel gondola binelim." dedi Mete gülerek.Hande de yanına gelmişti.Ya arkadaşım kibarca reddetmeye çalışıyorum,tamam belki beceremiyordum ama çalışıyordum yani, rahat bıraksanıza beni iğrenç mutlu çift!

"Ya o binemez ki korkuyor!" dedi Hande sırıtarak.

En yakın arkadaşım beni sevgilisinin yanında resmen yerden yere vuruyordu!Ah Hande Ah!Ben bunları hakedecek ne yaptım?

"Asya bundan korkucak ne var?" dedi Mete gülerek.

Kendimi kötü hissediyordum.Hande'nin benle dalga geçmesi benim için sorun değil ama bunu başkasının yanında yapması...Resmen gözümü döndürmüştü.

"Hayır korkmam ben gondoldan.Binebilirim."
Tabi tabi.Elime konuş Asya!

"Korkuyorsan binme.Boşver." dedi Mete.

Yook,olmaz,benimle dalga geçilmişti,bunu kan temizlerdi!

"Hayır korkmuyorum ve bineceğim." derken Hande'ye ters ters bakmayı ihmal etmedim.

"O zaman ben biletleri alayım." dedi Mete.

"Al al.Benim ölüm fermanımı al." diye mırıldandım.