Bölüm 6

51 17 2
                                    

''Hayır düşeceğim bir kucağa ihtiyacım yok,ama üzerine kusabileceğim bir insana çok ihtiyacım var.''

Karşımda ''O'' duruyordu.Lunaparkta üstüne kustuğum için arıza çıkaran,kafamı ütüleyen çocuk.Adının Can olduğunu söylemişti.Ona kısaca Arıza da diyebilirdik!

Imm evet,ismi 3 harfli olan bir çocuğun kısaltması 5 harfliydi.Çok akıllıyım.
Canım kendim!

Şu son cümleyi çok seviyorum.Çünkü ben genelde dizi oyuncularına ya da kitap karakterlerine aşık olan biri olarak sevgilisiz takılıyorum.
"Seni seviyorum" ihtiyacımı "Canım kendim" ya da "Kendimi seviyorum." olarak değiştiriyorum.Zar zor sevgili yapınca da terk ediliyorum!

"Senin burda ne işin var?" diye sordum tekrar konuşarak.

"Güneşlenmeye geldim.Çimler de var üzerine yatıcam oh!Hem belki biri kucağıma düşer onla eğleniriz." dedi ve göz kırptı.Ne kadar pişkin bir insandı!Sürekli bir sırıtmalar,ukala tavırlar...

"Düzgün cevap ver.Yoksa beni mi takip ediyorsun?"

Dizilerdeki güzel kız triplerine girmiştim.Beni mi takip ediyorsun,peşimi bırak falan.

"Seni ne takip edeceğim be? İşim gücüm yokmuş gibi.Ben burda okuyorum asıl senin ne işin var?"

İnanmıyorum!İnanmıyorum! Hayatımda ilk defa birinin üstüne kustum onunla da aynı okulda çıktık!Hem de üniversitede!

Ah benim talihsiz başım!Ah benim canım kendim! Seni çok seviyordun ben neden böyle oldu?

"Ben de bu üniversiteyi kazandım." dedim yavaşça.

"Aferin sana." dedi beni alkışlayarak.

"Bir Kokarca'mız eksikti o da oldu.Pislik! Senin üstüme kustuğun gün eve gelirken sevdiğimiz kızla karşılaştım.Benden tiksindi,yüzünü buruşturup yanımdan gitti.Ne güzel değil mi?
Pijama,terlik,ev topuzu üçlüsüyle bakkala giden kızın sevdiği çocukla karşılaşması gibi." diye kükredi.

"Sen de amma abarttın ha.Bişey olmaz 2 güne unutur kız." dedim hafif alayla.

"Haklısın. Ya da ben unuturum onu.Sevdiğim dediysem de başka bir anlamdaydı zaten.Anlayamazsın." diye tısladı.

"Boş boş konuşma ver formumu." dedim.

O sırada formumu inceliyordu.

"Bu nasıl numara kız? Tam sapıkların dadanacağı türden."

"Ya tam senin gibilerin değil mi?"

"Hım,madem bana sapık dedin telefon numaranı alacağım,tuvalet kapılarına falan yazarım.

"Çok güzel kucak dansı yaparım ama fazla sallamayın kusarım." diyip hunharca kahkaha attı.

"Gerizekalı ver şunu." diye bağırdım.

"Şaka şaka lazım olur diye aldım.Ne de olsa artık okul arkadaşıyız.Öyle değil mi?"

Telefonunu çıkarmış,numaramı yazıyordu.Kağıdı hızla elinden çektim.

"Lazım falan olmaz.Git başımdan." dedim dişlerimi birbirine bastırarak.

"Tamam görüşürüz Kokarca arkadaşım." dedi ve el sallayıp uzaklaştı.Bana yine kokarca demişti.Bir daha onu gördüğümde bana kokarca dememesi gerektiğini söyleyecektim.

Belki de görmezden gelirdim.Omuz silkerek formu doldurmaya devam ettim.


KOKARCAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin