KOKARCA

Bölüm 14

Motosiklete doğru yöneldim ve Can'ın arkasına oturdum.

Bana dönerek bir poşet uzattı.Ona anlamayan gözlerle baktığımda sırıtarak açıkladı.

"Miden yediklerini fazlalaştırsa buraya kusarsın." dedi sırıtarak.

Cıvık! Sırıtmadan cümle kuramıyordu resmen!

"Çok komiksin." dedim yüzümü buruşturarak.

"Huyum kurusun."

"Hey, öyle olmaz!Asya'nın sürmesi gerekiyor." dedi Özden atlayarak.

"Nedenmiş o?" dedim kollarımı ğöğsümde birleştirerek.

"Çünkü biz seni deniyoruz Can'ı değil." dedi alayla.

"O zaman Kokarca öne otursun." "Gel Kokarca."

"Ya gerek yok." diye işin içinden sıyrılmaya çalıştım.

"Yarışacağız canım yarışacağız, geç öne.Yoksa gruba giremezsin." dedi Özdencik.

Grubun batsın Özden!

Ama iş inada binmişti.

"Tamam geç Kokarca."

Kokarca kadar taş düşsün başına Can!
54 kiloluk taş düşe başına!

"Binerim öne ne olmuş!?" Kuru fasulye yemişçesine içi gazla dolmuş Asya gururla sunar!

Arkadan kalkıp öne geçtim.Can arkama oturunca tuhaf hissettim.

"Hey ne yapıyorsun?" dedim Can'a dönerek.

"Oturuyorum." dedi tepkisizce.Hayret,sırıtmadı!

"Yaa ben de amuda kalktın sanıyordum." dedim alayla."Amuda kalkmak" bayağı sevdiğim bir kelime topluluğuydu.

"Kalk ordan kalk!" dedim.

"Niye ya?"

"Arkama oturmanı istemiyorum." dedim sinirle.

"Ooo namuslu kızımız!" dedi Özden kaşlarını kaldırarak alayla.

"Evlenmeden olmaz."
Bunu söyleyen ismini bilmediğim grubun öteki kızıydı.Bunu söyledikten sonra Özden'le birlikte hayvanca bir kahkaha attı.

Sürtükler! Biri Ömür'ün diğeri de Barış'ın önüne oturmuştu.Barışla Ömür de onlara sarılmıştı.

"Sizin gibi olacağıma."

"Canım korkuyorsan,utanıyorsan yarışmayalım ya." dedi Özden.

"Tamam kesin be.Tabi ki yarışacağım.Meydanı sana bırakmam." dedim öfkeyle bakarak.

Tam o sırada Can belime sarıldı.

"Ne yapıyorsun be?Pis sapık."

"Sana sarılıyorum.Pis Kokarca."

"Ya çeksene ellerini belimden." dedim öfkeyle.Özden salağının ve diğerlerinin duymaması için kısık sesle konuşuyordum.

"Motosiklete iki kişi binerse arkadaki öndekine sarılır.Bilmiyor musun yoksa,cahil?"

"Git arkadan tut.Beni tutma." dedim.

"Sanane?Belki ben kokarcaları seviyorum." dedi Can Bey.

"Beni sevme,başka kokarcaları sev." İlk zamanlara göre alışmıştım bu lakaba.

"Hayır ben pis kokarcaları severim.Sen de pis bir kokarcasın." dedi ve göz kırptı.

Bu çocuğun nasıl bir sevgi anlayışı vardı? Bana pis kokarca deyip seviyorum diyordu.Tuhaf varlık!

"O zaman bu pis kokarcaya daha sıkı sarıl.Çünkü sana bir haberim var." dedim onun gibi sırıtarak.

"Ne haberi?" diye sordu şaşkınlıkla.

"Ben motosiklet kullanmayı bilmiyorum." dedim.Ciddileşmiştim.

"Şaka mı yapıyorsun?" diye bağırınca arkamı dönüp ağzını kapattım.

"Sus.Rezil edeceksin beni." dedim panikle.

"Hadi ya.Sizi mi bekleyeceğiz?" dedi Ömür.

Ona aldırmadan Can'a döndüm.

"Sakın kimseye söyleme.Ben halledeceğim." dedim.Nasıl halledeceksem?

"Ya sen bela mısın?" dedi öfkeyle.

"Can hadi abi ya." dedi Barış.

"Bekleyin." dedi Can.

"Bu nasıl çalışır?" diye sordum.

"Oha!Yuh!Ben iniyorum ya." Öküz! Tam bir öküz!

"Dur." diye fısıldadım.Beni dinlemeyerek hemen motosikletten indi.

"Abi ne oluyor yeaa?" diye sordu bitch.

"Ben yarışmayacağım." dedi Can

"Off sen de şu kızın yanında 10 dakika durdun,ona benzedin." dedi Özden beni işaret ederek.

"Sen sussana ya.Şaka yapıyor o,değil mi Can arkadaşım?" dedim dişlerimi birbirine bastırarak.

"Evet Kokarca arkadaşım." dedi beni taklit ederek.

Arkama geçip oturduğunda kulağıma fısıldadı.

"Sırf motosikletim mahvolmasın diye sana yardım edeceğim.Benim direktiflerimi dinle."

"Tamam." diye mırıldandındım.

"Hadi başlıyoruz.Fabrikadan çıkacağız,patika yolun sonuna ilk giden kazanır.Can sen biliyorsun zaten." dedi Özden.

Can bir düğmeye bastı.Motordan sesler geldi,Can bana sarıldı ve motosiklet hareket etti.
Bu onunla birlikte korktuğum halde yaptığım ikinci yolculuktu.