KOKARCA

Bölüm 9

Multide Barış ve Can.

Sonunda herkes içeri girdi ve ben de onların peşine takıldım.Şimdi sınıfa gidiyorum.Pardon Amfi'ye! Of "cool" olmak ne kadar zordu!

Amfi'ye girdiğim anda oturacak yer aradım.Çok önlere oturmak istemiyordum,ortalar iyiydi. Esmer bir kız görünce hemen yanına oturdum.En kolay onla arkadaşlık yapabilirdim.Yani öyle görünüyordu.
Diğerlerinin burnu havada gibiydi.

"Selam." dedim şeker görünmeye çalışarak.Gerçi en son şeker görünmeye çalıştığımda başıma bela almıştım,ama neyse!

"Selam." diye mırıldandı.

"Naber" mi demeliydim yoksa "Adın ne?" mi ? Sanırım önce kendimi tanıtmalıyım.

"Ben Asya." Tokalaşmak için elimi uzattım.

"Elif." dedi kısaca ve elimi sıktı.Samimi görünüyordu.

"Burada mı yaşıyorsun?" diye sordum.

"Ailem Ankara'da.Okumak için İstanbul'a geldim." dedi.

"Ee nerde kalacaksın?" diye salakça bir soru sordum.

"Yurt diye bir şey var.Ya da ev." dedi gözüme bakarak.

"Yok ben de hangisinde kalacaksın diye sordum." Aferin Asya,gittikçe bat Asya!

"Şimdi halamlarda kalıyorum ama güvenilir arkadaşlar bulursam eve çıkacağım."

"Anladım." dedim gözlerimi devirerek.

Bir yaştan sonra arkadaş bulma aşamalarında zorlanıyor insan.Çocukken ne kolaydı,silgisini falan isteyip arkadaş oluyordum.

"Bu bölüme isteyerek mi geldin?" diye yine saçma bir konu açtım.

"Hayır.Ama tam burs kazandım sen?" diye sordu.

"Ben de pek istemeden kazandım.%50 burslu."

"Zenginsiniz yani." dedi kaşlarını kaldırarak.

"Pek sayılmaz." dedim.

"Tamam." dedi ve yana kaydı.

Neden benden uzaklaşmıştı?Arkadaş seçiminde yanlışlık yapıyordum.Başkasını bulmalıydım.Karpuz seçer gibi arkadaş arıyordum!

Arkada iyi bir grup vardı.Kızlı-Erkekli!Ev sevdiğim!

Yavaşca yerimden kalıp Elif'i orda bıraktım.Zaten çok soğuk bir insandı.

Bütün cesaretimi toplayıp arkadaki grubun yanına doğru yürüdüm.Daha ilk gün ve biz 1.sınıfız.Onlar grup kurmuşlardı.Nerden tanışmışlardı acaba?

"Selam." dedim yavaşça.Kumral bir çocuk bana baktı.

"Selam." dedi gülümseyerek.

"Yanınıza oturabilir miyim?" dedim 32 diş sırıtarak.

"Tabi gel." dedi yanındaki boş koltuğu göstererek.

Kibarca yanına oturdum.3-4 kişilik bir gruplardı.Buna emindim az önce neşeli bir şekilde sohbet ediyorlardı.Ben yanlarına geldiğimde ağızlarını bıçak açmıyordu.Bu kumral çocuğu grup sözcüsü seçmişlerdi herhalde!

"Nerden tanışıyorsunuz?" diye bir soru attım ortaya.

"Kimle?" dedi kaşlarını kaldırarak.

"Siz grup değil misiniz?" diye sordum.

"Hıı evet bizim 2.yılımız.Sınıfta kaldık.Eğer paralı okuyorsan buna hazırlıklı ol.Daha fazla para kazanmak için yapıyorlar."

"Ya sırlarımızı niye yabancılara anlatıyorsun?" dedi bir kız.Sarışın bir kızdı.Çok tatlı ve çocuksu bir yüzü vardı.Ama biraz sertti.

"Niye annen mi kızıyor?" dedi kumral çocuk dil çıkararak.
Kız ona çimdik atınca
"Ah" diye inledi.

Ben bir an önce onlarla tanışıp ortamlarına girmek istiyordum.

Elif'e uyguladığım ama başarılı olamadığım taktiği kumral çocuğa da uyguladım.

"Ben Asya." dedim elimi uzatarak.

"Barış.Memnun oldum." dedi sırıtarak.

"Ben de." dedim.

Bu sefer başarılı oluyordum galiba.Ama sadece Barış konuşuyordu.Diğerleri öylece duruyordu.

"Paralı mısın?" diye sordu Barış.

"%50 paralı." dedim.Daha havalı görüneceğimi düşünmüştüm."Burs" kelimesi daha dalga geçilesi geliyor onlara.

"%50 burs yani?" diye sordu sert kız.

"Evet" diye mırıldandım.

"Ha %50 burs ha paralı ne farkeder?Fazla bir para yok zaten arasında." dedi umursamazca

Ohaaa! Fazla bir para yok mu? 16.000 lira var.16.000 yani!

Cevap vermek istemiyordum.Fakir zihniyetim ortaya çıkacak diye korkuyordum.Ben bitmek üzere olan şampuana su koyup köpürten bir insandım.
Nasıl bir fakirlik zihniyetine sahip olduğumu tartışmaya gerek yoktu.

Hoca içeri girince gruba girme çabalarım kısa bir süreliğine sona erdi.