KOKARCA

Bölüm 3

Gondola doğru yürürken kalbim çok hızlı atıyordu.Yaptığım saçmalıktı!Yükseklik korkum var ve seni hem yükseğe götüren hem de sallayan bir oyuncağa biniyordum.Ben daha 4.kattaki balkondan aşağıya bakamıyordum yaptığım işe bak!

"Asya istersen senle oturabilirim." canım arkadaşım Hande.

"Gerek yok." dedim iğneleyecibir ses tonuyla.Beni önce küçük düşür,kendimi kötü hissettir,böyle şeyler yapmama neden ol,sonra da düşünceli arkadaş ol!Yok ya!

Kesinlikle ortalarda oturmalıydım,diğer taraflar benim için tehlikeli olabilirdi.Geminin karaya bakan taraflarında da oturamazdım,içlere oturmalıydım.

Tam kendime göre bir yer bulmuş oturacaktım ki biri,gözüme kestirdiğim yere oturdu.Hemen yanına gittim.

"Pardon yana kayabilir misiniz?" dedim kibarca.

"Neden?" diye sordu.
Ben bu sırada karşımdaki çocuğu inceliyordum.
Evet,karşımda çok yakışıklı biri duruyordu.Benden en fazla 2 yaş büyüktü.Yani öyle görünüyordu.
Koyu kahverengi saçları vardı,gözleri de açık kahverengiydi.Sıradan biri gibi gibiydi.Ama çok çekiciydi.Bacak boyundan anladığım kadarıyla boyu bayağı uzundu.

Bir dakika.Ben neden çocuğun bacaklarına bakıyordum?Sapık mıyım ben ya?

"Çünkü ben o tarafa oturamam" dedim sonunda cevap vererek.

"Neden?" diye sordu tekrar.

"Korkuyorum işte.Lütfen yana kayar mısın?" dedim sakin kalmaya çalışarak.

"Hayır.Başka yere otur." dedi dik dik bakarak.

"Burası benim yerim.İlk ben gördüm burayı." dedim çocuk gibi göründüğümü bilerek.Ki o da öyle söyledi.

"Çocuk musun sen ya?
Oldu olacak işaret koysaydın." dedikten sonra başını çevirdi.

Şu anda çok boş bir şey için kavga ediyordum,farkındaydım ama çok inatçı bir insandım.Ben bir şey dedim mi yapılacaktı!Yani şu ana kadar hep öyle olmuştu.

"Lütfen kalk ordan" dedim dişlerimi birbirine bastırarak.Ne olduysa bu cümleden sonra oldu! Gondol birdenbire hareket ettu ve dengemi sağlayamayarak düştüm.Keşke yere düşseydim!
Maalesef az önce yer kavgası yaptığım çocuğun kucağına düşmüştüm.

Birdenbire gözlerimiz buluştu,çok güzel gözleri vardı.Belki de bana öyle geliyordu.Çünkü ben biraz ayran gönüllüydüm.Hatta evet çok ayran gönüllüydüm!
Dizilerdeki,filmlerdeki,kitaplardaki karakterlere aşık olurdum.Bazen de sokakta gördüğüm erkeklere aşık olurdum.Onlara dibim düşerek bakardım.Annem yanımdaysa cimcik atardı,kendime gelirdim.Birkaç hafta onu düşünürdüm,platonik aşk acısı çekerdim.Sonra unuturdum.

Şimde kucağında olduğum bu çocuk da çok yakışıklıydı.İnşallah ona da platonik aşık olmazdım!

Ne diyorum ben?Tanımadığım birinin kucağına düştüm,şu anda gondoldayım ,düşündüğüm şeylere bak!

"Benim yerim diye bahsettiğin yer burası mı? " dedi kucağını göstererek.Daha sonra muzip bir şekilde güldü.

"Çok mu komik?" diye tersledim onu.

"Neden kalkmıyorsun o zaman?Çok mu hoşuna gitti?" diyerek güldü.

Kaba hareketlerle kucağından kalktım ve yanındaki koltuğa oturdum.

"Bana "sen" diye hitap etme.Bu hakkı nerden buluyorsun?" dedim sinirli bir şekilde.Benim sinirime karşılık o gülüyordu.

"Az önce kucağıma oturmandan." dedi ve göz kırptı.

Somurtarak başımı çevirdim.Birdenbire ne kadar yüksekte olduğumuzu farkettim.Aynı zamanda sallanıyorduk.Göz ucuyla Hande ve Mete'ye baktım.Aşk böceklerimiz sarılmış,öylece duruyorlardı.Bense midemde hareketlenme hissettim.Tekrar aşağıya baktım ve bir an düşeceğim diye korkup başımı hızla diğer tarafa çevirdim.İşte tam bu anda midemde bir şeyler yukarı çıkmaya başladı.Ve onlar ağzımdan...Öğkk!

Kusmuştum.Kusmamdan daha kötü olan bir şey varsa o da yanımdaki çocuğun üzerine kusmamdı.Yüksekten korkup başımı ondan yana çevirmeseydim kendi üzerime kusacaktım.Ama olan olmuştu işte!

Utançtan gözlerimi kapadım.O manzarayı görmek istemiyordum!
Biri beni çok sert bir şekilde dürtüyordu.
Ön dişlerimle dudağımı ısırarak yavaşça gözlerimi açtım.

Kot pantolonunun üzerinde domates,zeytin,yumurta sarısı karışımı bir ş.Öğkk!

Aman Allah'ım!Tekrar kusmuştum.Bu sefer çabuk geri çekilmiştim,bu yüzden kendi üzerime de kusmuştum.
Off çok kötü rezil olmuştum!Ama 2.kusmada benim pek suçum yoktu.Yapım buydu,kusmuk görünce tekrar kusuyordum.Ve midemde bir şey kalmadığı için tuhaf kokulu bir sıvı kusmuştum.

Anlaşıldığı üzere rezillikten bunları düşünüyordum ve yüzüne bakamıyordum.
O ise sesini yükseltmişti.

"Ne yaptığını sanıyorsun? 2 kere üstüme kustun." dedi bağırarak.

"Merak etme bir daha kusmam,zaten midem boşaldı." dedim malca sırıtarak.

Saçmaladığımın farkındaydım.Ama ben normal insanlara rezil olunca bile saçmalardım ki,böyle yakışıklı bir çocuğun üstüne kustuğumda(x2) mı saçmalamayacaktım?
Saçmalama Asya tabi ki saçmalayacaksın!

"Bir de gülüyor.Mahvettin üstümü,iğrenç kokuyor." dedi yüzünü buruşturatak.

"Kusmuk bu kusmuk.Tabi kötü kokacak.Sen ne bekliyordun?Parfüm kokusu mu?" dedim şirin görünmeye çalışarak.Tabi bu cümleyi söyleyen biri ne kadar şirin görünebilirse?!

Artık iyice sinirlenmişti.Yüzü kıpkırmızı olmuştu.Bu sırada gondol hala hareket ediyordu ama rahattım aşağıya bakmıyordum ve midem boştu.Yanımdaki sağolsun midemdeki yiyecekleri pantolonunda ağırlamıştı.

"Ya sen ne yüzsüz bir şeysin.Hem üzerine kusuyorsun hem de özür dilemiyorsun.Şu üzerime bak,bunu temizlesem bile kokusu çıkmaz.İnsan olan özür diler,ha ama pardon sen insan değilsin, sen pis bir Kokarca'sın." dedi bağırarak.

Bana kokarca demişti.Hem de pis kokarca!

"Sen de amma abarttın!
Kokusu çıkmazmış.At makineye çıkar.Kokarca da senin ımm babanın askerlik arkadaşıdır."
dedim tüm mallığımı belli ederek.

O sırada gondol durdu.Herkes inmeye başladı.Ben de bana"Kokarca" diyen çocuğun peşinden indim.

Tam yanından geçip gidecektim ki tekrar söylenmeye başladı.

"Az ye az.Şuna bak ne bulduysa yemiş." dedi.

"Sanane benim yemeğimden?" diye kükredim.
"Hem ben fazla yemedim,midemde çoğalmış."

Yok yok,ben kesin gerizekalıyım!Vallahi gerizekalıyım!Bu cümleleri kurmamın başka mantıklı açıklaması olamaz!
Midemde çoğalmış da ne demek?Parazit mi bu?

"Ha demek Kokarca olduğunu kabul ediyorsun ha?Yemekler midende çoğalıyormuş falan." dedi alayla.

Ona verecek bir cevap ararken biri bana seslendi.Hande ve Mete bize doğru geliyordu.Bir bu eksikti!

Mete'ye rezil olmayayım diye gondola binmiştim ama şimdi daha fena rezil olacaktım!

Harika!