IF YOU ONLY LOVE ME [ #Watty's2015 Hidden Gem Winner ]

IYOLM.10

FIERCE ZERO POLARIS

BELIEVE ME when I say, Frustrarion's killing me.
Iniwan ko ang asawa ko'ng wala'ng ma alala sa Bestfriend ko'ng pa simple.

Hindi ko alam kung tama
Na ganito ang maramdaman ko. But damn! Kahit ano'ng
Deni ko sa sarili ko, I always ended up with stupid question,
"Sino ba'ng niloko mo" to my self.

Mabilis ko'ng binuksan ang pinto nang kotse ko at sumakay.
Awtomatiko'ng na sapo ko ang ulo ko at napa hilig sa Manibela.
"What the fuck! Ugh!" mahina'ng sabi ko.. Nasa ganoon ako'ng
Posisyon nang marinig ko ang ring nang Cellphone ko.
Dinukot ko ito sa bulsa nang amerikana ko at pinindot ang answer button without looking to the screen to know who's the caller.

"Hellow.." -- pagod ko'ng sagot sa tawag.

"Baby.. You sounds tired. You okay?" -- concern's in her beautiful voice. She used to be my strenght kahit gaano pa ako ka pagod. But today is different. Hindi ko alam kung ano at bakit,. Basta't pakiramdam ko, hindi niya kaya'ng walain ang frustrations na kahalo nang stress at pagod na nararamdaman ko. Pakiramdam ko, hindi ko kaya'ng gumalaw. Pakiramdam ko, gusto ko'ng ganito muna. Yung hindi gagalaw. Yung tatanga lang ako katulad ngayon..

"I'm fine baby. Okay na ako nang marinig ko ang boses mo." -- lied. Pilit ko'ng pina sigla ang boses ko at ngumiti na para'ng tanga kahit hindi ko naman siya ka harap.

"Narito ako sa bahay mo. Ipinag luto kita baby. Uwi ka na." -- na hilot ko ang sentido ko dahil sa sinabi niya,. Alam namin dalawa kung gaano ka galit ang pag luluto sa kanya. But she's trying. Infact, kumuha pa siya nang kurso'ng culinary nito lang at sa bahay ko siya palaging nag pa-practice. I really love her kahit ganyan siya. Kahit hindi siya marunong mag luto. I understand. Kasi anak mayaman siya at ayaw nang parents niya na gagawa soya nang gawaing bahay. She's a princes and she deserves to live like one.

"Sige. Uuwi na ako." -- sagot ko.

"I miss you baby. I love you." -- she said.

"I miss you too.. Bye." -- ibinaba ko na ang tawag without hearing her good bye.

Kahit na mabigat ang pakiramdam ko na umuwi, nag maneho parin ako nang pilit. Pakiramdam ko, ang tagal bago ako naka rating sa bahay.

Nang maka rating ako sa bahay, bumusina ako pero wala'ng Carmela ang lumabas para pag buksan ako nang gate. Damn! Asan na ba yun? Lumabas ako nang Kotse ko at binuksan ang gate saka bumalik sa kotse at ipinasok ito sa loob.

Nag bukas ang pinto at bumungad sa akin ang postura'ng postura'ng si Carmela. Hindi gaya ni Haya. Simple, Amoy pawis sa mag hapong pag aasikaso sa bahay. Hindi nag popostura. Kandarapa sa pag bukas nang gate kapag narinig na ang sasakyan ko. At higit sa lahat, kinukuha ang mga dala ko at siya na ang nag luluwag nang neck tie ko haba'ng papasok nang bahay.

Ilang araw na. At naninibago ako sa lahat nang bagay. Siguro nga naninibago lang talaga ako. Si Carmela kasi dapat ang pinakasalan ko ee. E di sana hindi ganito'ng naninibago ako.

Sinalubong niya ako. Kinuha niya ang bag ko. Pero hindi kagaya ni Haya. Hindi niya kinakalas ang neck tie ko. Umupo ako sa sofa. Haya used to take off my shoes and Socks, pero ngayon ay iba. Ako ang nag tanggal nang sapatos ko at medyas at nang paluwang nang neck tie ko. Silly! She's not Haya! She's Carmela for Doherty's sake Dummy! Sa loob ko. Bakit ba hinahanap ko ang mga ginagawa niya? Hindi ito tama! Hindi si Haya na bale wala lang sa akin ang kasama ko ngayon kundi si Carmela na Mahal na mahal ko. A princes. She's way different from Haya. Ako dapat ang nag aalaga kay Carmela. Hindi ko dapat siya pinag hahanapan..

"Kamusta ang araw mo Baby? Para'ng pagod na pagod ka." -- a niya na umupo sa tabi ko. Ang maluwag ko'ng neck tie ay tuluyan niya'ng inalis at hinagis sa kung saan. Unti-unti ay kinalas niya ang bitones nang long sleeve polo ko habang dinadama ang dib-dib ko. Napa pikit ako. Nag lapat nang tila sabik at uhaw ang mga labi namin. Mainit at mapusok. I'm so frustrated. Mas lalo ko pang nilaliman ang halik. Naiinis ako. Bakit hindi siya matanggal sa isip ko? Napa kunot ang noo ko habang patuloy ang halikan namin.