IF YOU ONLY LOVE ME [ #Watty's2015 Hidden Gem Winner ]

IYOLM.30

Third PERSON'S P.O.V

NAPAKA dilim sa dinadaanan ko. Nasaan na ba ako'ng bahagi nang bahay na ito? Bahay nga ba ito o mansiyon? Bakit wala'ng ilaw sa paligid?

Nasaan siya?

Kailangan ko siya'ng mahanap.

Kailangan ko nang maka alis dito at sasabihin ko sa kanya na pakawalan na ako.

O di naman kaya ay hindi ko nalang siya hahanapin at Tuluyan nang tatakas dito kapag nahanap ko na ang daan palabas.

"May tao ba diyan?" -- pagka mamaya ay sigaw ko dahil hindi ko nantalaga alam kung nasaang bahagi ako. Pakiramdam ko, may lalabas nalang sa harapan ko na kinatatakutan ko. Malamig dito. Hindi imposible yun.

Wala'ng sumasagot. Wala talaga'ng tao. Ano na ba'ng oras?

Kuwarto ko lang ba ang may bintana?

Bakit wala ako'ng ma tanawan kahit isa'ng liwanag?

Patuloy lamang ako'ng nag lakad. Hindi ko na alam kung ano'ng direksiyon ang tinatahak ko.

Napa hinto ako nang may ma bangga ako'ng naka umbok na matigas na bagay sa may gilid ko.

Hindi ako puwede'ng magka mali!

Isa nga ito'ng door knob!

Kaya naman hinawakan ko ang door knob at pinihit iyon sa pag asa na baka may ma pala ako sa loob.

Pakiramdam ko kasi hindi na ako maka hinga dala nang kadiliman sa paligid. Pakiramdam ko pari hininga ko ay inaagaw sa akin.

May nabuhay sa dib-dib ko at kumabog ito nang malakas nang ma pihit ko at ma-i tulak ang pinto pero agad ding na matay ang pag asa nang wala parin liwanag na tumabad sa akin. Kadiliman.. Bakit?

Nasaan na ba ako talaga?

Para'ng pinanghihinaan na ako.

Gusto ko nalang ma upo at umiyak.

Baka may maka rinig sa akin kapag...

Napa hinto ako nang may ma rinig na iyak nang isa'ng babae.

May iba pa'ng tao!

Nag lakad pa ako nang kaunti hanggang sa para'ng may nag sindi nang kandila. May kadiliman man ay may na aaninag na ako.

Nakita ko ang isa'ng babae'ng payat. Naka suot nang apron at pambahay na naka dikit ang tenga sa pinto. Umiiyak ito dahil rinig ko ang mga hikbi niya na halata'ng pinipigil. Napa kunot ang noo ko.

Kinabahan ako nang sumayd-view ang mukha niya. Ako? Siya ay.... Ano'ng nangyayari?

Sandali ko'bg kinapa ang sarili ko habang pinapanood parin ang babae. Nakakapa ko ang sarili ko. Pero bakit may isa pa'ng ako doon?

Humakbang ako para sana aluin ang babae sa pag iyak at para titigang mabuti ang kanya'ng mukha dahil hindi ako maka paniwala. At saka, baka sakali'ng namamali lamang ako nang nakikita. Pero sa pag lapit ko ay lumalayo din ang kinaroroonan nito. Para bang iyon lang talaga ang distansya na para sa aming dalawa. Sinasabi sa akin nang pagkaka taon na hindi kami maaaring magka daupan. Pakiramdam ko ay may kakaiba. At nakukumbinsi ako na ang nakikita ko ay maaaring bahagi nang nakalimutan ko'ng nakaraan.

Nakita ko ang pag bukas nang pinto. Iniluwa nito si..

"Fierce Polaris?" -- I said aloud. Hindi nila ako narinig dahil ni hindi manlang sila tumingin sa direksiyon ko.