Kolye

180 8 4
                                    

Sylvia ve Lysa koluma girip ayağa kalkmama yardım ettiler. Lysa'da bir değişiklik vardı. Yüzünde ki sinsi ifadeyle birlikte Sylvia ve bana doğru eğildi
"Jared'ı ve beni ruhlar ormanından döndürmek bugün emdiği gücün neredeyse tamamını tüketmiş olmalı onu haklayabiliriz." Lysanın sözleri Sylvia'ya tokat gibi çarpmıştı.
"Sen aklını mı kaçırdın Ly. Ravendell hepimizi öldürür!" Sylvia bile savaşmak yerine kaçmak istiyordu. Çünkü mantıklı olan buydu.
"Sylvia haklı Lysa. Biran önce çıkalım bu lanet şehirden." Hayretle Lysa'ya bakıyorduk ama yüzündeki sırıtış gittikçe büyüyordu.

Ravendell fısıldayarak konuştuğumuzu görünce oturduğu yerden kalktı ve bize doğru yanaştı.
"Sevgili dostlarım artık gitme vaktiniz geldi. Ben fikrimi değiştirmeden gidin." Tehdit ederken bile bizi ciddiye almıyordu.

Boynuna bir kolye taktığını farkettim. Kolye sürekli yanıp sönüyordu. Sylviaya döndüm ve içimden
"Sylvia, Lysa haklı olabilir boynunda bir kolye var. Belkide gücünü tekrar toparlamak için kullanıyordur"dedim ve zihnimi okumuş olmasını umdum.

Okumuştu. Kafamın içinde Sylvia'nın sesini duydum
"Çok iyi bir hırsız olduğunu söylerdin o kolyeyi çalmalısın Jared. Ben ve Ly. Ravendell kaltağını oyalarız."

"O hissetmeden ruhunu bile çalabilirim." Dedim Lysa da aklımı okumuş olmalıydı çünkü bana dönüp gülümsedi.

"Ravendell baksana sana teşekkür etmeyi unuttum" dedim ve ona doğru yürümeye başladım harika bir fiziği vardı ve ellerini göğüslerine götürdü

"Bana herzaman teşekkür edebilirsin savaşçı." Dedi.
Lysa ve Sylvia sakin duruyordu.
Ravendell tahrik olmuş gibi gözüküyordu ona doğru yaklaşmaya devam ettim ve ellerini tuttum.
"Teşekkür ederim Ravendell bizi geri getirdiğin için çok minnettarım." Ellerinin birini kurtardı ve kalçama koydu.
"Teşekkür etmenin başka yollarıda vardır Jared" dedi
İstediğim fırsatı yakalamıştım ellerimi beline koydum ve boynunu öpmeye başladım. Orada Lysa varken onunla sevişeceğime nasıl inanmış olabilirdi ki ? Ellerimi yavaşça belinden boynuna doğru kaydırdım. Ellerimle kolyenin zincirini açarken bir yandan boynunu öpmeye devam ediyordum. O da tırnaklarını sırtıma geçirmişti ve inlemeye başlamıştı. Zinciri çözdüm ve dişlerimle kolyeyi yakaladım. Kendimi aniden geri çektim ve belimdeki hançeri çıkarıp Ravendell'ın karnına sapladım kolyeyi almayı başarmıştım. Kolyeyi Sylvia'ya fırlattım ve o da yakaladığı anda saldırıya geçti. Çoktan havada süzülmeye başlamıştı.
Ravendell çığlık atıyordu ve yere yığıldı. O sırada elliden fazla kırmızı pelerinli adam belirdi. Bunların birtanesi bile Sylviayı zorlamıştı. Öleceğimizi düşünmeye başlamıştım. Ama onlar ellerini yerde kıvranmakta olan Ravendell'a doğrulttular ve onu öldürdüler. Sonra hepsi Sylviaya yöneldi. Biz ne olduğunu anlamaya çalışıyorduk. Sylvia tekrar ayaklarının üstüne inmişti. Ve o da tedirgindi bir tek Lysa sakindi.

"Abla ver şu kolyeyi bana hemen!" Sylvia kolyeyi Lysaya verdi.

Lysa kolyeyi havaya kaldırdı ve pelerinli adamların hepsi Lysa'ya döndü. Sonunda anlamıştık Ravendell pelerinli adamları kolye sayesinde kontrol ediyor olmalıydı.
"Diz çökün !" Lysa havaya kaldırdığı kolyeyi pelerinli adamlara doğrultup tekrarladı.
"Önümde diz çökün hemen!" Adamlar itaat etti ve hepsi birden Lysanın önünde diz çöktü.

Yetenek #WATTYS2016Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin