En son hatırladığım şey bir garajdı...Onun dışında ne kimseyi ne bulunduğum yeri ne de kendimi hatırlayabiliyordum...
Ben kimim?Bu insanlar kim?Burası neresi?
''Rain?Beni duyuyor musun?''Karşımdaki uzun boylu son derece yakışıklı olan bir çocuk beni dürterek benden cevap almaya çalıştı ama kim olduğunu yada neden bana Rain diye seslendiğini anlayamıyordum.
Rain kimdi?Ben miydim?Benim adım Rain miydi?
Tabiyki öyleydi.Ben Rain'im ve karşımda duran şu uzun boylu yakışıklı çocukta Sungyeol'du.
Ama bir an gerçekten hafızamı yitirdiğimi sanarak onu ve burayı hatırlayamamıştım ve bu gerçekten berbat bir histi.
''Seni buradan çıkarıcam.''dedi ve kaslı ve acaip güçlü olan kollarıyla belimden kavradı ve beni kucağına alarak garajdan çıktık.
''Bazı şeyleri hatırlayamamam tuhaf mı?''Tanrım bu şaka değildi.Başta bana şaka gibi gelmişti ama değildi.Okulu tabiki hatırlıyordum nasıl unutabilirim,ama neden bana sanki yabancı bir yerdeymişim gibi geliyordu.
''Bu çok tuhaf...''dedim sessizce ve başımı Sungyeol'un omzuna yaslayarak bir süreliğine kafamı düşüncelerden uzak tutarak dinlendirdim.
''Woohyun'un seni böyle görmesine izin mi vericeksin?''dinlendirdiğim gözlerimi hızlıca açarak etrafıma bakındım ama ne Woohyun ne de başkası oradaydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KAN ŞEHVETİ
Vampirgeschichten*Sonsuza kadar yaşayabildiğinde ne için yaşarsın?* *Sonsuzluk şimdi başlıyor.* *Sadece bir vampir sonsuza kadar sevebilir.* *Cennetteydim;cehennemin ortasında bir cennet...*
