KAN ŞEHVETİ

31.bölüm

Yeni yıl ile birlikte derslerde son hızıyla devam ediyordu ama bu benim hiç ama hiç umrumda değildi...

Hayatımdaki çoğu şey bir dersten,daha doğrusu birsürü dersten ibaretti.

Çekmediğim,yaşamadığım sıkıntı kalmamıştı,cidden.

Vampir mi?Hikayelerine ve filmlerine fazla saplantılı olduğum vampirler ile şuan gerçekten bir filmin içinde gibiyim.

Neden bilmiyorum ama her sabah gözlerimi açar açmaz hep bu düşüncelere dalıyorum.

Ben buraya,bu okula ait değilim ama bir yanımda bu okuldan asla uzaklaşma,burayı terketme diye yalvarıyor.

Tabi bu yanımda Woohyun'un büyük bir etkisi var.

Terliklerimi ayağıma geçirdim ve yavaş adımlarla penceremin kenarından dışarısını izlemeye başladım.

''Uzun zamandır dışarıya çıkmıyorum.''Dışardan kastım okulun bahçesi falan değildi okulun dışıydı.

Ne zamandır yeni insanlarla tanışmıyordum,sanki odasına hapsolmuş bir çocuk gibiydim.

Beş hafta sonra tüm bunları özleyeceğimi çok iyi biliyorum.Beş hafta sonra herşey bitiyor..

Okulun bu kadar çabuk kapanacağını,liseden bu kadar çabuk mezun olacağımı hiç tahmin etmezdim..

Üzülmemin tek nedeni Woohyun sanıyordum,ancak arkadaşlarım onlarıda çok fazla özleyeceğimi çok iyi biliyorum.

Koridorda son haftaların tadını çıkaranlar,mezun olmak için can atanlar ve ellerinde üniversite kitapçıkları olan öğrenciler her bir yana koşuşturuyorlardı.

Ben ise herzaman olduğu gibi Woohyun'un odasının önünde duruyordum.

Düşünmeden edemiyorum bu okul benim hayatımda yeni bir sayfa açmama neden olmuştu ve en önemliside Woohyun'u hayatıma soktu..

"Vampir olarak düşüncelerini okuyamamak berbat birşey."yaslandığım duvardan sıçrayarak Woohyun'a gülümsedim ve iyice ona sokularak "Düşündüğümü nerden çıkardın?"dedim ve gerçekten ne diyeceğini merak ederek cevabını bekledim.

"Birşeyi veya birşeyleri düşündüğün zaman herzaman odamın dibindeki duvara yaslanıp gözlerini yere dikiyorsun ve ellerinle dudaklarını yoluyorsun."

''Ben..hiçte bile...''dedim ve o anda dudaklarımı yolmayı bıraktım ve hiçbirşey olmamış gibi gülümsedim.

''Pekala 5 hafta sonra benden ayrılacağın için mi böylesin?''dedi Woohyun ve tam o anda suratına bir yumruk patlatma isteği uyandırdı bende.

Tek kelime bile etmeden koluna girdim ve diğerlerinin yanına gitmek üzere aşağı kata indik.

Hala suratıma soru sorar gibi bakıyordu ama benden tek cevap alamazdı,zaten cevabımın ne olduğunu biliyordu ve buna rağmen her seferinde beni sıkıştırmaya bayılıyordu.

''Hey okulun bitmesine az kaldı,bittikten sonra ne yapmayı planlıyorsunuz?''dedi Myungsoo birden önümüze çıkarak.

''Eminim ki herkes üniversite düşünüyordur.''dedim pek fazla konunun içine girmemeye çalışarak.