Oyun içinde Oyun

2024 • 14

Çeçenistan / Rusya

Çeçen direnişçiler zayıflayan Rus ordusuna karşı harekete geçmişti. Bu iç isyan NATO güçlerinin de işlerine gelmiş gibiydi. Rusya hem kendi içindeki isyanı bastırmaya hem de NATO güçleriyle savaşmaya devam edecekti. Bu da gücünün bir bölümünü Çeçenistan'a kaydıracağını gösteriyordu. Direnişin başlamasından kısa bir süre sonra Amerika, NATO ve BM; Rusya'yı zor durumda bırakmak için Çeçenistan'ı tanıma kararı almıştı. Bu durum Çeçenistan'ın elini güçlendirmeye yetmişti. Şimdi daha arzulu daha bir şevkle çatışıyorlardı. Kamilov'un yeni planı da sivil halka bombalı saldırılardı. Bir Amerikalının bundan daha iyi bir planı olamazdı. Muratov sivil insanların öldürülmesine karşı olsa da özgürlük alevi diğerleri gibi onu da savaşmaya zorluyordu. Çeçenistan'ı Rusların elinden aldıklarında da sürprizini yapmayı planlıyordu. NATO'nun baskılarından ezilmek istemeyen Ruslar Çeçenistan'dan ellerini çekmek zorunda kalıyorlardı. Tam NATO'nun işini bitirmişken Çeçenistan'la uğraşmaları NATO'nun hortlamasına neden olmuştu. Bu yüzden Ruslar, Almanya ispanya ve Portekiz'in de savaşa dahil olabileceğini hesaba katarak Çeçenistan'dan çekilip kendi elleriyle Çeçenistan'ın özgürlüğünü ilan etmiş oluyordu. Çeçenistan'ı bastırmak için Türkiye'den yardım istese de Türkiye bunu kabul etmemiş, İsrail, Yunanistan, Bulgaristan bitmiş görünse de onlarla uğraşmaya devam ederken aynı zamanda Ruslara yardım için NATO'ya saldırmışlardı.

Çeçenler milyonlarca masum sivilin kanından kazandıkları özgürlüklerini kutluyorlardı. Çeçen bayrakları göndere çekiliyor, resmi çeçen ordusu ve meclisinin oluşumlarına başlanmıştı. Kamilov'un başarısı göndere çekiliyor resmi çeçen ordusu devletinin oluşmalarına başlanmıştı. Kamilov'un bu başarısı onu unutulmayacak bir kahraman yapmıştı. Rus askeri korkusundan uzak ilk toplantılarını ağırbaşlar yapmaya hazırlanıyordu.

Bu yeni ev köşe bucak saklandıkları evlere göre daha lükstü. Ama yine de yemek masasında toplantı yapmak zorunda kalıyorlardı. Onlar yemek masalarında yapılan toplantılara alışık gibiydi. Evin dekoru bir ailenin burada yaşadığını belli ediyordu. Direnişçiler bir aile ortamında kendi aileleriyle toplantıya başlıyordu. Açılışı beklendiği gibi tok bir ses tonuyla Kamilov yapıyordu:

- Yoldaşlarım, bıkmadan yılmadan yaptığımız direnişin sonuna gelmiş bulunuyoruz. Şehitlerimiz artık rahat uyuyabilir, zafer bizimdir.

Bu coşkulu açılış konuşmasını masanın etrafında toplananlar alkışla karşılık veriyorlardı. Kamilov'un da gazına köklenmiş araba gibi durmaya niyeti yoktu:

- İşimiz bitti mi, bundan sonra yatacak mıyız hayır. Direnişten daha zor bir görev ülkemizi korumaktır. Rusya gücünü toplayıp gözünü bize dikmeden ordumuzu ve meclisimizi oluşturmalıyız. Şimdi kendi topraklarınızda rahatça yaşayabilirsiniz.

Muratov, Kamilov'un konuşmasını dinlerken "ben bile bu kadarını beceremezdim" diye mırıldanıyordu. Amerikalıların içten bizi yok etmesine asla izin vermeyeceğim. Ama bu zamana kadar yaptıkları yardımlar için teşekkür etmeyeceğim. Onlar bize yardım etmedi, Rus ordusunun zarar görmesini istedi.

Muratov ayağa dikilip Kamilov'a doğru hareketlenmişti. Hareket esnasında:

- Artık oyun bitti beyler...

Herkes bu cümlenin anlamını bildiği halde çözmeye çalışırken Muratov tabancasını çıkarıp sandalyede oturan Kamilov'un kafasına dayıyordu. Kamilov kalkmayı denese de Muratov, silahla yaptığı baskı sonucu itişmeyi kazanan taraf oluyordu. Kamilov etekleri tutuşmuş bir şekilde donup kalan insanları harekete geçmelerini istiyordu: