Nieuwschierig Naar Hem

hoofdstuk 3

Een harde klap klinkt op het asfalt. Hij ligt er levenloos bij. De auto is gewoon door gereden! Ik spring van mij fiets af. ik moet hem helpen! ik ren naar hem toe. "Hey! Gaat het?!" Een kreun klinkt. Pijnlijk komt hij overeind. Ik vraag nog eens hoe het gaat. "Ja gaat wel, dankje" is zijn antwoord als ik hem omhoog help. Zijn fiets ligt aan gort op de stoep. "Waar moet je heen?" Vraag ik als hij naar zijn fiets kijkt. "Naar het station." Antwoord hij terwijl hij pijnlijk over zijn knie heen wrijft. "Je mag wel bij mij achterop ik moet ook naar het station." Hij werpt een snelle blik om zich heen en knikt dan van ja.

Ik ga op mijn fiets zitten en wacht tot hij goed zit. Ik begin te fietsen. wat moet ik zeggen?! Normaal weet ik altijd wat te zeggen waarom nu niet?! "dus jij zit ook op nimeto?" Het blijft stil achter me. Na een kleine stilte gaat zijn mond open. "Ja" het is weer even stil. "En welke opleiding doe je?" Ik kijk snel even achter om. "Restouratie decoratie. Jij?" Ik stop voor een stoplicht. "Kleur intrieur adviseur, maar ik ga misschien restouratie decoratie kiezen." Ik kijk naar zijn gezicht. Het hangt naar beneden. Even kijkt hij op. "het is groen." Ik trek weer op en we fietsen verder.

"Leuk." Zegt hij nog. Ik knik in de hoop dat hij het ziet. We komen aan bij het station. Ik stap af en hij ook. "Dankje." Zegt hij en loopt een stukje van me weg. Dan draait hij zich om. "Hoe heet je?" Ik kijk op van mijn slot. Ik kijk hem recht in zijn ogen aan. "Vicky"
"Bedankt vicky!" Roept hij als hij naar zijn bus toe rent.
Shit nu weet ik zijn naam niet! sloom loop ik naar mijn trein toe. Ik weet niet wat het is maar ik heb het gevoel dat ik gevolgt word. Ik stap in de trein. Plug mijn oortjes in mijn telefoon en oren en zet muziek op.

"Heeeey vic!!" Roept mijn broertje overdreven enthousiast. "Wat moet je?!" Antwoord ik bot. "Nouh das niet een onderwerp voor mamas oren. " fluisterd hij me in. "Tss" sis ik en loop door naar de keuken. Mijn moeder is druk bezig met koken zo te zien eten we iets nieuws het zweet staat op haar voor hoofd en ze heeft me niet gezien. "He mam" zeg ik. "Ha meissie! Sorry ik ben even druk." Ik knik dat ik het snap en loop naar mijn kamer.

Ik hoor mijn deur zachtjes open gaan. "Lucas! Wat moet je?!?" Vraag ik geïrriteerd. "Nou kijk ik moet morgen mijn wiskunde af hebben maar ik snap het niet kan je helpen?" Ik kijk hem aan. Zijn puppie ogen halen mij over. "Nou snel dan kom hier." Ik wijs hem een stoel en huppelend van vreugde loopt hij verder naar binnen. Ik begin met uitleggen en na een klein kwartiertje snapt hij alles. "Dankje!!" Roept hij en rent mijn kamer uit. "ETEN!!!" Klinkt het van beneden. Aan tafel komen alle verhalen van iedereen naar boven. Samen met mijn broertje en zusje zit ik aan de ene kanr van de tafel mijn ouders zitten tegen over ons. Als iedereen klaar is met eten ruimen we samen af. Ik loop weer naar mijn kamer om de rest van mijn huiswerk te maken. Ik wil net beginnen aan rekenen als mijn telefoon gaat.

" Heey girlll!!" Wordt er aan de andere kant van de lijn gegilt. "Haay bib!!" Gil ik terug. "Ik moet je wat vertellen maar je mag niet in mijn oor gillen!" Zegt bibi. "Kom maar op!" Antwoord ik. "Roel heeft kaartjes voor dubbel dat gefixt!!!" (Dubbel dat is een tv programma waar je op dubbeldate gaat en dan allerlei spellen moet doen. Wie van de stellen wint krijgt een gratis etentje.) "Waaaaat!!!!! Supper fet!! Voor wanneer? !?!" Er klinkt een twijfeling aan de lijn. "Over een paar weken pas maar he we gaan daar wel heen hea!" Ik knik wild vergetend dat ze dat natuurlijk niet kan zien. "Ja duhu!!!" Na nog een tijdje gepraat hangen we op.

Zo nu eindelijk huiswerk af maken. *piep piep* ik pak mijn telefoon en zie in het scherm lieffie staan. Snel ontgrendel ik mijn telfoon en ga naar zijn gesprek.
[We moeten praten]
{Waarover schatje?}
[Dat vertel ik dan wel]
{Ow}
[Ik kom je nu halen oké?]
{Ja sgoed}

"Mama ik ga even weg ben niet laat thuis!" Roep ik als ik joost voor de deur zie staan. "Heey jop" groet ik hem. "Hey" komt er uit zijn mond. Zijn ogen staan neer geslagen en hij kijkt bedroeft. "Wat is er jop?" Joost kijkt me aan. "Ik... ik ben euh ik ben vreemdgegaan..." komt er moeizaam uit zijn mond. "Ow" het is even stil "we kunnen toch op nieuw beginnen?" probeer ik positief te reageren. "Vic je snapt het niet. Ik ben verlieft op haar. Sorry." Mijn hoofd zakt. Hij probeerd hem om hoog te liften maar ik duw zijn hand weg. "Vicky het spijt me!" Roep hij me na als ik weg loop. "Vicky!!" Probeert hij nog.