Hoofdstuk 24

14 1 0
                                        

Luke heeft zijn ogen open. "Hey luke." Zeg ik blij om zijn mooie blauwe ogen weer te zien. "Waar ben ik?" Vraagt hij verward. Ik leg hem uit dat hij in het ziekenhuis is. "En ik moest vragen wat je allemaal nog wist van gister avond." Zeg ik als luke weer helemaal helder is. "Ik weet wel wat maar niet alles." "Vertel me alles wat je weet. Vertel ik daarna alles wat ik weet." Nieuwsgierig kijkt luke me aan. "Ik weet nog dat ik gister thuis kwam. Mijn moeder had een lover mee dat rook ik aan de geurkaarsen die aanstonden. Meestal schiet ik dan gelijk door naar boven maar ik had wat honger dus ik ging nog snel even eten pakken. Toen ik de deur naar de... Auw! Keuken open deed lag mijn moeder op het aanrecht en haar lover werd woest op me. Hij joeg me weg dus toen ven ik de straat op gerent." Bij elke zin zakt zijn hoofd verder van me weg hij lijkt zich er heel erg voor te schamen. "Toen ik in de steeg liep zag ik Billy staan dus ik zocht naar een lucifer of aansteker. Die had ik gevonden maar toen ik daar was zei iemand opeens tegen mij vuile vuile rotzak en toen begon hij mij te slaan en ik kon niks beginnen hij was sterker dan mij. Ik probeerde wel maar het lukte niet. Toen ik eenmaal verkrampt op de grond lag hoorde ik nog een stem zeggen doe het nou maar dan zijn we van hem af. Toen kwam er een gigantische pijn in mijn buik. En later nog twee." Ik zit weer eens met open mond te luisteren. "Weetje wie het waren?" Vraag ik voorzichtig. "Dat wil ik je niet zeggen." Mompeld luke. Ik dring hem aan maar hij houd zij kaken stijf op elkaar. ''wil je wel morgen tegen zoë zeggen dat ik niet kom? dat is dat meisje die ons achter na rende laatst." ik knik. Op het moment dat ik door wil vragen lopen jade en madelief naar binnen. "Ow madelief ik wil je nog wat vragen." Zegt jade en seint mij over de roos. Ik knik naar het tafeltje want daar ligt hij onder. Jade pakt hem en madelief kijkt hem verrast aan. "Zou jij alsjeblieft met mijn op date willen?!" Vraagt hij met een vragende blik in zijn ogen. Madelief lacht "ja graag lijkt me leuk." Jade springt op en steekt zijn vuist in de licht alsof het een hele overwinning is. Nu lach ik ook en madelief loopt door naar luke. "Hallo luke, ik ben zuster madelief ik ben je zuster voorlopig." Luke knikt. "Ik neem aan dat je alles al hebt verteld aan je vriendinnetje?" Luke kijkt mij aan en ik word gelijk rood als ik hoor wat madelief zegt. "Euh we zijn geen stel hoor!" zeg ik dan snel. Madelief lacht. "Ow sorry." Zegt ze dan gauw. "Zou jij het ons ook nog een keer willen vertellen?" "Euhm ja is goed denk ik." Twijfeld luke. "Het hoeft niet hoor maar dan kunnen we niet precies achterhalen wie het heeft gedaan en wie dan ook de straf verdient." Op eens verkramp luke helemaal. "Auw! Auw! Aaauuuw! Mijn buik!!!" De zuster schiet gelijk in actie en haalt de deken van luke zijn buik af. Ik schrik van hoe luke zijn buik er uit ziet. Er zitten drie grote sneeën die gehecht zijn met een tich aantal hechtingen. Ik sla mijn hand voor mijn mond als ik zie hoeveel pijn luke opeens heeft. "Vicky druk op die rode knop en gauw! Zijn wond is aan het ontsteken!" Ik spring naar de knop toe en druk op de rode knop. "Jade haal je zusje hier weg!" Ik voel dat jade aan me aan het trekken is. "Nee luke!!..." Als het jade gelukt is me op de gang te krijgen barst ik in huilen uit. Jade omarmt me en ik huil tegen zijn schouder aan. Jade sust me en aait zachtjes over mijn rug. Ik kijk snel op als ik merk dat de deur open gaat. Luke zijn bed word met een noodzaakt naar de OK gereden. Luke had een maskertje op en hij keek me aan. Het verdriet dat ik in zijn ogen zag was hartverscheurend. Niet veel langer later komt de zuster van eerder naar ons toe. "Luke moet weer geopereerd worden, jullie kunnen beter naar huis gaan." Jade knikt en zegt "dank u wel". Dan trekt hij mij mee als ik naast hem loop legt hij zijn arm om mijn middel. samen lopen we naar buiten jade start de auto en we rijden weg. als we thuis komen staan mijn ouders al te wachten. '' ach meisje hoe ging het met hem?'' vraagt mijn moeder direct. ik ben sprakenloos en ga op de bank zitten. jade legt het hele verhaal aan mijn ouders uit. na het verhaal komt mijn moeder naast me zitten. ze slaat haar arm om me heen en troost me. ''je zal wel geschrokken zijn toen hij weg werd gereden.'' ik knik voorzichtig en leun tegen mijn moeder aan. ''willen jullie nog eten of niet?'' vraagt ze voorzichtig. ik schud mijn hoofd. ''ja ik wel ik heb berenhonger!'' roept jade van uit de gang. mijn vader en jade lopen naar de keuken. ''nou meisje misschien is het beter als je lekker gaat slapen het is al laat en je moet morgen wel even naar school.'' ik knik en geeft mijn moeder een knuffel. ''jade slaap je vannacht weer bij cas?'' roep ik naar de keuken. ''euh nee ik slaap wel weer bij jou.'' roept hij met volle mond terug. sloom loop ik naar boven. snel poets ik mijn tanden en rol mijn bed in. ik wacht op de slaap als jade binnen komt. in het donker kleed hij zich om. ''ik ga even tandenpoetsen dan kom ik wel ff bij je liggen.'' zegt hij zachtjes. ik knik maar besef dat hij dat niet ziet. als ik nog wil zeggen dat het goed is is jade al verdwenen.

Nieuwschierig Naar HemWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu