Nieuwschierig Naar Hem

Hoofdstuk 22

Vaag in de verte hoor ik wat piepjes. Voor de rest is het stil. Waar ben ik denk ik bij mezelf. Ik probeer mijn ogen open te krijgen maar het lukt niet het lijkt wel of ze dichtzijn geplakt en er grote lampen op mijn gezicht gericht zijn. Mijn handen kan ik niet bewegen en mijn benen ook net. Ik raak in paniek! Ik wil weg! En opeens is alles weer weg en is alles zwart.

P.o.v. Vicky
"Jade geef terug!! Ik heb hem nodig!! Jaaddee!!!! Geeft nou!!" Roep ik naar mijn grote broer terwijl ik achter hem aan ren. "Ow euh vick... Je word gebelt." Zegt jade en hij stopt met rennen. Jade loopt naar mij toe en geeft mijn telefoon terug. Ik zie dat het nummer onbekend is. Snel neem ik op. "Met Vicky bakkers." Zeg ik netjes in mijn telefoon. "Ja goedemorgen met dokter den bleker." Hoor ik een mannenstem zeggen. "De reden dat ik je bel is omdat er iets mis i met je broertje of je vriend. We weten niet precies wie het is maar we vonden een briefje met jou naam en telefoon nummer in zijn zak." Gelijk verstijf ik helemaal. "Vicky wat is er je bent helemaal wit." Vraagt jade als hij ziet dat mijn gezicht opeens spierwit is geworden. "Ja dokter ik zal zo snel mogelijk komen!" Roep ik bijna in mijn telefoon en haal hen weg bij mijn telefoon. "Wat is er Vicky?!" Zeg jade nu strenger en bezorgt. "Luke ligt in het ziekenhuis." Mompel ik. Jade die zo onderhand zijn zusje wel door heeft slaat gelijk een arm om haar heen. "Wat is er met hem gebeurt?" Vraagt hij rustig. "Weet ik nog niet maar we moeten daarheen jade!!" Jade knikt. "Maar papa is nog niet thuis en ik heb geen auto." Jade peinst.

"Waar blijft hij nou?!" Ik zit te zenuwen op de leuning van de bank. Ik Tuur uit het raam of ik mijn vader al aan zie komen. "Het kan nog wel even duren hoor Vicky het is pas tien over half zes." Zegt mijn moeder rustig. "Dan moet hij opschieten ik moet naar luke toe!" Gil ik in paniek. Mijn moeder komt baar me toe gesneld en pakt mij bij mijn schouders vast zachtjes knijpt ze in mijn rechter schouder. "Het komt wel goed meisje! Zodra papa er is brengt jade jou naar het ziekenhuis." Spreekt mijn moeder mij kalm aan. Ze wrijft over mijn linker arm. Een paar minuten later, die als eeuwen leken, zie ik onze auto de straat in rijden. "Jade rennen daar is papa!!" Jade springt op en rent baarde gang. Ik schiet in mijn schoenen en ren ook naar de gang. "Pap! Sleutels heb geen tijd vraag aan mama!" Gil ik en ruk de sleutels uit mijn vader zijn hand. Ik overhandig jade de sleutels en jade scheurt weg. Hij rijd veelste hard en bij rustige stoplichten zelfs door rood. Na een lange rit komen we aan bij het ziekenhuis. "Ga maar vast ik parkeer de auto." Zegt jade en stopt voor de ingang van het ziekenhuis. Ik stap uit en ren naar de Balie van het ziekenhuis. "Wat kan ik voor je doen?" Vraagt de zuster achter de balie. "Ik ben *hijg hijg* op zoek naar *hijg hijg* luke! Ik werd gebelt en ik ben er zo snel mogelijk maar mijn vader was nog niet thuis en waar ik luke!" Roep ik in paniek. "Ik zal even iemand voor je bellen die je naar de wachtkamer brengt want ik denk dat de luke die jij bedoelt nu geopereerd word." Zegt de zuster nu vriendelijk en duidelijk.
Niet veel later komt er een andere zuster aan lopen. "Hoi kom maar met mij mee ik breng je naar de plek waar je mag wachten." Ik knik voorzichtig. Als we net weg lopen hoor ik jade nog roepen. "Wacht even mijn broer komt er aan." Zeg ik en draai me met een ruk om. Als jade bij ons is stelt hij zich voor aan de zuster. "Hay ik ben jade haar broer en u bent?" "Hallo ik ben zuster madelief." Jade pakt mijn hand vast en we lopen naar een witte ruimte met een paar stoelen. "Ga hier maar even zitten luke word nog geopereerd." Zegt madelief rustig. Jade loopt naar madelief toe. "Bedankt dat je me zusje zo hebt opgevangen ze is erg in paniek zie je. Ze is namelijk een beetje je weet wel op die jongen." Zuster madelief knikt. "Jaja dat zal inderdaad wel ja maar ik moet weer verder met mijn ronden tot ziens euh?" "Jade." Vult jade haar in. "Ik was je naam even vergeten" zegt zuster madelief verlegen. "Dat geeft niks hoor." Flirt jade met de zuster. Als de zuster weg loopt komt jade naar mij toe. "Zeg nou eens je vind hem leuk hè?" Vraagt jade nieuwsgierig. "Huh wat?!" Reageer ik. "Nee het is gewoon een vriend en hij heeft me beschermd dus ik geef wel wat om hem ja, maar ik ben niet verliefd ofzo!" Zeg ik verward terug. Jade kijkt verbaast op. "OW dat dacht ik." Verder blijft het stil in de wacht ruimte.

Als we daar een uur zitten gaan de klapdeuren aan de rechterkant open. Twee zusters rijden een bed onze kant op. "Jullie zijn hier voor luke?" Vraagt een van de zusters. Gelijk spring ik op. "Ja ja daar voor ben ik hier ja! Hoe is het met hem?" Ik schrik al ik alle buisjes en slangetjes rondom zijn hoofd zie. "Loop maar even mee."