Nieuwschierig Naar Hem

Hoofdstuk 23

Als we in een kamer aankomen begind de zuster een paar slangetjes weg te halen. "Die zijn nog van de narcose van tijdens de operatie." Legt ze uit als ze ziet dat ik niet begrijpend kijk. Ik knik. "Wat is er gebeurt?" Vraag ik als ik een stapje dichterbij luke zet. "Ga even zitten dan leg ik alles rustig uit." Ik doe wat de zuster zegt en ga op een uitklap stoeltje naast luke zitten. "Wij kregen vanochtend een melding van iemand die anoniem wou blijven. Hij klonk niet helemaal zuiver dus we denken dat hij drugs had gebruikt. Hij vertelde ons dat hij deze jongen had gevonden en dat er allemaal bloed was. Toen zijn wij met spoed naar de plek gegaan die de man ons had verteld. Toen we daar aan kwamen vonden we hem bewusteloos. Hij had drie messteken en was helemaal bond en blauw geslagen. Het was een beetje een duistere buurt dus het verbaasde ons eigenlijk niks. Toen we deze jongen..." "Luke!" Verbeter ik haar. "Toen wij luke vonden hebben we hem in de ambulance ingeladen en met spoed naar het ziekenhuis gebracht toen hebben wij eerst uit gezocht welke bloedgroep hij had want hij had veel bloed verloren. Daarna hebben we hem gelijk geopereerd omdat een van zijn steken ontstoken was. Tijdens de operatie hebben we jou gebelt en de rest weet je wel denk ik." Verteld de zuster allemaal. "Maar er is een ding dat ik niet begrijp." "En dat is?" D'r zuster kijkt me vragend aan. "Waarom hebben jullie mij gebelt en niet in zijn agenda gekeken?" De zuster knikt. "Dat gebben we gedaan... We kregen een vrouw aan de lijn we vermoeden zijn moeder. Maar toen ze hoorde dat het over luke ging riep ze dat het haar niks scheelde en hing ze op. Toen hebben we zij. Tas doorzocht en zijn jas en broek en toen vonden we jouw briefje." Vervolgt de zuster haar verhaal. Nu knik ik begrijpend. "Ik laat jullie even alleen als er iets gebeurt moet je op die rode knop drukken." Terwijl ze dat zegt wijst ze een knop aan bij luke zijn hoofd. Ik knik en kijk naar luke. Ik pak zijn hand vast en kijk naar zijn blauwe gezicht. "Luke ik ben er. Ze hebben me gebeld. Iemand heeft je in elkaar geslagen en je drie keer gestoken met een mes. Luke ga alsjeblieft niet weg!" Ik hoor voetstappen in de gang en zie jade het kamertje in lopen. "Wat is er gebeurt?" Vraagt hij voorzichtig. Ik vertel het hele verhaal van wat de zuster net vertelde. "Wow echt heftig!" Reageert jade. Ik knik en kijk nog steeds naar luke zijn gezicht. Als zuster madelief binnen komt lopen springt jade gelijk op. "Hey zuster madelief! Hoe gaat het met je?" Vraagt hij slijmerig. "Hallo jade ik kom eigenlijk voor luke." Zegt ze terug. Stiekem moet ik wel glimlachen om hoe jade haar probeert te versieren. "Heeft hij al bewogen?" Vraagt de zuster terwijl ze seint naar mijn hand. Ik schud mijn hoofd van nee en kijk haar hoop vol aan. "Is er al nieuws?" "Ja het narcose middel is binnen een half uurtje uitgewerkt en dan kunnen we hem vragen over wat hij nog weet." De zuster kijkt mij aan. "Of wil jij hem allemaal vragen wat er is gebeurt?" Ik ligt mijn hoofd op naar de zuster. "Euh mag dat?" Ze knikt. "Ja maar dan moet je wel alles goed door vertellen anders hebben we er niks aan." Ik knik "zal ik doen!" Madelief glimlacht vriendelijk naar me. "Je weet waar de nood knop zit toch?" Ik knik heftig en wijs naar de rode knop bij luke zijn hoofd. Jade die zuster madelief al de hele tijd aan zit te kijken staat op als ze een stap dichter bij hem doet. "En euh jade?" Zegt madelief treuzelend. "Zal ik je zo komen halen dan heb ik pauze." Jade zij. Gezicht klaart op. "Ja euh graag heel graag zelfs!!" Schreeuwt hij bijna. Als madelief weg is schiet ik in de lach. "Wat is er?" Vraagt hij met een rood hoofd. "En dan vraag je of ik verliefd ben?!" Proest ik uit. Jade zakt op zijn stoel. "Shit ze vind me helemaal niet leuk he?" Vraagt hij treurig. "Kom eens hier!" Gebied ik hem. "Het is goed dat je een blouse aan hebt dat staat leuk bij mannen." Moedig ik hem aan. Ik maak het tweede knoopje van zijn blouse open en zet zijn kraag een beetje open. "Nou zeurpiet nu een leuke glimlach en even naar het cadeau winkeltje een roos halen en snel een beetje!" Jade kijkt me dankbaar aan en rent als een speer weg.

Binnen vijf minuten is hij weer terug met een roos. "Nou meneer nu loop je zometeen met haar mee met die roos op je rug of je laat hem hier maar dan moet je haar hier op date vragen." Jade zijn ogen worden groot. "Op date?!?!?" Zegt hij. "Ja jij gaat haar ten date vragen en anders doe ik het Nee dan vind ze je een lafbek dus doe het nou maar zelf!" Jade knikt. "Euh ja ik vraag haar wel hier." Zegt hij vast besloten. Als ik jade zijn haar nog even goed heb gedaan komt zuster madelief binnen lopen. "Hey jade." Zegt ze en kijkt jade aan. Ik geef jade een elleboogje in zijn zij waardoor hij ontwaakt. "Ow oja hey madelief! Euh zuster..." Zuster madelief lacht. "Ga je mee?" Jade knikt heftig en houd zijn arm omhoog om een arm te ontvangen. En daar zit ik dan alleen met luke. Ik pak zijn hand weer vast en ga naast zijn bed staan. Ik Tuur naar zijn kapotte gezicht. Terwijl ik sta te staren naar zijn gezicht voel ik dat luke zachtjes in mijn hand knijpt. "Luke! Luke wakker worden ik ben het!" Zeg ik zachtjes. Langzaam gaan luke's ogen open.